Zoeken
Amsterdam
In het najaar van 1996 was ik voor het eerst in Amsterdam, om de tweede editie van het Amsterdam Dance Event te bezoeken. Ik mocht meerijden met Laurent, mijn baas bij de Gentse platenmaatschappij Big Time International. Laurent was een man die uitsluitend Armanipakken droeg en naast een schitterende, zilveren haardos over een spiksplinternieuwe BMW uit de 7 serie beschikte. 

Amsterdam

Gepubliceerd op 23 oktober, 2017 om 00:00

De muzikale visie van Big Time International was samen te vatten in één zin: als het maar geld oplevert. Aldus produceerden wij het ene moment snoeiharde, underground techno van o.m. Dave Clarke die werd geprezen van Detroit tot Sidney, en het volgende moment gooiden we er een remix uit van het seventies hitje Now That We Found Love van de Jamaicaans reggae band Third World waarmee wij het in het betreffende najaar 1996 overigens alleraardigst deden in de Vlaame hitlijsten. 

Naast een minimumsalaris had Laurent mij de titel International Promotion Manager geschonken, een functie die inhield dat ik 12-inch platen opstuurde naar Engelse dancemagazines en daarna de recensies uitknipte voor het plakboek. Tussendoor mocht ik in de kelder de pas gearriveerde vinylplaten in hun hoezen steken. Kortom, gouden tijden. Ik was 25. Vijfentwintig en nog nooit in Amsterdam geweest, nog maar net begonnen met roken, nog maar pas voor het eerst maar wel goed en grondig mijn hart gebroken, kortom al vijfentwintig en toch nog zo’n naïeveling. 

En daar stond ik, in De Balie in Amsterdam, en zoals Laurent mij op de weg ernaartoe had voorspeld bleek dat hele Amsterdam Dance Event een farce van jewelste. Er was een beurs met niet meer dan vijftien kraampjes. Er draaide een (1) DJ in het café. En na een uur of twee stonden we weer buiten en keek ik nietsvermoedend uit op het Gartmanplantsoen, de plek waar ik vijftien jaar later met collega-auteur Renske Jonkman zou wildplassen na afloop van het Boekenbal.

Waar Laurent zich nu bevindt, ik heb geen idee. Zijn laatste digitale sporen leiden naar een onduidelijk boekingskantoor voor charmezangers. Maar af en toe, bijvoorbeeld wanneer ik bij het Gartmanplantsoen sta te wachten op tram 10, denk ik terug aan wat hij zei toen we de auto instapten: ‘Afijn, Ivo, nu ben je toch eens in Amsterdam geweest. Wie weet kom je hier wel nooit meer terug!’

 

Van 16 tot en met 20 oktober deed Ivo Victoria net na het nieuws van 1 uur bij VPRO's Nooit Meer Slapen op NPO Radio 1 een verlate dagsluiting. Dit is het vijfde en laatste deel, naar aanleiding van het Amsterdam Dance Event dat afgelopen weekend plaatsvond. 

Auteurs
Auteur: Ivo Victoria

Ivo Victoria (Antwerpen, 1971) publiceerde vijf romans, waarvan meest recent Alles is OKÉ. Daarnaast schrijft hij columns en verhalen voor diverse tijdschriften en kranten.

Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: