19 juli, 2017 - /blog/1470/zwemmen-is-vermoeiend-voor-samuel-maar-zijn-glimlach-erna-is-gelukzalig.html
Sinds de natuurgenezer in onze vorige straat concludeerde dat Samuel in een eerder leven vermoedelijk is verdronken en angst voor water heeft opgelopen, hebben wij ons geregeld bescheurd om die diagnose, zeker als we Samuel zagen dobberen. Zijn slag is moeilijk onder te brengen in de traditionele WK-disciplines. Zijn armslag lijkt in de verte op de schoolslag, met de benen doet hij weinig meer dan af en toe de bodem even aantikken, zodat hij telkens met een hupje boven blijft. In het diepe deel...
19 juli, 2017 - /blog/1471/verf.html
VERF Een jongen in een strakke spijkerbroek, met ontbloot bovenlijf, staat tegen een boom van sloophout. In zijn hand heeft hij een appel. Zijn voet rust op een emmertje waaruit een paar gebladerde takken steken. Zijn huid en broek zijnbeschilderd met takken en bloesems, het patroon loopt door, tot aan zijn gezicht toe. Zelfs zijn haar is groen met hier en daar een bloemblaadje. Met een beetje fantasie kun je in het tafereel een mythische jongeling zien die een appeltje aan een godin aanbi...
21 juli, 2017 - /blog/1475/schrijven-bij-muziek.html
Ik zet altijd muziek op. Stilte is dodelijk voor mijn creativiteit en prachtige, goedgemaakte muziek kan me optillen en me laten meeliften op de genialiteit van anderen. Als ik schrijf hoor ik vaak filmmuziek in mijn hoofd terwijl ik de scènes voor me zie. De volgende nummers brengen me in andere sferen. De muziek van Nick Cave & Warren Ellis. Weergaloos, net als de films waar ze muziek voor schrijven. The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford , van regisseur Andrew ...
24 juli, 2017 - /blog/1478/liefde.html
Hoe ik dagenlang schrijf over een ik-figuur die in een wormgat zit, en van het ene naar het andere tijdvak moet zien te komen en hoe ik al die dagen ’s middags en ‘s avonds de bloemkoolsoep eet die mijn moeder voor mij gemaakt heeft. De vrouw voor me bij de kassa van de Etos, - waar ik sta met een fles luizenlotion -, die een zwangerschapstest koopt en steeds opnieuw vraagt hoe ze de test precies moet gebruiken. Hoe de rij achter haar steeds langer wordt, maar de medewerkster geduldig ...
25 juli, 2017 - /blog/1479/casa-per-tutti.html
Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. De straten rond het station waren zoals wel vaker wat armoedig. Vanaf het balkon van de hotelkamer keek je uit op een flat waarvan alle rolluiken gesloten waren. Er leek niemand te wonen. Het grauwe, vervallen gebouw, zwart van de smog, deed me denken aan een achterbuurtje in Servië of Bosnië. Al ken ik beide landen slechts van naam. De volgende ochtend ontbeten we tussen de Italianen in een kleine koffiezaak,...
26 juli, 2017 - /blog/1480/de-verscheidenheid-in-rapporten-in-huis-is-groot.html
Geen cijfers. Geen goed, voldoende of slecht. Gewoon een lief verhaaltje. De leidsters van kinderdagcentrum Rozemarijn beginnen zo, op zijn jaarafsluiter met vrolijke foto: 'Al heel wat jaren maak jij dankbaar gebruik van picto's. Ze helpen jou om de dag vorm te geven en geven jou een stem als je wilt vragen om een activiteit.' Hij wijst de pictogrammen aan in de klas. Ja, de verscheidenheid in huis is groot. Net als al die andere ouders waren we vervuld van trots toen David tw...
27 juli, 2017 - /blog/1482/het-leven-mede-mogelijk-gemaakt-door-ikea-arnold-de-groot.html
Met Samuels wijsheden over het meubelbedrijf en zijn klanten steekt Steven de Jong de draak met IKEA, hoewel ze niet helemaal onzinnig zijn. De roman is echter voortdurend vrij hilarisch, zodat de herkenbare kritiek, op het hedendaagse consumentisme en de grote aandacht voor het inrichten van de eigen woning in onze maatschappij, luchtig blijft. In de gesloten inrichting waar Samuel verblijft timmert hij IKEA-kasten in elkaar. Dat doen de patiënten daar, ter recreatie. Samuel gebruik...
1 augustus, 2017 - /blog/1486/verkleden.html
Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. ‘Stel je aan mens,’ zei hij, ‘ik heb gewoon spaghetti gegeten.’ ‘Dat weten die klanten toch niet?’ Ik mengde me niet in het gesprek. Mijn vader is een kale man, maar ik weet dat een pruik hem staat. Slechts één keer zag ik hem in een jurk, verkleed als vrouw. Het was helaas niet zo dat ik hem betrapte terwijl hij zich stiekem zo had uitgedost. De waarheid is, zoals wel vaker, wat teleurstell...
2 augustus, 2017 - /blog/1487/samuel-staat-vaak-in-het-middelpunt-wat-vinden-zijn-broers-daarvan.html
Als ze met zijn drieën naast elkaar staan, is het een vreemd gezicht. Die grote David (19), daarnaast de kleine Samuel (16), een soort reuzenpeuter met een babyachtig gezicht en ten slotte Joshua (11) die qua lengte hard op weg is om Samuel in te halen. We hebben tijdens deze serie al meerdere brieven ontvangen over de broers, of die dus genoeg aandacht krijgen. Tja. Dat weten we nooit zeker. Samuel is bijna altijd het middelpunt van het gezin. Hij is een aandachtsmagneet pur sang. Hij re...
3 augustus, 2017 - /blog/1493/toeval.html
‘Ik werk met toeval,’ legt de Viking uit. Zijn stem is indrukwekkend en zoals je van een Viking mag verwachten. Zijn hele postuur trouwens ook. ‘Met mijn ogen dicht pak ik een knikker en daarna schilder ik een vlakje in de kleur van die knikker.’ ‘En dat schilderen doe je met je ogen open?’ vraag ik. De Viking knikt en glimlacht. Hij laat ons het resultaat zien; het patroon heeft een vanzelfsprekende ordening, die dus nergens uit blijkt als we de Viking mogen geloven. We kij...