10 februari, 2017 - /blog/1079/mijn-lichaam-is-van-mij.html
Vorig jaar ontmoette ik aan de andere kant van de wereld een meisje dat mijn dochter had kunnen zijn, behalve dat ze in een sloppenwijk van Rio de Janeiro woonde. Livia was een tienermeisje als alle andere, dat van voetbal hield, maar ook urenlang met vriendinnen kon kletsen terwijl ze elkaars haren deden. Zoals alle kinderen in de wijk, ging ze in het weekend naar de funkfeesten die door de drugsbende worden gehouden in een oude sporthal. Een paar maanden geleden werd ze door één van de kops...
9 november, 2016 - /blog/899/dikke-mannen-en-grauwe-vrouwen-en-trump.html
Die is moeilijk te omschrijven, maar als het moet dan lijkt ze nog het meest op de essaybundels die in stapels opgetast liggen in de Strand Bookstore: genuanceerd, intelligent, ruimdenkend, humaan, grappig. Hoopgevend vooral. Toen ik in NYC rondliep, was ik er net als iedereen van overtuigd dat Clinton zou winnen. Niet omdat zij nou zo goed was, maar omdat het alternatief dat beslist niet was. Een week later was ik een paar dagen in Washington, Pennsylvania. In dat kleine provinciestadje w...
22 januari, 2016 - /nieuws/374/niccola-ammaniti-signeert-kom-26-januari-naar-boekhandel-wagner-in-sassenheim.html
Niccolò Ammaniti (1966) is de auteur van de bestsellers Ik haal je op, ik neem je mee (meer dan 300.000 exemplaren verkocht in Nederland), Ik ben niet bang (160.000 exemplaren verkocht) en Zo God het wil . Daarnaast schreef hij Het laatste oudejaar van de mensheid , Laat het feest beginnen! , Ik en jij en Een delicaat moment . Zijn werk verschijnt in 44 landen en meerdere van zijn boeken zijn succesvol verfilmd. Dinsdag 26 januari | 17.00-18.00 | Bo...
27 februari, 2017 - /blog/1136/zelfkennis.html
Over een week verhuist man naar het Parents House . Een tijdelijk opvanghuis voor mensen in scheiding. Drie jaar nadat wij op IJburg kwamen wonen, werd het opgericht door dominee Visser. Er waren veel buurtbewoners die protesteerden tegen de komst ervan omdat ze bang waren voor waardevermindering van hun huizen. Ik weet nog dat we grapjes maakten over onze Vinex-wijk die als bijnaam Scheiburg heeft. Over de wachtlijsten die er al waren vóór het huis geopend was. En over de straat die &l...
13 maart, 2017 - /blog/1168/waar-komen-al-die-tegenstellingen-vandaan-en-wat-doen-we-eraan.html
Terwijl de wereld boven onze hoofden door raasde, aanschouwde ik met open mond een microkosmos in de catacomben van de stad, waar ouders zich als in een dierentuin naar soort hadden gegroepeerd. Op links de kakkers, met panini’s voor de kinderen en cappuccino voor de moeders. Verderop de crea’s en zzp’ers, met zelf meegenomen druiven in bakjes, relatief veel vaders en paarstinten. Achterin een groepje geruisloze moslima’s met genoeg etenswaar om de dag door te komen, en pontificaal in h...
16 juni, 2017 - /blog/1406/dat-gebeurt-hier-niet-voorpublicatie.html
Hier in Vermont was het evenement waarschijnlijk minder pittoresk dan het op de westelijke prairies geweest zou zijn. Het had wel sterke momenten: er was een sketch waarin Medary Cole (maalderij & veevoeder) en Louis Rotenstern (maatpakken – persen & reinigen) verklaarden dat ze Brigham Young en Joseph Smith waren, historische figuren van de staat Vermont, en met hun moppen over hun denkbeeldige meerdere echtgenotes deelden ze evenzovele geestige plaagstoten uit aan de aanwezige d...
6 januari, 2020 - /blog/2888/ik-heb-geleefd-47-soms-heeft-thea-het-gevoel-dat-ze-erop-aangekeken-wordt-dat-ze-nog-leeft.html
Begraven of cremeren? Dat was het onderwerp van gesprek op sinterklaasavond. Thea Plus (54) zat met haar man, vier kinderen en een pleegdochter aan tafel in Hoogeveen te gourmetten. ‘Ik betrek mijn kinderen overal bij,’ zegt ze. Allemaal hebben ze een stoornis in het autistisch spectrum – de een wat meer dan de ander. Eerlijk en duidelijk zijn, dat is de beste manier om daarmee om te gaan, heeft Thea ervaren. ‘Ik herinner me het jaar dat we mijn jongste zoon verteld...
19 december, 2019 - /blog/2879/thessaloniki-een-kerstverhaal.html
Het was een paar dagen voor kerst. Het bed waar ik lag stond in een hotelkamer in Kozani, een stadje in Noord-Griekenland in de regio West-Macedonië. Al weken was ik ziek en nu slikte ik dan eindelijk antibiotica. De pillen moest ik driemaal daags innemen en waren roze. Ik deelde de kamer met mijn vader, maar die was er niet overdag. Het was er koud en buiten sneeuwde het. Uit de kraan kwam geen warm water, wellicht moest je daarvoor bijbetalen. Je niet wassen is niet zo erg als je ...
29 februari, 2016 - /nieuws/410/bekijk-hier-waar-erik-jan-harmens-deze-week-te-vinden-is.html
Op donderdag 3 maart is Erik Jan in de Amsterdamse boekhandel Scheltema aan het Rokin, waar hij de boekpresentatie in zal leiden van Brieven uit Genua , de nieuwe roman van zijn goede vriend Ilja Leonard Pfeijffer. Voor wie hier bij wil zijn: u bent van harte welkom, graag even aanmelden via roos@scheltema.nl . Boekpresentatie Brieven uit Genua | donderdag 3 maart | 17.00 uur | Scheltema | Rokin 9, Amsterdam Begin je weekend de dag erna goed met ...
17 oktober, 2017 - /blog/1644/rabot.html
Eén flat in het Rabot is al gesloopt, de rest zal snel volgen. De gebouwen moeten neer omdat Gent op de Werelderfgoedlijst wil. Cultureel erfgoed en sociale woningbouw gaan kennelijk slecht samen. In de documentaire zaten drugverslaafden, autisten, bejaarden, manisch depressieven en gehandicapten. De mensen leken geplaagd te worden door het leven en niet door intelligentie. Maar ik was te voorbarig. Een bewoner zei: ‘Ik ben niet geboren om rijk begraven te worden.&r...