Winnaar wedstrijd Write Now! Amsterdam (Kyrian Esser)
De winnaar van Write Now! Amsterdam 2017 is de 24-jarige Kyrian Esser, die met zijn verhaal 'Ontbinding tijd, plaats, handeling' de eerste prijs in de wacht sleepte. Naast € 250,- aan boekenbonnen wint hij tevens een plek in de finale in Rotterdam, waar hij zal strijden om de titel van hét schrijftalent van 2017. Onze redacteur Jasper Henderson zat in de jury. Wij plaatsen dit winnende verhaal door. Lees meer »
Slechts heel af en toe trekt hij een vies gezicht en dat is dan meteen weer lachen
Samuel propt eten in zijn mond. Dat hoort bij zijn syndroom. Staat er een kaasplankje op tafel bij een feestje, dan stopt hij zo vijf, zes blokjes in zijn mond. Achter elkaar. Krijgt hij een bordje frietjes voorgeschoteld, dan schuift hij ze zo naar binnen. Bijna in één keer. Pas dan begint hij te kauwen, hoe moeilijk dat ook is met een hele mond vol en wangen die gespannen staan van de voorraad. Lees meer »
Gevangenis
Eén van de plaatsen die het meeste indruk op mij maakte toen wij anderhalf jaar geleden voor het eerst het terrein verkenden, was het langgerekte gebouwtje tussen Vleugel E en het Noorderveld. Mijn zoon probeerde of de deur open kon, en ja. We zagen een naargeestige gang met groen uitgeslagen muren, het rook er naar vocht en verrotting, er groeide klimop langs het plafond. Lees meer »
Over mij
“Hoe vind jij het gaan?” vraagt de mevrouw die ons helpt bij het proces. Na drie maanden zitten we hier weer. In die tijd is er veel gebeurd, maar we zijn nu tenminste weer op een punt dat we af en toe met het gezin eten en samen een wijntje drinken. Een voorzichtig contact. Méér dan alleen die autocue voor gescheiden ouders. Lees meer »
Voorpublicatie HOOL (Philipp Winkler)
Woensdag is de Proof Party van HOOL, de spijkerharde roman van de Duitse debutant Philipp Winkler over een jonge hooligan. Hier lees je alvast een fragment (en leggen we uit hoe je bij de presentatie kunt zijn). De vertaling is van Anne Folkertsma en Izaak Hilhorst. Lees meer »
Vlek
Tijdens het eten had mijn oma het laten lopen tussen haar benen. Later zag ik de plasvlek op de stoel zitten. Ze was al naar huis en ik hoopte dat de meisjes van de thuiszorg haar zouden verschonen. Lees meer »
Gehandicaptenzorg bepaalt kwaliteit van onze maatschappij
Vroeger, in ons dorp Echt, zagen we ze overal, zeker op woensdagen: de bewoners van de aan de rand van het dorp gelegen Pepijnkliniek. Mongolen, mocht je toen nog zeggen. Ze gingen met hun begeleiders naar de markt en begin oktober waren ze een middagje hoofdgast op de kermis. Het was een vrolijke optocht van lieverds. Altijd blij en opgewekt. Lees meer »
Eindpunt IJburg
Dit wordt een stukje over mijn bezoek aan het scheidingshuis. Want ik ben daar geweest. Ik wilde iets schrijven over communicatie. Dat het droevig is dat die plotseling beperkt wordt tot informatie over ‘de kinderen’. Een paar frases over ‘het werk’ en een gereserveerde glimlach over en weer. Lees meer »