22 maart, 2017 - /blog/1191/minieme-meerderheid.html
Ik hou van die term, ‘minieme meerderheid’. Het allitereert als een dolle en het ‘min’ en ‘meer’ lijken elkaar uit te sluiten, maar dat doen ze niet, want een minieme meerderheid is net zo goed als welke meerderheid dan ook. Zij het dat je bij een minieme meerderheid steeds denkt aan een scenario waarin je die meerderheid kwijtraakt. Eén dissident en hij is verleden tijd. Gevolg is dat je bij het loodsen van wetsvoorstellen door de Kamer met een minieme meerderheid, het gevoel hebt...
26 september, 2018 - /blog/2262/berlijn-kraakt-onder-het-gewicht-van-speculanten-hipsters-en-toeristen.html
New York, Londen, Parijs, Berlijn, Barcelona, Montreal, Montevideo en Amsterdam overhandigden deze zomer een brief aan de Verenigde Naties waarin ze om hulp vragen: de steden dreigen ten onder te gaan aan beleggers en massatoerisme. Inwoners hebben grote moeite een betaalbare woning te vinden en voelen zich met de jaarlijkse komst van miljoenen toeristen een vreemde in hun eigen stad. Het onder het gewicht van speculanten, hipsters en toeristen krakende Berlijn is het decor van Karolien...
11 juli, 2018 - /blog/2172/dit-is-waarom-oscar-van-gelderen-de-vogels-van-tarjei-vesaas-wilde-uitgeven.html
* Beste lezer, Als uitgever ben ik altijd zeer gespitst op tips van auteurs (zoals galeriehouders naar hun kunstenaars luisteren, en platenbazen naar hun muzikanten). Zij hebben vaak de beste neus voor kwaliteit, en wanneer de uitgever kansen ziet die kwaliteit te koppelen aan verkoopmogelijkheden – lees: de inhoud kan verzilveren – dan gaat ons hart stromen, van verwachting, van geluk. Een van mijn favoriete rubrieken is om die reden 'By the Book' in The New York Times...
30 juni, 2016 - /blog/682/de-kleine-catastrofe-die-opvoeding-heet.html
Bij herlezing vroeg ik me af of deze schrijvers, uitgevers, journalisten en activisten de catastrofe van het nazisme nodig hadden om ten onder te gaan. Dat klinkt allicht cynischer dan ik het bedoel. De catastrofe zat al in hen, lang voor het Derde Rijk zijn moordmachines op volle toeren liet draaien. Schaevers geeft Keun een muze voor Kind van alle landen – in zijn boek heet het nog Kinderen zonder land , zoals het ooit bij Querido in 1939 in de vertaling van Alice van Nahuys is...
27 februari, 2019 - /blog/2499/theater-pyongyang.html
Eerder zong Mr. Kim een lied in de bus. Nu vertelde hij een mop die ik in grote lijnen al kende. In mijn versie gaat het om een Nederlander, een Engelsman en een Belg. Het loopt slecht af voor de Belg. In die van Mr. Kim is het de Amerikaan die met een rugzak, in plaats van een parachute, het vliegtuig uitspringt. Trump had nog geen toenadering gezocht. Toen...
3 mei, 2019 - /blog/2608/woorden-als-wapens-2-de-vrijheid-van-zadie-smith-merel-aalders.html
Sadie Een schrijfster waar ik tegenwoordig lyrisch over ben is Zadie Smith. Ik was dat nooit, Zadie had allang een soort superheldenstatus, waardoor ik niet het idee had dat ik nog iets nieuws zou ontdekken door haar werk te lezen. Toch werd haar werk me opgedrongen door het curriculum van de UvA – en daar ben ik blij om ook. Zadie heeft al vele jonge lezers geïnspireerd en is daarmee het soort voorbeeld waar werkelijk behoefte aan is: een vrouw die alle andere vrouwen willen zijn, en d...
30 juni, 2020 - /blog/3107/pop-en-literatuur-99-bruce-springsteen-en-john-steinbeck.html
The tractors came over the roads and into the fields, great crawlers moving like insects, having the incredible strength of insects […] Snub-nosed monsters, raising the dust and sticking their snouts into it, straight down the country, across the country, through fences, through dooryards, in and out of gullies in straight lines. They did not run on the ground, but on their own roadbeds. They ignored hills and gulches, water courses, fences, houses. Nee, dit is ge...
11 januari, 2017 - /blog/1016/super-relaxed.html
Dat overtuigde mij onmiddellijk, want op ellende zit ik niet te wachten. Maar zodra ik die pil had doorgeslikt, kreeg ik enorme spijt. Plots realiseerde ik me dat er nog zoveel mensen waren met wie ik nog nooit een wezenlijk gesprek had gevoerd, dat tot op het bot ging, ja zoveel mensen, mensen die ik graag heb maar nooit heb gezegd wat ik wérkelijk voor hen voel omdat ik er in al mijn naïviteit vanuit was gegaan dat er na het leven weliswaar geen hemels hiernamaals volgt maar wel een ...
29 maart, 2017 - /blog/1221/weeper.html
Weeper ‘Neem je niet op?’ ‘Nee.’ ‘Moet jij niet een maat ophalen van het vliegveld?’ ‘Heb ik dat verteld? Dat hoeft pas later.’ ‘Zet in elk geval de bel af. Dat is dat ding –’ ‘Ik weet waar die bel zit. Waar is het glijmiddel?’ ‘Geen idee, ergens in het bed.’ ‘Waar?’ ‘Geen idee, zeg ik. Misschien lig je er wel op. Of het ligt onder je kussen. Rol je even om. Al blijf ik natuurlijk volhouden dat er ...
20 augustus, 2019 - /blog/2753/pop-en-literatuur-69-green-day-en-j-d-salinger.html
‘Who wrote Holden Caulfield ?’ vraagt Billie Joe Armstrong van Green Day zich af. Het antwoord is natuurlijk ‘J.D. Salinger’. Tenminste, dat was de schijver die het personage Holden Caulfield in het leven riep in zijn beroemde roman The Catcher in the Rye (1951), waarmee hij definitief zijn naam vestigde. De invloed van dit boek op de popmuziek staat buiten kijf, al heeft dat een tragische oorzaak: Mark Chapman droeg een exemplaar ervan bij zich op 8 december 1980, de...