1 februari, 2018 - /blog/1897/i-m-menno-wigman-gedicht-binnenbrand.html
Binnenbrand Beelden, beelden, zo helder en geheim dat ik op slag verstijfde - elke boom, het hele bos keek mee. Ik schrok niet eens, ik viel meteen twee dijen in toen ik het vond. Pas later kreeg het een verhaal. Zoals vandaag. Wie graaft mijn glimlach op? Wie engelt me het bed in? De meisjes onder mijn matras, die zijn zo snel, die bliksemen op mijn bevel hun kleren uit, die heten niet, die leven niet, die zijn zo weggelegd. Maar 's avonds zie ik soms...
23 november, 2017 - /blog/1757/vrij.html
’s Avonds donderde je in een droomloze slaap, steeds vlakker werd alles, als een geëgaliseerd perceel. Als iemand zei: “Moet je nou toch eens horen,” hoorde je alleen maar ruis. En toen gebeurde het, je wilde iets zinvols doen, je ging de schuur opruimen. Nadat je alle lege Zalando-dozen had geplet viel je oog op een rode Dirk-tas, die feller dan anders leek op te lichten tussen het oud papier en de lege flessen. Er lagen boeken in, je nam ze in je hand, elk omslag riep her...
27 september, 2017 - /blog/1591/ik-speel-de-baf.html
Behalve het initiatief vind ik ook de naam van de organisatie nogal sympathiek: Lonely Lochem. In de regio valt verder nog te denken aan initiatieven als Companionless Klarenbeek, Rejected Ruurlo of Deserted Doetinchem. Ook in Landsmeer, waar ik woon, zijn veel inwoners eenzaam. Ik heb dat niet gemeten, maar weet het zeker. Ikzelf ben bijvoorbeeld regelmatig eenzaam, alleen communiceer ik daar niet over via social media. Een avondje kansloos Netflixen hou ik liever voor mijzelf en ik ben n...
25 maart, 2017 - /blog/1204/boekenbal.html
Terwijl ik daar stond, bovenaan de trap, sprak iemand me aan: ‘Gaat het?’ Anderen gniffelden, zeker toen ik de hik kreeg. Uiteindelijk kwam er een uitgever langs die, alsof ik aan de rand van het dak van een flatgebouw stond, net zo lang op me in begon te praten tot ik een stap achteruit deed. Eenmaal in veiligheid vond ik in dat kleine voorzakje van je spijkerbroek dat je nooit gebruikt twee consumptiemuntjes. Die sloeg ik stuk bij het barretje; de uitgever die ik als dank...
29 november, 2017 - /blog/1769/botsingen.html
De auteur van de longread, Joris van Casteren, schreef een boek over de wanhoopsdaad van wat bleken te zijn een 69-jarige vrouw en haar 43-jarige dochter, een boek dat hij de titel Een botsing op het spoor meegaf. Ik vind het, ook richting alle betrokkenen en nabestaanden, een waardige titel, ontdaan van elk slappe hap effectbejag. Een vriend van mij stapte enige tijd geleden uit het leven, onder invloed van de verkeerde medicijnen. Dat noemen we geen zelfmoord en geen zelfdoding, m...
21 maart, 2017 - /blog/1189/hello-goodbye.html
Ik ben daar tegen, niet omdat ik een van Nederlands grootste voetballers zijn feestje niet gun, maar omdat ik het helemaal gehad heb met afscheid nemen. Ik wil nu wel weer eens iemand verwelkomen, in plaats van uitzwaaien. Er gaan alleen maar mensen weg. Ik wil niet vieren dat iemand er was, maar dat iemand er is. Laten we voorafgaand aan de oefenwedstrijd van het Nederlands elftal tegen Italië met z’n allen vieren dat Georginio Wijnaldum op vrijdag 2 september 2011 zijn interland...
2 oktober, 2017 - /blog/1601/somebody-s-watching-me.html
Op de vraag of hij goed tegen kritiek kan, antwoordt hij: ‘Megaslecht.’ Om die reden leest hij geen recensies. Ik zeg ook altijd dat ik recensies over mij niet lees. Wat ik verzwijg is dat ik om de zoveel tijd mijn eigen naam in Google invoer. Wie iets lelijks over mij zegt komt op de zwarte lijst. Ik weet verder niet wat dat inhoudt, die zwarte lijst. Het is niet echt een lijst. Bovendien ben ik zowel slecht met gezichten als met namen, regelmatig maak ik een vrolijk praatje met ieman...
13 juli, 2017 - /blog/1459/het-kolossale-niets.html
Max Pam schreef vandaag in de Volkskrant een vermakelijke column over het verschil in impact tussen een staking van romanschrijvers en een werkonderbreking door vuilophalers. Het laatste leidt tot stank, ratten op straat, een uitbraak van verdwenen ziektes, waar het eerste leidt tot… Nou ja, niet echt tot iets natuurlijk. Pam hyperboolt een scenario waarin wanhopige fans rammelen aan de hekken van de boekhandel, leuzen scanderend als: ‘Waar blijft de nieuwe Lieke Marsman?!!’ Als ...
22 maart, 2017 - /blog/1191/minieme-meerderheid.html
Ik hou van die term, ‘minieme meerderheid’. Het allitereert als een dolle en het ‘min’ en ‘meer’ lijken elkaar uit te sluiten, maar dat doen ze niet, want een minieme meerderheid is net zo goed als welke meerderheid dan ook. Zij het dat je bij een minieme meerderheid steeds denkt aan een scenario waarin je die meerderheid kwijtraakt. Eén dissident en hij is verleden tijd. Gevolg is dat je bij het loodsen van wetsvoorstellen door de Kamer met een minieme meerderheid, het gevoel hebt...
1 december, 2017 - /blog/1778/hoppa-miljuschka.html
Tenzij Klaas Vaak een snippernacht heeft, dan bingewatch ik met liefde 24 Kitchen . Een van mijn favoriete chefs is Mounir Toub, omdat hij de r uitspreekt als een g. Zijn eigen naam wordt ‘Moenieg’, zijn grootste voorbeeld qua koken is zijn ‘moedeg’ en die komt uit ‘Magokko’. Miljuschka Witzenhausen is leuk omdat ze een keer ‘hoppa’ zei tijdens het bereiden van een stoofschotel en van alle woorden is ‘hoppa’ mijn lievelingswoord....