16 maart, 2018 - /blog/1986/russische-beer.html
Als ik dol was geweest op schaatsen, had ik me niet laten foppen, want – voor wie het nog niet weet – de Russische beer is een meteorologisch begrip. Elk jaar hopen schaatsers en ijsclubs erop: Siberische kou afkomstig uit Rusland meegevoerd op de noordoostenwind. En ja, het is koud, niet alleen buiten, maar ook bij ons binnen. Nu zijn er mensen die het lekker warm hebben in De Biotoop, ook als het -10 vriest, maar daar hoor ik niet bij. Onze ruimte mist een aantal radiatoren en wij zi...
22 juni, 2018 - /blog/2142/berichten-uit-de-biotoop-elfjes.html
‘Wat zou je nu dan als liefste doen?’ vraag ik. Hij krabt even aan zijn oor en zegt dan stellig: ‘ Fortnite .’ ‘Maar dat is een game, toch? Gamen kan niet,’ antwoordt juf Nathalie. ‘Sabine vraagt of er iets is wat je misschien wél leuk vindt hier.’ ‘Fortnite,’ zegt hij nog eens. ‘We spelen het in het echt. Buiten.’ Hij keert zich om alsof hij al genoeg inzage heeft gegeven en gaat weer aan de tafel zitten bij de andere jongens. Gemiddeld komen er zo’n vijfe...
19 maart, 2019 - /blog/2533/ik-heb-geleefd-17-ismael-43-heeft-uitgezaaide-kanker-maar-gaat-niet-dood-ik-ga-voor-radicale-remissie.html
Vorige week werd filmmaker Ismaël Lotz (43) aangereden door een Porsche. Het voetgangerslicht sprong op groen, hij stak over. En wat denk je: de bestuurder gaf vol gas. Boem. Lotz dook op de motorkap en sloeg met zijn vuist tegen de voorruit. "Wat doe jij nou man!" Maar de bestuurder negeerde hem. Welkom in Los Angeles. Deze ochtend kan hij er om lachen. Het zou een weinig heroïsch einde geweest zijn. Zuur ook, als je probeert te overleven met kanker. Amerika Lotz ...
26 april, 2018 - /blog/2055/op-reis.html
Toevallig heb ik ons in datzelfde weekend opgegeven voor een open dag in de Van Mesdagkliniek, de zwaarst bewaakte TBS-kliniek van Nederland. Ik fiets geregeld langs deze ‘gevangenis’ en vraag me altijd af hoe het er binnen zal zijn. Van buiten is de kliniek net een middeleeuws fort dat dreigend en donker langs de weg tussen Groningen en Haren staat. Er pal naast bevindt zich het Joods monument ter nagedachtenis voor de Joodse slachtoffers van de tweede wereldoorlog. Het beeld grenst aan de...
23 november, 2018 - /blog/2359/berichten-uit-de-biotoop.html
Vergetelheid ‘En dit...’ de man met het hoedje en zijn driedagenbaard duwt de bladertakken opzij, ‘was het insectarium. Hierin werden insecten bestudeerd en verzameld.’ Hij kijkt me aan met een blik zoals ik me die van een ontdekkingsreiziger voorstel. Hij verwacht dat ik net zo enthousiast ben over zijn vondst als hij, en zijn trots daarmee erken. En inderdaad reageer ik oprecht minstens zo opgetogen als hijzelf. De man zet zijn handen in zijn zij en kijkt op naar he...
26 juni, 2016 - /blog/665/wat-ik-je-niet-vertel-over-de-remix-van-een-roman.html
Ik stel de vraag aan het publiek in de boekhandel en even blijft het stil. Eén vrouw schudt aarzelend het hoofd. Anderen vallen haar bij: nee, een roman is nooit af. Prachtig, die consensus, maar waarom is er dan in de duizend boeken om ons heen na verschijning nauwelijks iets gewijzigd? Een voorwoord, een volgorde misschien, maar de meeste romans zijn bij verschijning bevroren, abrupt gestopt. Twee jaar geleden schreef ik mijn debuutroman. Ik herinner me het moment waarop de tekst naar d...
23 mei, 2016 - /blog/575/de-nieuwe-ibm.html
Sinds een paar jaar kijk ik vooral tv via het internet. Zo kom ik op een avond terecht in Coen Verbraak's programma Kijken in de Ziel : Schrijvers. Ik weet niet precies wat dat is, een ziel, maar in deze context gaat het vast om persoonlijkheid, om temperament. Verbraak vraagt zijn gasten hoe ze schrijven. Jan Siebelink heeft twaalf geslepen potloden in allerlei kleuren klaarliggen. A.F.Th. werkt op een IBM typemachine. Hij heeft zelfs een paar reserve-exemplaren. Het schrijven op een typema...
28 september, 2018 - /blog/2269/berichten-uit-de-biotoop-aanbidders.html
Beste Sabine, Ik heb je hulp nodig, tenminste, als je me wilt helpen. Jij woont in De Biotoop. Nu zag ik laatst een jonge vrouw op de Kerklaan fietsen en ze betoverde me en fascineerde me. Ik heb het vermoeden dat ze ook in De Biotoop woont. Het gaat om een jongedame met een donkere zogenaamde shaved head-look (dus net of de tondeuse erover gehaald is). Stond haar fantastisch. Ook had ze een hond voor in de bak van haar fiets liggen. Weet jij misschien wie dit is? Zo ja, wi...
5 juli, 2018 - /blog/2166/berichten-uit-de-biotoop-vogelen.html
Ik kan me voorstellen dat deze mensen genoeg hebben aan elkaar. Binnen De Biotoop vormen ze een aparte, nogal gesloten gemeenschap. Ze bewonen het alleroudste – en sfeervolste – gebouw uit 1950, de mysterieuze Vleugel E die niet vrij toegankelijk is voor de andere Biotoopbewoners. We dineren in de bijzonder mooie binnentuin waarin de nakomelingen van de stekelbaarsjes die er ooit werden bestudeerd nog in de betonnen kweekbakken rondzwemmen. Speciaal voor mij is er vegetarisch gekookt. I...
26 februari, 2020 - /blog/2953/kellendonklezing-door-nina-weijers.html
Frans Kellendonk hield er niet van verkeerd begrepen te worden en hij gebruikte graag eigen en andermans prijsuitreikingen om zijn ongenoegen daarover te ventileren. Dat begon bij de toekenning van de allereerste Anton Wachterprijs, in 1977, voor zijn debuut Bouwval . Samen met een paar andere jonge schrijvers — Doeschka Meijsing, Dirk Ayelt Kooiman en Nicolaas Matsier — was hij even daarvoor in de Haagsche Post geprofileerd als lid van een nieuwe literaire stromin...