11 juli, 2018 - /blog/2171/tokyo-expatwife-15-exile.html
Ik loop naar Sasazuka, een station vlakbij waar ik nog nooit eerder de trein heb gepakt. Ik hou van het levendige buurtje, maar nu zijn de kleine straatjes doodstil. Op het station haal ik een ijskoffie en een onigiri, een rijstbal. Mijn trein komt over zeven minuten. Dit gaat soepel. De Keio-line glijdt zachtjes tussen de slapende huizen door. De regen komt met bakken uit de hemel, maar in mijn hoofd schijnt de zon. Nog geen veertig minuten later stap ik uit. Buiten het station ...
23 oktober, 2017 - /blog/1658/amsterdam.html
De muzikale visie van Big Time International was samen te vatten in één zin: als het maar geld oplevert. Aldus produceerden wij het ene moment snoeiharde, underground techno van o.m. Dave Clarke die werd geprezen van Detroit tot Sidney, en het volgende moment gooiden we er een remix uit van het seventies hitje Now That We Found Love van de Jamaicaans reggae band Third World waarmee wij het in het betreffende najaar 1996 overigens alleraardigst deden in de Vlaame hitlijsten. Naast...
11 januari, 2018 - /blog/1855/chinese-dokter.html
Het is traditie in mijn familie om tijdens kerst altijd een ‘vreemde’ uit te nodigen. Vorig jaar was er een vluchteling uit Birma. Deze keer een vrouw die Chinese geneeskunde studeert. Hoewel niemand van mijn familie gelovig is, kunnen ze het kennelijk niet laten om de naasten lief te hebben. Of is het lijfsbehoud om anderen uit te nodigen? Door de blik van een gast aan tafel, gedraagt men zich doorgaans beter. Om de onderlinge spanningen te onderdrukken nodigden ook The Beatles op den...
28 februari, 2019 - /blog/2500/lil-kleine-jeroen-blankert.html
* Zou dat ooit nog goed komen met die kleine Jorik? Hij is toch al vierentwintig. Wij waren ook nog best kinderlijk op die leeftijd hoor, want ja, daar zijn het de tijden ook naar. We blijven maar eindeloos kind, zolang er geen hongersnood of oorlog is. Zijn werkster ruimt dus twee keer per week de kledingkamer op, iets waar hij haar echt heus wel dankbaar voor is, zegt hij. Hij gooit alles gewoon op de grond. Dat is toch best een beetje gek hoor. Het was tenslotte hele dure kleding. En we...
7 juni, 2017 - /blog/1382/samuel-gaat-naar-de-antroposofische-dagopvang-een-liefdevol-nest.html
De kinderen, van verschillende leeftijden, met andere gebreken en behoeften, leven hun leventje tijdens hun uren in kinderdagcentrum Rozemarijn. Hun leidsters heten Esther, Margot, Sannah en Fiona. Ze zijn lief en geduldig. Als Samuel eens is gevallen, bellen ze op, zodat we niet schrikken van zijn buil. Welk schooltje zou passen bij Samuel, vroegen wij ons af nadat we hadden ontdekt dat zelfs onderwijs voor kinderen met een meervoudige beperking op een tyltyl- of mytylschool voor hem te h...
2 februari, 2017 - /blog/1061/generatie-b-van-papier-naar-scherm.html
'Eigenlijk wou ik elke opnamedag gewoon sorry zeggen, mij excuseren tegen de crew omdat zij om drie uur ’s nachts de zatlappen, de zotten en de agressievelingen moesten tegenhouden zodat het hoofdpersonage uitgekafferd kon worden omdat hij een aantrekkelijke dakloze wou versieren. Omdat ze om acht uur ’s morgens het verkeer moesten blokkeren zodat drie personages een club konden binnenstappen als ze aan de buitenwipper een loonbriefje konden tonen. En vergeet niet, we filmden in Brussel,...
12 april, 2020 - /blog/3028/ik-heb-geleefd-59-rene-heeft-al-14-jaar-kanker-het-leven-is-goed-voor-mij-geweest.html
Wat leer je in het leger? Niet opgeven. Nooit opgeven! René Legerstee (66) werkte 36 jaar bij defensie. Die militaire mentaliteit komt hem nu goed van pas. René heeft al veertien jaar prostaatkanker, maar hij dacht er geen seconde aan de handdoek in de ring te gooien. De bekende Assenaar werkte gewoon door. Niet meer bij defensie, daar nam hij in 2009 afscheid, maar als persfotograaf. Na zijn carrière bij de krijgsmacht ging hij met een camera op pad om de kost te verd...
6 oktober, 2020 - /blog/3176/vrouw-zonder-verdriet-roos-voorhorst.html
Ik schenk het water in een glas met ribbeltjes en de uitvaartverzorger stelt me gerust: ‘Het is vers, hoor.’ Ik vraag me af geruststellen een deel van zijn taakomschrijving is. Ze hebben hun best gedaan het hier huiselijk te maken, zodat je voordat je de kist mag dichtschroeven nog even kan doen alsof er helemaal niemand is overleden. Er is een huiskamer nagebootst in beige kleuren waar je dan met de nabestaanden een soort kring kan vormen. Liever zou ik de hele tijd in mijn eentje op de...
1 mei, 2017 - /blog/1316/voorpublicatie-de-dikke-alg.html
Ga er eens goed voor zitten. Doe je schouders naar achteren en adem diep in. Houd je adem even in, en laat de lucht nu langzaam ontsnappen. En nog een keertje. Adem in, en adem weer uit. Wellicht denk je nu een zelfhulpboek in handen te hebben. Dat is niet het geval. Dit boek gaat niet over yoga of meditatie, maar over microscopisch kleine, groene wezentjes die overal op onze planeet leven. In een klaterend bergbeekje in de Alpen, in een modderige regenplas in het Ama...
5 april, 2020 - /blog/3012/ik-heb-geleefd-58-naomi-31-is-ziek-en-weet-niet-of-ze-ooit-nog-moeder-kan-worden.html
Naomi Kanters (31) en haar man eten elk jaar beschuit met muisjes op de verjaardag van hun embryo’s. De ‘ice baby’s’, zoals Naomi ze noemt, zijn nu vier jaar. Ze liggen in de vriezer van het ziekenhuis. 'Toen ik de diagnose borstkanker kreeg, vroeg de arts of we kinderen wilden. Ja, dat wilden we. Door de behandeling zou ik misschien onvruchtbaar worden, dus toen zijn er eicellen bij me afgenomen. Op het moment dat die punctie werd gedaan, stond ik er niet zo bij stil. Maar toen...