20 juni, 2019 - /blog/2691/woorden-als-wapens-8-je-weet-dat-je-dit-wil-merel-aalders.html
Deze week las ik het verhalenbundeldebuut You know you want this van Kristen Roupenian. Die zou veelbelovend moeten zijn, aangezien het korte verhaal Cat person dat ze in de New Yorker publiceerde in 2017 meeliftte op de #metoo-golf, viral ging en immens populair werd. Zelf vond ik dat verhaal ook intrigerend, niet omdat het nu zo bijster goed geschreven was, maar omdat het ergens een tijdje bleef hangen. Ik kreeg er maar niet de vinger op gelegd: wat wilde ze hiermee nou precies zeggen? ...
1 februari, 2019 - /blog/2453/berichten-uit-de-biotoop-stemprothese.html
Ik klop het stof van mijn kleren en neem de gehoorbeschermer van mijn oren, hang hem in mijn nek. Houtje, Cor en Frank, de drie mannen van de Technische Dienst, zijn gearriveerd en vleien zich neer in hun kantine naast de werkplaats. Ik strijk over het tafelblad dat ik aan het schuren ben. Bijna klaar. ‘Wil je ook koffie?’ roepen ze. Ik draai me om en vraag voorzichtig of ik nog even door mag gaan met schuren. Cor fronst. ‘Als jij nou je koptelefoon opdoet, hebben wij er geen last va...
14 februari, 2020 - /blog/2936/toespraak-door-jeroen-olyslaegers-voor-anneleen-van-offel.html
Dames en heren, Er zou een roman kunnen worden geschreven over de wil van Anneleen Van Offel. Die wil maakte zich aan mij kenbaar jaren geleden toen ik de eer had gastdocent te zijn bij het Antwerpse Conservatorium waar ik een paar werksessies begeleidde in een groep waar Anneleen zat. In dat eerste verhaal dat ik van haar las, was die wil meteen groots, een wil die ondanks twijfel en angst de wereld voor ogen had, plekken waar ze nog nooit eerder was geweest, een wil die in ha...
30 maart, 2020 - /blog/3004/verlichting.html
Om aan de crisis en aan het virus te ontkomen besloot ik de afgelopen week een boek op te pakken dat ik jaren heb laten liggen. De historie van mejuffrouw Sara Burgerhart van Betje Wolff en Aagje Deken moest ik ooit voor mijn studie lezen. Ik kwam niet verder dan de helft. Toen ben ik gestopt. Ik vond het saai en langdradig. Natuurlijk komt het elk jaar in de klas aan de orde als ik de Verlichting behandel tijdens mijn literatuurlessen en dan lepel ik braaf op...
14 april, 2016 - /blog/509/soep.html
Mijn moeder stond in de keuken en rolde gehaktballetjes. Zij was een vrouw die ervan uitging dat er geen probleem bestond dat niet kon worden opgelost met een deugdelijke pot tomatensoep. Op de radio had iemand het over een Russische stad met een vrijwel onuitspreekbare naam. Mijn moeder vroeg of ik mee wilde rollen, maar hiermee was ik al op mijn tiende radicaal gestopt. Tot dan was 1986 een jaar als een ander geweest. Nu ja. Het was Het Jaar van de Vrede. Flevoland was een provincie gewo...
28 mei, 2020 - /blog/3079/verkiezingen.html
In het geboortehuis te Paramaribo van de vrouw met wie ik afgelopen maand Suriname had moeten bezoeken, werd in de jaren vijftig de onafhankelijk van Suriname bekokstoofd door haar vader en neef. Aan de keukentafel, stel ik me voor, terwijl zij aan hun voeten speelde. De ondergang kan op een straathoek beginnen, met één schot, dus waarom de revolutie niet aan een keukentafel? Jaren daarna kwam de onafhankelijkheid niet meer als een verrassing. Haar neef, Henck Arron, werd in 1975 ...
12 april, 2017 - /blog/1262/al-die-lieve-reacties-op-de-stukjes-over-samuel-zijn-een-werkelijke-steun.html
Velen willen zelf ook hun verhaal kwijt over een gehandicapt kind in de familie. Op hun beurt nemen ze ons mee op hun reis langs instanties en wat dies meer zij. Of ze laten gewoon hun hart spreken, uit vreugde, soms ook uit wanhoop. Al die reacties geven ons een tintelend gevoel. Ze werken op het gemoed, meestal op een fijne, zalvende manier. Soms laten ze droefenis na. We ontmoeten zoveel aardigheid, als reactie op de belevenissen van en met Samuel in zijn microwereld. In een grote werel...
23 november, 2018 - /blog/2359/berichten-uit-de-biotoop.html
Vergetelheid ‘En dit...’ de man met het hoedje en zijn driedagenbaard duwt de bladertakken opzij, ‘was het insectarium. Hierin werden insecten bestudeerd en verzameld.’ Hij kijkt me aan met een blik zoals ik me die van een ontdekkingsreiziger voorstel. Hij verwacht dat ik net zo enthousiast ben over zijn vondst als hij, en zijn trots daarmee erken. En inderdaad reageer ik oprecht minstens zo opgetogen als hijzelf. De man zet zijn handen in zijn zij en kijkt op naar he...
29 juni, 2018 - /blog/2155/week-van-de-debutant-sarah-sluimer-timo-bruijns-en-antoinette-beumer-over-debuteren.html
Sarah Sluimer Wat waren je expectations vs. reality bij het schrijven van je debuut? Mijn verwachting was dat ik geen verwachting had. Er komt zoveel uit, er belandt zoveel goed werk vrij snel op de grote stapel. Ik sprak ooit een theatermaker die zei: als er ook maar één iemand per avond in de zaal zit die geraakt wordt door wat ik doe, is het voor mij geslaagd. Zo was het ook voor mij en mijn debuut. Dit is de politieke versie van mijn antwoord, in werkelijkheid ...
15 maart, 2017 - /blog/1176/als-we-samuel-horen-is-de-zomer-in-aantocht.html
Gelukkig zijn wij geen jury, maar mama en papa. Wij lezen zijn taal en zijn gedachten, we wegen zijn nukken en oprispingen. In onze herinnering heeft hij trouwens één keer mama gezegd, op Moederdag nota bene, maar dat is alweer ruim tien jaar geleden. De doorbraak in spraak leek aanstaande, doch bleef uit. Het was in retrospectief een geluksmoment pur sang. Samuel is vooral eu, of eeeuuuu, of eeeeuuuuuuu. Dat is zijn woord, zijn klank. Kort uitgesproken, langgerekt, hard of zacht, al met...