20 april, 2020 - /blog/3042/pop-en-literatuur-92-the-moody-blues-en-rene-descartes.html
Misschien zou boven deze aflevering eigenlijk ‘Pop en filosofie’ moeten staan. Het album On the Threshold of A Dream (1969) van The Moody Blues is te zien als een filosofische verkenning. Het is een conceptalbum, met nummers die in elkaar overlopen en poëtische, deels gesproken stukken. Dat begint al direct met de dialoog in het nummer ‘In the Beginning’, dat naadloos overgaat in ‘Lovely to See You’. Het nummer begint met een langge...
28 december, 2017 - /blog/1824/messias.html
De vrouw die op bezoek kwam liet foto’s van haar zoon zien die momenteel in Irak voor een vredesmissie is. Ook misschien niet het eerste waar je aan denkt als je besluit een kind te nemen, dat het ooit een vredesmissie wil ‘bevechten.’ Het was zijn eerste uitzending. Ze zei: ‘Zo’n uniform maakt het heel echt.’ Dat vond ik ook. Ik vroeg of ze hem erg miste. Ze zei: ‘Het valt mee, je kunt beeldbellen tegenwoordig, dat scheelt een hoop.’ Daarna spraken we kort over de kerst...
25 mei, 2021 - /blog/3382/mijn-linkerarm.html
Tot mijn bijna-achtenveertigste heb ik met geen woord over mijn linkerarm gesproken. Laat staan geschreven. Als ik niet beter wist, zou ik denken dat ik die arm eerder nooit heb gehad. Maar ik heb dus een linkerarm - zij is hier en nu, ik voel haar ook overduidelijk terwijl ik dit typ -, en gisteren schrobde ik nog de dikke aanbaklaag uit mijn oven in haar prominente aanwezigheid, stond ik er voor het eerst bij stil dat ik de bodem van mijn zelfgemaakte monchoutaart doorzaagde met een mes ...
1 maart, 2018 - /blog/1949/droomliefde.html
‘Je droomliefde?’ zei ze. En ik vertelde hoe ik haar indertijd had gevonden met slechts één vluchtige herinnering en een voornaam ter mijner beschikking, en dat in een internetloos tijdperk, en hoe ons eerste afspraakje was verlopen en álles precies was gegaan zoals ik ooit als kleine jongen had gedroomd. Ze giechelde, nam een flinke slok van haar glas en legde haar hand op mijn arm. Fijne, ranke vingers. Niet langer meer de vingers van een meisje maar die van een vrouw, en ik ...
10 mei, 2017 - /blog/1333/fonckelende-intro-tim-foncke-van-bella-door-joost-vandecasteele.html
Met de deur en een groot stuk van de gevel Inleiding bij de presentatie van Bella , 9 mei @ The Joker in Antwerpen In tekst: Joost Vandecasteele, wie kent hem niet? Mijn buurvrouw Rita. ‘Buurvrouw Rita,’ vroeg ik haar laatst, ‘wie is of wat weet je over Joost Vandecasteele?’ Haar gezicht sprak boekdelen want door een fout in haar hersens denkt zij dat ze het oeuvre van Kristien Hemmerechts is, zodat ik van de paden die daar lagen wijselijk het hazenpad koos. I...
20 oktober, 2020 - /blog/3186/blootleggen-2-de-eeuw-van-het-escapisme.html
In april van dit jaar vonden complottheorieën over 5G en Corona elkaar en deden het, met brandende zendmasten tot gevolg. Toen ik de berichten over de oproer las, moest ik denken aan een interview uit 2014 , waarin Alan Moore waarschuwde voor het gevaar van superheldenfilms. De Watchmen -auteur zei onder andere dat de fascinatie met superhelden onder groeiende aantallen volwassenen hem voorkwam als een escapisme, een kolossaal ‘nee’ tegen de overweldigen...
26 april, 2021 - /blog/3282/aftelklok.html
Na nog even een winkelafspraak te hebben gemaakt bij de Hema, dubbelklikte ik op de link en – pats, boem, klats – daar verscheen, aan het einde van de werkdag, plots een crematorium op mijn scherm. Laag gebouw. Grote schoorsteen. Statisch beeld. De naam van de veel te jonge zus van vriendin L. Een klok die aftelde tot haar crematiedienst zou beginnen. Het viel rauw op mijn maag. Het is niet zo dat ik totaal geen crematorium had verwacht, ik zou tenslotte een crematie bi...
26 april, 2021 - /blog/3281/aftelklok.html
Na nog even een winkelafspraak te hebben gemaakt bij de Hema, dubbelklikte ik op de link en – pats, boem, klats – daar verscheen, aan het einde van de werkdag, plots een crematorium op mijn scherm. Laag gebouw. Grote schoorsteen. Statisch beeld. De naam van de veel te jonge zus van vriendin L. Een klok die aftelde tot haar crematiedienst zou beginnen. Het viel rauw op mijn maag. Het is niet zo dat ik totaal geen crematorium had verwacht, ik zou tenslotte een crematie bi...
2 april, 2019 - /blog/2556/pop-literatuur-55-frankie-goes-to-hollywood-en-samuel-taylor-coleridge.html
Cor's Pop & Literatuurlijst op Spotify: Nóg een keer Samuel Taylor Coleridge? Nou, vooruit dan, maar dit is echt de laatse keer, beloofd… Wie Frankie Goes To Hollywood zegt, noemt meestal in één adem ‘Relax’, een nummer uit 1984 dat al in de jaren ’90 symbool stond voor alles wat voltooid verleden tijd is en écht niet meer kon, zoals blijkt uit deze beruchte scène uit de sitcom Friends , waarin Frankie een soort cameo heeft op een verwassen T-shirt: Toch...
20 januari, 2019 - /blog/2446/marion-leest-roxane-van-iperen.html
Het boek komt wat langzaam op gang, maar net als een trein die steeds sneller gaat rijden, wordt het steeds beeldender en emotioneler. Dit is overigens geen toeval. Roxane vertelde me dat ze dit heeft geschreven als een fuik, zoals de joden daar ook in werden gelokt. Eerst afstandelijk, en dan steeds dichterbij totdat de lezer niet meer weg kan. Toen ik dit wist, was ik nog meer onder de indruk. Ik ben blij dat ik mijn boek al had ingeleverd toen ik ’t Hooge Nest las, want oei, wat is het i...