11 juni, 2018 - /blog/2122/ex-stond-op-de-stoep-in-zijn-ogen-uitputting.html
Meteen daarna was er weer dat moment, dik anderhalf jaar geleden, dat ik hem voorgoed van huis had zien vertrekken. Hoe hij van mij wegvluchtte. De donkerte in. Met alleen een kleine rugzak. Ex sjouwde de eerste tassen terug naar binnen. Ik ging maar snel boodschappen doen. Het terugverhuizen gebeurde die week verspreid over vier warme dagen. Hij moest nog best vaak heen en weer rijden. Had toch meer verzameld dan gedacht. ‘The adventure begins’ Elke dag stapeld...
14 mei, 2018 - /blog/2082/ik-ga-weg-uit-mijn-huis-net-nu-ik-er-echt-veel-van-houd.html
Zo zit ik hier in de zon met een laptop op schoot, en mijn blote voeten tegen het muurtje dat ex gestapeld heeft toen we hier net kwamen wonen. Het allereerste wat-ie na de verhuizing begon te doen, was deze muur maken van de tegels die er lagen. Maniakaal bijna. Nu, acht jaar later, is het een mooi oud muurtje geworden. Schots en scheef. Met een klimplant ertegen. Hier en daar een opening tussen de stenen; waarin schelpen liggen en allerlei andere dingetjes die we in de loop der jare...
4 november, 2020 - /blog/3198/optimisme.html
Gisteren wachtte ik in de stad op mijn altijd optimistische vriendin. We hadden afgesproken om bij te kletsen met een coffee to go. Ik had een behoorlijk zwaar gemoed omtrent de liefde. Het hing me eigenlijk nogal de keel uit. De grootste nieuwigheid was er intussen wel af. We konden dan wel over alles praten, maar het was alsof we ook echt álles moesten bevechten. Dat mocht dan heel gezond zijn, volgens de boekjes. En normaal. Een relatie was ook hard werken. Maar léuk was h...
5 februari, 2018 - /blog/1900/ik-zou-ook-wel-zo-n-vrouw-willen-die-alles-voor-je-doet.html
Ik denk aan De sneeuw van de Kilimanjaro van Ernest Hemingway. Ik denk aan het idee voor mijn nieuwe boek dat er, op de vooravond van mijn vertrek, zomaar was. Ik wist: vanaf nu ben ik niet meer alleen! Ik denk aan het boek van Haruki Murakami dat ik tijdens mijn verblijf in Kenia las: De moord op Commendatore. Deel 1: Een Idea verschijnt . Enorme zak rijst Ik denk aan de enorme zak rijst, suiker en de fles olijfolie die we kochten voor een arme Keniaan die razendsne...
26 juli, 2016 - /blog/736/was-karolien-berkvens-zu-sagen-hat-2.html
‘Ik weet niet precies waar ik thuis hoor, ik val tussen wal en schip. Ik houd van Duitsland, maar ik ervaar het als een bevrijding om in Californië te leven. Ik ben nooit respectloos behandeld of onderdrukt, maar ik stoor me aan bepaalde aspecten van de Duitse cultuur. Duitsland is nog altijd een relatief homogene maatschappij.’ Emanuel Bergmann werd in 1972 in Saarbrücken geboren, na zijn eindexamen verhuisde hij naar Los Angeles, waar hij nu ruim twintig ja...
17 juni, 2020 - /blog/3097/onze-tijd.html
Mondkapje kwijt. Nieuwe tijden, nieuwe problemen. Voor het eerst ga ik weer naar de bioscoop met een vriendin. Alles strak georganiseerd. Ook het wijntje dat we erna gaan drinken is vooraf gereserveerd. Pas als ik mijn fiets van het slot haal om naar de stad te racen, denk ik aan het mondkapje. Ik woon in Noord en kom de stad niet in zonder zo’n ding. De tijd dringt. Ik kan dat verrekte kapje dus nergens - maar dan ook echt nérgens - meer vinden. Het hele huis haal ik overhoop. Ik w...
4 oktober, 2017 - /blog/1609/dierenarts-polanen-5-een-goede-klant.html
* Elke dierenarts heeft volgens mij wel zo’n klant. Iemand die je graag ziet en met wie je een beetje medelijden hebt. Iemand die altijd op rekening mag, ook al is er geen reden om aan te nemen dat de rekening ooit betaald zal worden. A., een Hongaar van een jaar of zestig, is zo’n klant. Ik ken hem al sinds ik de praktijk overnam, vijfentwintig jaar geleden. Hij is zo iemand van wie je vermoedt dat hij te veel heeft meegemaakt. Zo veel dat hij het vertrouw...
18 juli, 2017 - /blog/1467/een-spoilervrije-ode-aan-game-of-thrones-de-meest-verbluffende-serie-van-de-afgelopen-pak-m-beet-honderd-jaar.html
Spoilerniveau: laag. Lees gerust verder als je de afgelopen zes seizoenen al dan niet gezien hebt, ik houd mijn mond over seizoen zeven. Na de aflevering van gisteren dacht ik na over de wegen die werkelijk alle personages in de serie hebben afgelegd – niet alleen qua afstand, maar vooral in hun hele zijn . Een jong, tomboy-achtig meisje transformeert in zes seizoenen tot een meedogenloze moordenaar; een incestueuze prince charming waaraan je vanaf het moment dat je hem ziet ...
18 juli, 2019 - /blog/2728/er-is-zelfs-iemand-die-met-zijn-kin-een-boot-bestuurt.html
Dit artikel verscheen eerder in De Gelderlander , foto: Peter van Tuijl ‘Laat je handicap achter op de steiger’, is de slogan van de stichting Sailability in Giesbeek. Op de poster staat een lege rolstoel op de kade en in de verte een zeilbootje. Het doet vermoeden dat er een wonder is geschied. In zekere zin is dat zo, al is het wonder tijdelijk van aard in Giesbeek. Uitbundig Uitbundige doch serieuze vrijwilligers zorgen dat invaliden,...
6 november, 2018 - /blog/2332/pop-en-literatuur-36-stevie-nicks-en-jean-rhys.html
In 1966 verscheen Wide Sargasso Sea van de Brits-Dominicaanse schrijfster Jean Rhys (pseudoniem van Ella Gwendolen Rees Williams). Het was haar eerste boek sinds Good Morning, Midnight uit 1939 en het zou haar bekendste roman worden. Het boek laat zich lezen als een prequel van de Victoriaande klassieker Jane Eyre van Charlotte Brontë. In die roman volgen we de titelheldin, die na een moeilijke jeugd en een kortstondige carrière op een kostschool als gouve...