15 juni, 2020 - /blog/3093/ik-heb-geleefd-67-piet-59-heeft-ongeneeslijke-slokdarmkanker-al-mijn-exen-komen-naar-mijn-crematie.html
In de gang bij de achterdeur staat de roestkleurige Honda waar Piet Lepelaars (59) al 25 jaar op rijdt. Hij wijst op een beschadiging op de buik van zijn trouwe chopper. 'Vorige week ben ik omgevallen.' In korte tijd viel Piet dertig kilo af. 'En dat was niet alleen vet, het was vooral kracht. Daardoor kan ik de motor nauwelijks nog houden.' Toch wil hij hem niet laten staan. Want het gevoel dat motorrijden hem geeft, is met niets te vergelijken. Zodra hij de straat uitrij...
11 juni, 2018 - /blog/2122/ex-stond-op-de-stoep-in-zijn-ogen-uitputting.html
Meteen daarna was er weer dat moment, dik anderhalf jaar geleden, dat ik hem voorgoed van huis had zien vertrekken. Hoe hij van mij wegvluchtte. De donkerte in. Met alleen een kleine rugzak. Ex sjouwde de eerste tassen terug naar binnen. Ik ging maar snel boodschappen doen. Het terugverhuizen gebeurde die week verspreid over vier warme dagen. Hij moest nog best vaak heen en weer rijden. Had toch meer verzameld dan gedacht. ‘The adventure begins’ Elke dag stapeld...
8 augustus, 2017 - /blog/1496/in-het-reine.html
> Audiofragment 'Calcium, magnesium, bicarbonaat, natrium en sulfaat – alles wat een mens nodig heeft, zit in het water dat mij omringt. Na een wandeltocht van drie kilometer, door struik en stad, heb ik mijn toevlucht genomen in een badhuis. Een badhuis in de Servische stad Novi Sad. Drie kilometer hier vandaan liggen mijn vrienden, Camiel en Pieter, in een auto. Het zal niet lang duren voor ze gevonden worden. Vannacht hebben ze nog kunnen feesten. Op Exit, het festival ...
19 februari, 2019 - /blog/2486/ik-heb-geleefd-13-tjeerd-62-mijn-tumor-stopte-ineens-met-groeien-geen-dokter-die-het-snapt.html
'Drie dagen in de week sta ik om half vijf op. Ik neem twee bakjes koffie en smeer m’n eigen boterhammetjes. Dan ga ik op mijn fiets naar het werk.' Tjeerd van Eijk (62) rijdt in een half uur van zijn huis in Kralingseveer naar zijn Rotterdamse kantoor. Daar staan de jongens al voor de poort te wachten. ‘De jongens’ zijn de werkmannen die hij aanstuurt - vroeger zou je het sociale werkvoorziening noemen. Ze schoffelen plantsoenen en maken bankjes schoon. 'We doen drie gemeentelijke b...
16 juni, 2016 - /blog/636/zomers-behang-timo-bruijns.html
Het leven speelt zich voornamelijk af op de veranda van de blokhut die we hebben gehuurd. Binnen hangt een flatscreen van redelijk formaat, die je vanaf buiten door de ramen goed kunt zien. Het EK staat op. Maar dit jaar vooral als achtergrond. Flarden volkslied dwarrelen naar buiten, de camera glijdt langs de gezichten van Les Bleus. Af en toe schiet de stem van de commentator de lucht in en kijken we op. De winnende uithaal van Payet zie ik alleen in de herhaling. Zaterdagochtend vu...
5 februari, 2019 - /blog/2463/ik-heb-geleefd-11-henk-61-ontsnapte-aan-de-dood-bang-ben-ik-allang-niet-meer.html
Henk van Donk (61) legt weleens een hand op zijn buik, alsof er een baby’tje in zit. Dan praat hij tegen zijn nieuwe nier. In zijn gebloemde stoel in de pastorie van het Groningse Sauwerd doet hij het voor. "Rustig maar, zeg ik dan." De nier redde zijn leven en behoorde toe aan de dominee met wie hij al twintig jaar samen is. Wonderlijk maar waar: zijn man Sybrand en hij bleken orgaantechnisch ook een gouden match. Een operatie waarbij hun beider buiken opengemaakt werden, gaf ze weer ee...
1 februari, 2019 - /blog/2453/berichten-uit-de-biotoop-stemprothese.html
Ik klop het stof van mijn kleren en neem de gehoorbeschermer van mijn oren, hang hem in mijn nek. Houtje, Cor en Frank, de drie mannen van de Technische Dienst, zijn gearriveerd en vleien zich neer in hun kantine naast de werkplaats. Ik strijk over het tafelblad dat ik aan het schuren ben. Bijna klaar. ‘Wil je ook koffie?’ roepen ze. Ik draai me om en vraag voorzichtig of ik nog even door mag gaan met schuren. Cor fronst. ‘Als jij nou je koptelefoon opdoet, hebben wij er geen last va...
26 januari, 2017 - /blog/1050/tsjernobyl.html
Zwijgend bekeken we de groen uitgeslagen betonnen wanden. Achter de doffe ramen ontdekten we schilderijen, beelden en decorstukken. We fietsten een rondje op het acht hectare grote terrein. Het insectarium en de hokken, volières, kassen en bassins verraadden een scala aan dier- en plantensoorten dat hier ooit geleefd moest hebben. Veel mensen zagen we niet. Van binnen deed het gebouw denken aan een afgetakeld ziekenhuis: brede gangen, blauwgrijs linoleum op de vloer, metalen wandkast...
28 september, 2017 - /blog/1595/de-betere-boef.html
Dagboek van de dief – Jean Genet Opgegroeid in opvanghuizen en als kind onterecht als dief veroordeeld, besluit Jean Genet om zijn bestaan in de marge te omarmen. Hij trekt stelend door Europa en ontpopt zich als schrijver die diefstal niet alleen vergoelijkt, maar compromisloos romantiseert. Ook het meditatieve leven in de cel wordt door hem bezongen als opmaat naar de heiligheid die voor de misdadiger in het verschiet ligt. Genet verdomt het om te lijden onder het feit dat de sa...
18 september, 2017 - /blog/1571/daar-gaat-ze-haar-nieuwe-leven-in.html
Haar gezicht is bleek van het slechte slapen, maar haar ogen zijn scherp en stralend. Naar deze dag heeft ze de hele vakantie uitgekeken. Eigenlijk kijkt ze er al een jaar naar uit. Ze staat met haar neus in de richting vanwaar de tram komt. De telefoon in haar hand geklemd. Ik maak een foto als ze instapt. Haar blonde paardestaart. Haar nieuwe, lege rugtas. Aan de rits bungelt een knalroze eenhoorn. ‘Always be yourself, unless you’re a unicorn. Then always be a unicorn’, is de slogan v...