Zoeken
Nieuws 1155 Blog 952 Podcast 7
Leve de avondklok en het bezoekverbod!

27 januari, 2021 - /blog/3246/leve-de-avondklok-en-het-bezoekverbod.html

  Het was de zondag voor de avondklok in zou gaan. M en ik waren op bezoek bij een bevriend stel. Dat kon toen ook nog gewoon. Buiten was het guur en grijs, binnen dronken we een scroppino – een Italiaans drankje gemaakt van wodka, prosecco en sorbetijs – alsof er niets aan de hand was. Alsof we ergens op een zonovergoten terrasje zaten. Dat raad ik iedereen aan in deze barre tijden. Doe alsof u op een zomers terrasje zit met een scroppino en - zo u wilt - een heleboel vrienden&nb...

Samuel sleept ons mee in zijn ritme van elke dag hetzelfde

29 augustus, 2018 - /blog/2227/samuel-sleept-ons-mee-in-zijn-ritme-van-elke-dag-hetzelfde.html

Een lief Duits meisje van 7 jaar vraagt naar Samuel, in de eetzaal van het hotel in Spanje. Hoe geven we hem eten? Kan hij praten? Lopen? Ze zegt dat ze nog nooit een gehandicapt kind heeft gezien in haar omgeving, althans, niet dat ze weet. Ze kent er niet een. Ze is gefascineerd door Samuel. Soms blijft ze van een afstandje naar hem kijken. Ze had één vriendinnetje in Duitsland, maar dat is geëmigreerd naar Griekenland. Toen heeft ze drie dagen gehuild. De vakantie bood mooie inzichte...

Dit is de inleiding bij 'Maar waar kom je écht vandaan?' van Robert Vuijsje: gesprekken over afkomst met 100 landgenoten

22 juli, 2020 - /blog/3124/dit-is-de-inleiding-bij-maar-waar-kom-je-echt-vandaan-van-robert-vuijsje-gesprekken-over-afkomst-met-100-landgenoten.html

*   De autochtone Nederlanders die zich sinds kort afvragen waarom ze ineens wit moeten worden genoemd terwijl ze toch gewoon blank waren.  De jonge Nederlandse Marokkanen die niet alleen rekening moeten houden met het meedogenloze oordeel van de Hollanders, maar ook van wat zogenaamd hun eigen mensen zouden zijn. De inwoners van Brabant of Friesland die zich helemaal geen Hollanders voelen, maar wel zo worden genoemd omdat het een handige aanduiding is voor autochtone N...

Getuige

22 augustus, 2017 - /blog/1517/getuige.html

Zo is mijn beste vriendin ineens weer smoorverliefd op een man met wie ze dagen aan één stuk door telefoneert over niets, blijkt mijn beste ex een weekje uit wandelen te zijn met een vrouw wier naam ik niet ken, en gaat mijn andere beste vriendin zondag trouwen met de vader van haar dochtertje. Ik ben de getuige. Een rol die me op mijn lijf geschreven is. Getuige van het leven zijn. Er vanaf hier iets over zeggen. Vanaf mijn strandbedje in Korfoe bespied ik de liefde. Het aanstaande b...

Dickpic (column LINDA)

30 januari, 2020 - /nieuws/2920/dickpic-column-linda.html

Krijgen jullie wel eens dickpics ? Ik wel. In de DM van Instagram tref ik ze met regelmaat aan, maar ook de heren op Tinder kunnen er wat van. Bij de eerste slaakte ik nog een kreet van verontwaardiging, maar inmiddels ben ik eraan gewend. Ik bestudeer ze en merk op dat ze me zelden imponeren. De heteroheren met een echte mooie paal hebben kennelijk nooit de behoefte hun lul virtueel in je gezicht te slaan. De anonieme dickpicverzender heeft doorgaans een gemiddelde rommelige pik, maar da...

Ik heb geleefd #33. Artsen weten niet wat hem mankeert, maar Paul (71) verwacht dat hij dit jaar sterft

2 september, 2019 - /blog/2760/ik-heb-geleefd-33-artsen-weten-niet-wat-hem-mankeert-maar-paul-71-verwacht-dat-hij-dit-jaar-sterft.html

Hij wil uitgestrooid worden in de duinen. Zeeland werd zijn thuis. Achttien jaar geleden kocht de Brabantse fietsenmaker Paul van Asten (71) een vakantiehuisje in Zuidzande. Het idee was om daar later permanent te gaan wonen. Dat gebeurde al na drie jaar, toen hij zijn zaak goed kon verkopen. ,,In Tilburg leef je tussen zon en stenen. Als je hier omhoog kijkt, zie je alleen maar lucht.’’   Zelfgetimmerd vakantiehuis Vanaf de veranda groet Paul twee senioren die door zijn di...

Rust, Reinheid, Regelmaat, Ritalin

4 februari, 2021 - /blog/3247/rust-reinheid-regelmaat-ritalin.html

  Overal waar ik loop, sleep ik dezer dagen een trekker en een stoffer en blik met mij mee. Er moet orde heersen in dit tiny house . Rust. Reinheid. Regelmaat. Als je vierentwintig uur per dag met z’n drieën op zestig vierkante meter verblijft, is het zaak zelfs elk rolletje plakband meteen op de goede plek terug te leggen. ‘Waar is hier dan de plek voor de plakband, mama?’ ‘In elk geval niet op de vloer, liefje.’ Het is week vier. De juf van de tienjarige b...

Sarah Sluimers quarantainelogboek: Het applaus klonk al, maar het ergste moet nog komen

19 maart, 2020 - /blog/2977/sarah-sluimers-quarantainelogboek-het-applaus-klonk-al-maar-het-ergste-moet-nog-komen.html

  De tuindeuren stonden open omdat door dat binnen blijven onze huid vliegtuigschraal dreigde te worden. De kinderen sliepen, de avond was lentekoud. Een huis verder begon iemand te klappen, toen nog iemand. Het leek daar even bij te blijven, maar al snel hoorden we hoe op de hoek van de straat een hele groep inzette. Eén vrouw schreeuwde daarbij als een ontketend dier.   TE GRETIG Al die tuintjes, die mensen die daar in het donker stonden, hekjes ertussen, de dri...

Opmerkelijke eenvoud

15 juli, 2017 - /blog/1464/opmerkelijke-eenvoud.html

Dat argument ga ik voortaan ook gebruiken als ik praat over collega-schrijvers die meer boeken verkopen dan ik: 'Hun oplages zijn enorm, maar ik kan er prima naast opereren.' Of over mijn ex die ten huwelijk is gevraagd door haar grote vakantieliefde: 'Ze maken echt een heel gelukkige indruk samen, maar ik kan er prima naast opereren.' Ik heb Jan Zeeman, de oprichter van de blauwgele textielketen, eens geïnterviewd voor een boek dat ik met vrienden maakte over de plaats waar we opgro...

De Selectie: Willemijn Bussink

13 juni, 2018 - /blog/2126/de-selectie-willemijn-bussink.html

Jef Maas staat in de deuropening als we aan komen lopen, Jef heeft het een pak toiletpapier onder zijn arm geklemd, ik draag een rugzak. Met een sigaret tussen zijn lippen staat Maas in het felle zonlicht. Hij wuift. Als ik het huis bereik zie ik de donkere poriën in zijn gezicht, de aderen die aan het oppervlak van de paarse huid rond zijn neusvleugels liggen. Jef en ik geven hem beiden een kus op zijn wang. ‘Hoi Pap.’ zeggen we. Maas drukt de sigaret uit tegen de deurpost en wrijf...

« 1 ... 21 22 23 ... 116 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: