5 januari, 2018 - /blog/1838/voorpublicatie-mijn-vader-is-een-vliegtuig-antoinette-beumer.html
Behalve de uitvaartman is ook Peter midden in zijn handeling gestopt met bewegen. Vanuit de serre, omringd door verhuisdo- zen, kijkt hij op, zijn handen onzichtbaar in een van de dozen. Dat ik Willemien zelf naar haar laatste rustplaats wil rijden, is zo vanzelfsprekend dat ik de verbaasde blikken niet begrijp. Als ze denken dat ik haar door een vreemde laat vervoeren hebben ze het mis. ‘Ik weet niet of dit verzekeringstechnisch wel kan,’ zegt de man voorzichtig. ‘Kan nie...
26 september, 2017 - /blog/1588/dierenarts-polanen-1-de-koop.html
* Ik heb in mijn praktijk nog maar weinig fokkers. Door de jaren heen zijn ze verdwenen. Sommigen geruisloos, anderen onder begeleiding van incassobureaus. Ik ben er niet verdrietig om. De meeste fokkers dachten alles beter te weten, wilden zelf de diagnose stellen, de behandeling bepalen en ook nog korting binnenslepen. Mijn laatste kattenfokker was mevrouw Verhulst. Ze overleed een paar jaar geleden. Vanaf de eerste kennismaking wisten we direct wat we aan elkaar hadden. Zi...
5 maart, 2016 - /blog/419/brieven-uit-genua.html
En ‘Worden wie je bent’, dat is ook het motto dat letterlijk en bij voortduring voorkomt in ‘Brieven uit Genua’, jouw nieuwe roman, of is het toch een brievenboek, een soort-van-maar-ook-weer-niet-echt vervolg op dat om onbegrijpelijke redenen nietmet de AKO Literatuurprijs bekroonde meesterwerk ‘La Superba’. Worden wie je bent, schrijf je, is een opgave. Terwijl het in de letterlijke betekenis niet al te ingewikkeld zou moeten zijn. Je wordt wakker, staat op, en gaat een beetj...
11 april, 2016 - /blog/501/de-man-in-het-hoge-kasteel-voorwoord-ursula-k-le-guin.html
Toen het boek verscheen, ging dat gepaard met een geur van kruitdamp; er hing een zweem van revolutie omheen. Het boek speelde dan ook een rol zowel in de deconstructie van het conventionele denken die zou leiden tot de sociale omwentelingen van de jaren zestig en zeventig, alsook bij de afbrokkeling van de schutting die de critici hadden opgetrokken tussen realistische fictie en fictie in ruimere zin. Aangezien in die tijd slechts weinig recensenten weleens een blik over die schutting wie...
13 januari, 2017 - /blog/1021/manifest-de-handwerkers.html
WERK De werkende samenleving kan in drie klassen worden onderverdeeld: hogere klasse, middenklasse en handwerkers Ik ben handwerker, een meestertimmerman. Mijn vakkennis vormt het uitgangspunt voor mijn werkzaamheden, maar ik heb ontdekt dat mijn blikveld is vernauwd; door handwerk als zuiver lichamelijk werk te beschouwen, veranderde mijn perspectief. Niet alleen de mensen die zwaar lichamelijk werk verrichten behoren tot de groep van handwerkers. Winkelbedienden, agra...
8 juni, 2017 - /blog/1386/gestolen-voorwerpen-dagboeken-1977-2002-inleiding-door-david-sedaris.html
‘Ja, natuurlijk,’ zei ik. ‘Als je in Engeland iets van waarde vindt en je houdt het, heet dat “gestolen voorwerpen,”’ vertelde ze. ‘Je moet onderzoeken of het verloren of gestolen is, hoewel het in dit geval – 5 pond – natuurlijk geen probleem is.’ Gestolen voorwerpen . Het leek me de perfecte titel voor dit boek. Wat onderwerpen betreft zijn alle dagboekschrijvers verschillend. Ik schreef bijvoorbe...
13 september, 2016 - /blog/799/mijn-eerste-drie-dagen-in-amsterdam.html
Ik heb de Volkskrant gekocht en gelezen dat er ook gif is gevonden bij DuPont in Kerkrade. In de productie van tapijtgarens werd er gewerkt met een ‘onbekende groene stof’. (Citaat): “Daar kregen werknemers flinke uitslag van, een soort zweren: hun hele armen en benen zaten onder de rode pukkels. Het jeukte ontzettend. Toen een collega dit spul een keer mee naar huis nam om het ergens te laten analyseren, heeft hij ongelooflijk op zijn donder gekregen. Dat werd niet getolereerd door de ...
29 november, 2017 - /blog/1772/dat-is-wel-superleuk-aan-samuel-dat-hij-altijd-verliefd-blijft-op-ons-op-zijn-manier-dan.html
Toch is juist Sinterklaas een feest dat ons weleens opscheept met gevoelens van droefenis, omdat Sinterklaas een jaarlijkse mijlpaal van zijn beperkingen is. Nooit voelde Samuel, de onwetende, de voorpret, de vreugde, de angst voor Zwarte Piet desnoods. Nooit maakte hij een verlanglijstje, nooit vroeg hij dreinerig wanneer hij zijn schoen mocht zetten. En wij als ouders komen zo vaak bij hetzelfde cadeautje uit. Ook wij zijn onwetenden. Samuel groeit niet mee naar de spelcomputer of de nie...
19 juli, 2017 - /blog/1471/verf.html
VERF Een jongen in een strakke spijkerbroek, met ontbloot bovenlijf, staat tegen een boom van sloophout. In zijn hand heeft hij een appel. Zijn voet rust op een emmertje waaruit een paar gebladerde takken steken. Zijn huid en broek zijnbeschilderd met takken en bloesems, het patroon loopt door, tot aan zijn gezicht toe. Zelfs zijn haar is groen met hier en daar een bloemblaadje. Met een beetje fantasie kun je in het tafereel een mythische jongeling zien die een appeltje aan een godin aanbi...
11 oktober, 2017 - /blog/1628/het-traplopen-lukt-al-aardig-zeker-als-samuel-het-op-zijn-heupen-heeft.html
Samuel kan behoorlijk lopen op gelijke vloeren. Maar de trap op met spalken, laat staan de trap af, dat is vrijwel onmogelijk. Hij kan zijn voeten niet afrollen. En toch moet het, dat stukje traplopen, als het busje hem ophaalt. Ze oefenen op school met een fysiotherapeut. Het lukt al aardig, zeker als Samuel het op zijn heupen heeft. Chauffeur Theo moedigt hem aan. Bij vertrek naar het kinderdagcentrum staat Theo in de bus en Bernique of ik achter Samuel. De eerste trede is relatief makke...