8 juli, 2016 - /blog/705/niet-hetzelfde-als-live.html
Als ik een borrel had die om 5 uur begon kwam ik niet fashionably late binnen, maar om 5 uur, zodat ik als ik om half 9 aftaaide kon zeggen: ja, maar ik was hier al om 5 uur. En dan racete ik naar huis voor Roemenië-Albanië. Ik was altijd net op tijd voor de volksliederen, maar zodra de scheidsrechter had gefloten verdween elk gevoel voor urgentie, en ging ik met de wedstrijd als behang op de achtergrond andere dingen doen, bijvoorbeeld thee zetten, mail checken, masturberen, Wordfeuden ...
9 juli, 2016 - /blog/708/phone-home.html
Het was de tweede keer dat ik ‘m zag, de eerste keer was in 1983. Ik wist er niet veel meer van, behalve dat het een gepapiermacheed buitenaards wezen betrof dat een wijsvinger de lucht in hield omdat hij van de telefoon gebruik wilde maken. ‘Phone home’, klonk het door de stemvervormer. Meer herinneringen had ik er niet aan. Sowieso heb ik niet veel herinneringen aan 1983, het is tot kwab verworden. Ik was een jaar eerder met gymnasium-advies van de lagere school gekomen, maar had g...
14 oktober, 2016 - /blog/866/mijn-moeder-zou-heel-trots-geweest-zijn.html
Hoe is het om uitgenodigd te worden als openingsspreker op de Frankfurter Buchmesse? ‘Dat is een eervolle opdracht. En voor mij persoonlijk betekenisvol. Mijn beide ouders komen uit Duitsland. Ik ben trots, en vooral omdat mijn moeder heel trots geweest zou zijn – stel dat de Duitse Bundespresident Joachim Gauck in de zaal zou hebben gezeten, dat zou haar wel wat hebben gedaan. Vooral denkend aan mijn ouders ben ik heel blij. Ambitie komt vaak voort uit het verlangen om te voldoen aa...
24 november, 2016 - /blog/932/leveren.html
Na tien seconden, die voelden als uren, vroeg Pieter van der Wielen: ‘Eh… Erik Jan…?’ Al wat je hoorde was mijn zachte ademhaling, als van een verlegen hijger. Ik ben bang om niet te kunnen leveren . Als ik moet optreden en naar de microfoon loop ben ik bang dat er niks komt als ik mijn mond open doe. Als ik vooraan in een rij voor het stoplicht sta en het wordt groen, ben ik bang dat ik mijn gaspedaal niet krijg ingedrukt. Als iemand zegt: ‘Ik hou van jou’, ben ik bang dat ik...
25 november, 2016 - /blog/933/hoekje.html
Een dag later overleed hij. Op zich had hij een paar maanden daarvoor al wel een tipje van de sluier opgelicht in het liedje ‘The show must go on’, met daarin de zinsnede: ‘I'll soon be turning around the corner now.’ Ik was de afgelopen tijd zelf ook even bang dat ik het hoekje om zou gaan, want ik had letterlijk last van een brok in mijn keel. Als ik slikte voelde ik dat er iets zat. Al googelend kwam ik erachter dat dat opgehoopt slijm, een goedaardig poliepje of een tumor kon z...
26 november, 2016 - /blog/936/chayenne.html
Ik weet (en geen idee waarom ik dat weet) dat er een aardappeltermijnmarkt bestaat, zou er ook sprake zijn van een uientermijnmarkt? Ik googelen, kom ik uit op de website boerenbusiness.nl , waar ik lees dat verschillende stakeholders, dat woord staat er echt: verschillende stakeholders aangaven ‘onvoldoende aanknopingspunten te zien om aan te kunnen nemen dat een uientermijnmarkt succesvol zou kunnen zijn’. Weet ik dat ook weer, zij het dat ik geen idee heb wat een termijnma...
11 januari, 2017 - /blog/1016/super-relaxed.html
Dat overtuigde mij onmiddellijk, want op ellende zit ik niet te wachten. Maar zodra ik die pil had doorgeslikt, kreeg ik enorme spijt. Plots realiseerde ik me dat er nog zoveel mensen waren met wie ik nog nooit een wezenlijk gesprek had gevoerd, dat tot op het bot ging, ja zoveel mensen, mensen die ik graag heb maar nooit heb gezegd wat ik wérkelijk voor hen voel omdat ik er in al mijn naïviteit vanuit was gegaan dat er na het leven weliswaar geen hemels hiernamaals volgt maar wel een ...
16 januari, 2017 - /blog/1024/twee-werelden.html
“Maar waarom wil je hem zo graag terug? Omdat je er niet tegen kunt dat iemand je niet meer wil? Of wil je het allerliefst van de hele wereld bij hém zijn?” “Toch echt meer het laatste.” “Maar waarom? Wat biedt hij je nog?” “Niks.” Het is een verademing hier te zijn. Schrijverstypes bekijken het leven van oneindig veel kanten. Dat zit in hun aard. Ze doen constant aan zelfonderzoek en wantrouwen geloof ik per definitie hun eigen beweegredenen en die van anderen. Op mijn...
6 februari, 2017 - /blog/1069/kleine-dingen-waar-ik-stiekem-blij-van-word.html
Dat we ons sowieso slecht aan ons eigen schema blijken te houden. Dat het eigenlijk beter met ons gaat als we elkaar door de week wél af en toe zien, dan als wij elkaar helemaal niet zien. Bij thuiskomst de auto voor onze deur zien staan met een achterbak vol hout voor in de kachel. Man die voor mij en hem een Indiase curry heeft gemaakt en voor de meisjes spaghetti bolognese. En dat hij als hij de curry serveert, zegt dat er eigenlijk nog verse koriander bij moet en gehakte ...
30 november, 2017 - /blog/1777/verhelderend.html
Zaterdagavond probeerde ik dronken te worden. Het lukte. In het café was een ziek meisje. Het meisje zocht driftig in een bult met jassen. Een vriendin zei: ‘Dan ben je ziek en dan ben je óók nog je jas kwijt.’ De vriendin lachte maar ook zij leek zich te schamen voor wat ze had gezegd. Later kwam er een vriend het café binnen. Hij verklaarde in alle eerlijkheid met alles gestopt te zijn: drinken, roken en drugs. Hij wild...