6 december, 2017 - /blog/1787/samuel-de-aardappeltjesbietser-botst-met-samuel-de-fitte-jongen.html
Hij nam zo'n krieltje wat onhandig tussen wijsvinger en duim, maar toch met een betere fijne motoriek dan jaren geleden, en stopte het snel in zijn mond. Hij liep voldaan terug naar zijn stoel, zonder de vingers even af te spoelen natuurlijk. Zijn wat basale vorm van kauwen verried hem sowieso. En het tafereel herhaalde zich telkens, totdat de pan bijna leeg was. Telkens één aardappeltje. Op het eind was het een beetje schrapen, dat vond hij maar geklieder. Het was mooi geweest zo. Buikje vol...
6 maart, 2017 - /blog/1152/spanningen.html
Mijlenver van huis leek ik, waar man en de meisjes lagen te slapen. Alleen ík hoefde me daar nu nog maar bij te voegen. Dan zou alles goed zijn. Op zondagavond kwam ik thuis. Uitgeput. Het viel me op dat man zijn hagelwitte blouse iets te ver open had geknoopt. Lente is in de lucht, dacht ik. En: thuis zijn doet hem goed. Het deed mij ook heel goed. We aten met z’n vieren. Ik ging in bad. We brachten de meisjes samen naar bed. “Mama, wil jij aan papa vragen of hij vannacht b...
24 juli, 2017 - /blog/1478/liefde.html
Hoe ik dagenlang schrijf over een ik-figuur die in een wormgat zit, en van het ene naar het andere tijdvak moet zien te komen en hoe ik al die dagen ’s middags en ‘s avonds de bloemkoolsoep eet die mijn moeder voor mij gemaakt heeft. De vrouw voor me bij de kassa van de Etos, - waar ik sta met een fles luizenlotion -, die een zwangerschapstest koopt en steeds opnieuw vraagt hoe ze de test precies moet gebruiken. Hoe de rij achter haar steeds langer wordt, maar de medewerkster geduldig ...
29 november, 2017 - /blog/1771/de-walrus-herzien.html
Het verhaal baseerde ik op mijn studententijd. De Walrus beschrijft het wel en wee van de jonge en onzekere studente Bibi en ‘de Walrus’, een drugsbaron van middelbare leeftijd. Hun relatie heeft het karakter van een eeuwigdurende affaire, hij leert haar te leven bij de dag. Dat doen ze ook: in restaurants bestelt hij alle gerechten van de kaart, het ontbijt bestaat uit champagne en aardbeien met slagroom. Hetzelfde verhaal. Maar nu opnieuw verteld en uitgediept. In een andere stru...
8 augustus, 2017 - /blog/1498/hart.html
Daarna volgt er een passage over het verbergen van lijken. ‘De oude man die tijdens een bioscoopbezoek sterft, kan net zo goed op zijn stoel blijven zitten tot de film is afgelopen of zelfs nog gedurende de volgende voorstelling.’ En: ‘Is wat hem in het graf te wachten staat minder erg alleen omdat we het niet zien? Hoe vaak word je in het wild geconfronteerd met iets dat dood is? In dit deel van de wereld volgens mij bar weinig – voorverpakt vlees, mensen in ziekenhuizen, mortuari...
16 oktober, 2017 - /blog/1638/normaal.html
De afgelopen week had ik hevig verlangd naar een alziend oog, om eens van mijn gekleurde blik op de wereld verlost te zijn. Met dat alziende oog zou ik het plaatje eindelijk in z’n totaliteit kunnen aanschouwen. Dat zou enorm helpen. Hierna vertelde de twaalfjarige dat in haar klas drie kwart van de ouders waren gescheiden. In eerste instantie deed me dat goed. We horen erbij, dacht ik. Het zou ook vreemd zijn geweest als we nog wel bij elkaar waren. Welke leuke, vlotte ouder...
11 februari, 2020 - /blog/2932/pop-en-literatuur-86-the-rolling-stones-en-d-h-lawrence.html
Een lief, ingetogen liedje van de – toen nog jonge – Stones. Mick Jagger paradeert niet hysterisch als een pauw met opgetrokken staart en afgemeten bewegingen over het podium, maar zit stilletjes en braaf als een ideale schoonzoon (misschien moet ik zeggen als een koorknaap ) en zingt een onschuldig liefdesliedje. Keith Richards tokkelt wat op zijn gitaar en Brian Jones bespeelt de dulcimer, waarmee hij het liedje een heel eigen signatuur geeft. Een beetje m...
29 november, 2017 - /blog/1772/dat-is-wel-superleuk-aan-samuel-dat-hij-altijd-verliefd-blijft-op-ons-op-zijn-manier-dan.html
Toch is juist Sinterklaas een feest dat ons weleens opscheept met gevoelens van droefenis, omdat Sinterklaas een jaarlijkse mijlpaal van zijn beperkingen is. Nooit voelde Samuel, de onwetende, de voorpret, de vreugde, de angst voor Zwarte Piet desnoods. Nooit maakte hij een verlanglijstje, nooit vroeg hij dreinerig wanneer hij zijn schoen mocht zetten. En wij als ouders komen zo vaak bij hetzelfde cadeautje uit. Ook wij zijn onwetenden. Samuel groeit niet mee naar de spelcomputer of de nie...
4 februari, 2019 - /blog/2457/drie-gedichten-van-duitse-grootheid-wolf-wondratschek.html
'Een typisch mannelijke cocktail van eenzaamheid, wreedheid, onvervuld verlangen en walging' In het kader van de Poëzieweek besloten wij drie gedichten van de Duitse grootheid Wolf Wondratschek af te stoffen, wiens poëzie door Arnon Grunberg getypeerd wordt als een 'typisch mannelijke cocktail van eenzaamheid, wreedheid, onvervuld verlangen en walging'. Wolf Wondratschek (1943) schrijft al ruim vijftig jaar: van proza en poëzie tot hoorspelen en repor...
18 juni, 2019 - /blog/2684/ik-heb-geleefd-29-petra-59-kreeg-17-maanden-geleden-te-horen-dat-ze-nog-maar-16-maanden-heeft.html
Haar man is nog even naar de winkel om koekjes te kopen, zegt Petra Trumpi (59) als ze in de keuken koffiezet. Hij doet tegenwoordig de boodschappen. “Mike verdient een lintje,” zegt ze. “Hij zou de sterren nog voor me uit de hemel plukken als dat kon.” Vijf minuten later komt hij binnen met stroopwafels. Strijkt met zijn hand kort over haar bovenarm. “Is het gelukt met de koffie? Heb je verteld hoe het allemaal begon?” Briefje Hoe het allemaal begon: op oudja...