Zoeken
Nieuws 622 Blog 622
Gevangene

12 juni, 2017 - /blog/1391/gevangene.html

'Kom jij maar eens mee mediteren,' had ze geschreven. Misschien wilde ze me vermoorden. Maar ik vond zo’n mailwisseling toch een omslachtige voorbereiding op een moord. Eenmaal binnen, kon ik niet meer terug. Mijn penvriendin had een grote sleutelbos in haar hand en zei: 'Welkom.' Ik vergezelde haar op haar ronde langs de cellen. We liepen door lange lege gangen waaraan: gesloten deuren, waarachter: een mens. Een mens. Een mens. Enz. De atmosfeer w...

Ik woon in een ‘haarlemmerdijkie’ met lekkend aanrecht en muren vol piepschuim

12 november, 2018 - /blog/2337/ik-woon-in-een-haarlemmerdijkie-met-lekkend-aanrecht-en-muren-vol-piepschuim.html

  Ik heb een foto van een bamboeplank die er nog staat naar mijn broer geappt. Hij schrijft: ‘Je kunt hiervoor het beste een decoupeerzaag gebruiken.’ Er liggen sinds gisteren drie stuks gordijnrails middenin mijn woonkamer, een inbouwtreksysteemschakelaar. Hollewandpluggen. De nieuwe kleine stofzuiger die ik heb gekocht, heeft nauwelijks zuigkracht. En nadat-ie door mijn broer met zijn puinzuiger is uitgezogen nog steeds niet.   Het matras dat ik aanschafte is defi...

Taal

19 januari, 2018 - /blog/1870/taal.html

Het thema is ‘verbinding’. Vanavond maak ik voor het eerst kennis met dit fenomeen. We hebben ons op Irma’s aanraden dik aangekleed en vooral ook warme schoenen en sokken aangedaan, want hoewel er een houtkachel brandt en de lange tafels baden in een warme gloed van kaarslicht, blijft het een open kas. Onder de bezoekers ontdek ik enkele bewoners uit de Biotoop en uit Haren. Ik kom met mijn man en zoons aan tafel bij drie jonge mannen, die toevallig alle drie Mohammed heten. Alle drie heb...

Optimisme

4 november, 2020 - /blog/3198/optimisme.html

  Gisteren wachtte ik in de stad op mijn altijd optimistische vriendin. We hadden afgesproken om bij te kletsen met een coffee to go. Ik had een behoorlijk zwaar gemoed omtrent de liefde. Het hing me eigenlijk nogal de keel uit. De grootste nieuwigheid was er intussen wel af. We konden dan wel over alles praten, maar het was alsof we ook echt álles moesten bevechten. Dat mocht dan heel gezond zijn, volgens de boekjes. En normaal. Een relatie was ook hard werken. Maar léuk was h...

Livestream

9 februari, 2017 - /blog/1078/livestream.html

Volgens mij ging de film over bedorven moederliefde, misbruik, jongeren en geweld. De jongeren in de film spraken weinig als er volwassenen in de buurt waren, ze leken drukker met hun telefoon. Als ze met leeftijdsgenoten waren zeiden ze meestal meer. De jongeren oogden over het algemeen sterker dan de ouders. De film liet zien dat moederliefde altijd gekleurd is en soms vervuilt. Of in ieder geval dat de moederliefde het tegenovergestelde van medeleven kan zijn: je kiest voor een kind ...

Voorbeeld

11 maart, 2020 - /blog/2965/voorbeeld.html

We rijden ’s avonds naar de middelbare school van onze dochter. Mijn ex was me thuis op komen halen om naar het mentorgesprek te gaan. We zitten naast elkaar. De regen klettert op de voorruit. We zijn drie jaar uit elkaar. Twee jaar officieel. Het voelt inmiddels niet per se ontzettend vertrouwd meer om naast hem op de bijrijdersstoel te zitten. Ook niet speciaal niét vertrouwd. Dit valt mij alleen maar op omdat ik nog heel lang het gevoel heb gehad dat alles, zodra ik naast hem zat, weer ...

Ik heb geleefd #50: longpatiënt Harriët (46): Mijn ziekte houdt me 24 uur per dag bezig

27 januari, 2020 - /blog/2915/ik-heb-geleefd-50-longpatient-harriet-46-mijn-ziekte-houdt-me-24-uur-per-dag-bezig.html

Ze is een zegen voor de pakketbezorgers in haar nieuwe wijk: ze is bijna altijd thuis. Onvermoeibaar neemt ze pakjes voor haar buren in ontvangst. Vier maanden woont ze nu met haar man in dit lichte appartement in Dordrecht. ‘Het mist nog een beetje een ziel,’ zegt ze als ze me binnenlaat. ‘De ziel die ontstaat als je ergens langer woont.’   Emotioneel Komt vanzelf. Voor nu is ze vooral ontzettend blij dat ze het gered heeft, de verhuizing. ‘Met oud en nieuw was...

De caravan, de Joodse bejaarden en de hoofdstukcijfers: Arnon Grunberg over zijn tour du 'Bezette gebieden'

24 januari, 2020 - /blog/2914/de-caravan-de-joodse-bejaarden-en-de-hoofdstukcijfers-arnon-grunberg-over-zijn-tour-du-bezette-gebieden.html

1) Lang ging mijn moeder elke zondag naar het Joodse bejaardentehuis Beth Shalom in Buitenveldert om een aantal bejaarden op te zoeken die ze goed kende. Ik meen vooral ook de moeder van de mevrouw die mij geprobeerd heeft Hebreeuws te leren, deze oudere dame zal ik hier even mevrouw K. noemen. Haar dochter, die mij betrekkelijk tevergeefs heeft geprobeerd Hebreeuws te leren en die in zekere zin model heeft gestaan voor een personage in mijn debuutroman Blauwe maandagen – het...

Ik weet gewoon niet hoe het moet met exen

15 april, 2019 - /blog/2577/ik-weet-gewoon-niet-hoe-het-moet-met-exen.html

Zijn handen, als schermpjes, naast zijn slapen. Zijn glimlach zodra hij ons aan de ontbijttafel zag zitten, het oude gezin, nog in pyjama. Zijn drie kinderen, wilde ik schrijven. Waarmee meteen de freudiaanse verschrijving gemaakt is. “Hé, heb je papa," zei ik, “komt die nou doen?” Even later stond ik in de deuropening van mijn huis in mijn hoodie nachtjapon, uitgelopen mascara, haren alle kanten op. Twee verschillende sokken aan mijn voeten. Niemand anders van buiten...

Doemdenken

18 november, 2020 - /blog/3207/doemdenken.html

  Op woensdagochtend reden mijn broer en ik samen van Amsterdam naar Heijen. De wereld was gehuld in een dikke mist. Het was alsof wij de enigen waren die nog op deze aarde bestonden. We waren op weg naar de andere twee levende wezens. Op een andere planeet. ‘Op een moment als dit is Heijen toch ver,’ zei mijn broer. ‘Ja,’ zei ik. ‘Maar niet té ver.’ Na een uur en een kwartier rijden waren we in de buurt van planeet Heijen. We cirkelden nog een hele tijd om h...

« 1 ... 15 16 17 ... 63 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: