30 juni, 2020 - /blog/3107/pop-en-literatuur-99-bruce-springsteen-en-john-steinbeck.html
The tractors came over the roads and into the fields, great crawlers moving like insects, having the incredible strength of insects […] Snub-nosed monsters, raising the dust and sticking their snouts into it, straight down the country, across the country, through fences, through dooryards, in and out of gullies in straight lines. They did not run on the ground, but on their own roadbeds. They ignored hills and gulches, water courses, fences, houses. Nee, dit is ge...
2 april, 2019 - /blog/2556/pop-literatuur-55-frankie-goes-to-hollywood-en-samuel-taylor-coleridge.html
Cor's Pop & Literatuurlijst op Spotify: Nóg een keer Samuel Taylor Coleridge? Nou, vooruit dan, maar dit is echt de laatse keer, beloofd… Wie Frankie Goes To Hollywood zegt, noemt meestal in één adem ‘Relax’, een nummer uit 1984 dat al in de jaren ’90 symbool stond voor alles wat voltooid verleden tijd is en écht niet meer kon, zoals blijkt uit deze beruchte scène uit de sitcom Friends , waarin Frankie een soort cameo heeft op een verwassen T-shirt: Toch...
8 november, 2017 - /blog/1716/samuels-boek-is-verschenen-heerlijk-voor-even-al-die-belangstelling-en-de-stroom-van-lieve-berichten.html
Sommige meervoudig beperkte kinderen scharen zich rond het orgel en wippen van de linker- naar de rechtervoet. Zij die in de rolstoel zitten, luisteren rustig naar de deuntjes, sommigen met gesloten ogen. Vredig, geïnteresseerd. Zo'n boekpresentatie is sowieso een glijvlucht van emoties, van een traan tot de ultieme vorm van gezelligheid. Hé, daar is Yvonne, jarenlang begeleider op de bus met Samuel. Ze is met pensioen en geniet van het weerzien. Ze is verbaasd hoe de kinderen zijn g...
11 juli, 2018 - /blog/2172/dit-is-waarom-oscar-van-gelderen-de-vogels-van-tarjei-vesaas-wilde-uitgeven.html
* Beste lezer, Als uitgever ben ik altijd zeer gespitst op tips van auteurs (zoals galeriehouders naar hun kunstenaars luisteren, en platenbazen naar hun muzikanten). Zij hebben vaak de beste neus voor kwaliteit, en wanneer de uitgever kansen ziet die kwaliteit te koppelen aan verkoopmogelijkheden – lees: de inhoud kan verzilveren – dan gaat ons hart stromen, van verwachting, van geluk. Een van mijn favoriete rubrieken is om die reden 'By the Book' in The New York Times...
30 november, 2018 - /blog/2370/de-lamp.html
#4 De Lamp Vanochtend reed ik naar Zuidoost om een ontmoeting met een kunstwerk te forceren. Dat mislukte. Mijn route voerde me, na een stukje over de A1, door Diemen. Ik hou van de A1, ze hangt tussen Amsterdam en Duitsland als een losse riem om de onsierlijke taille van Nederland. Maar goed, ik ging niet naar Duitsland, ik moest de afslag Diemen hebben. Bij de afslag torenden de Golden Arches hoog boven een rij bomen uit, als een zon op een kindertekening. &...
14 mei, 2018 - /blog/2082/ik-ga-weg-uit-mijn-huis-net-nu-ik-er-echt-veel-van-houd.html
Zo zit ik hier in de zon met een laptop op schoot, en mijn blote voeten tegen het muurtje dat ex gestapeld heeft toen we hier net kwamen wonen. Het allereerste wat-ie na de verhuizing begon te doen, was deze muur maken van de tegels die er lagen. Maniakaal bijna. Nu, acht jaar later, is het een mooi oud muurtje geworden. Schots en scheef. Met een klimplant ertegen. Hier en daar een opening tussen de stenen; waarin schelpen liggen en allerlei andere dingetjes die we in de loop der jare...
21 november, 2019 - /blog/2854/de-diepte-schuilt-aan-het-oppervlak-een-bezoek-aan-museum-jan-cunen.html
In de trein naar Oss mail ik een bevriend schilder dat ik onderweg ben naar zijn geboorteplaats. Hij zegt: ‘Schuin tegenover het museum zat een café waar ik naartoe ging als ik spijbelde. Naast mijn middelbare school. Vanuit die plek zie je in de verte de kerk waar ik als dertienjarige een ongelovige organist was.’ Hij wenst me veel plezier. Het museum lijkt op het oude gedeelte van het Stedelijk Museum in Amsterdam. Wanneer ik Carly Manders, een jonge medewerker met blauw h...
16 april, 2016 - /blog/514/gek.html
Onmiddellijk begon het monster met de blikken tanden het ene na het andere nieuwsfeit de kamer in te spuwen. Buiten daalde de donkerte langzaam neer, alsof de stad behoedzaam werd ingestopt door een reuzenhand. En hoewel Louis die dag niks bijzonders had gedaan, werd hij bevangen door die bepaalde vermoeidheid, die een mens voelt wanneer iets te gebeuren staat. Een vriend had hem gezegd dat elke gebeurtenis die het nieuws haalde, draaide om iemand die gezien wilde worden. En dat was waar. Ieder...
10 september, 2018 - /blog/2241/wie-is-p-vroeg-de-achtjarige-o-p-is-een-kennis-of-een-vriend-misschien-zei-ik.html
Terwijl in Nederland de regen hoost, de zoveelste zware storm op komst is, er een dakpan van mijn huis gewaaid blijkt te zijn – het lekt in mijn toekomstige slaapkamer – smeren wij zachtjes elkaars ruggen in. Dat moet ook gebeuren. We kijken naar de azuurblauwe golven, naar hoe ze stukslaan, en hoe ze er toch steeds opnieuw weer aan komen rollen. Ik denk aan de tweede vaste trap naar zolder die vanmorgen geplaatst is. Hoe bij het zien van de foto’s de tranen meteen in ...
28 november, 2019 - /blog/2860/waanzin-en-tragiek.html
Op de Grabbeplatz in Düsseldorf, voor de Kunstsammlung K20, stopte er een busje waaruit een paar enthousiaste mannen en vrouwen met speakers en spandoeken tevoorschijn kwamen. Wat de bedoeling hiervan was zou me later pas duidelijk worden. Eerst bezocht ik de tentoonstelling van schilder Edvard Munch die schrijver Karl Ove Knausgård had samengesteld. Knausgård schreef het boek Zoveel verlangen op zo’n klein oppervlak over zijn rol als curator. Al weken vertelt een vriend elke ...