Langs het duin staan witte kleedhuisjes met blauwe deurtjes – vakantiehuisjes voor arme mensen, stelde ik me vroeger voor. De oudste foto die ik van mezelf ken is genomen voor een van die hokjes, op het moment dat ik nietsvermoedend naar buiten stapte in mijn eerste bikini. Ik keek recht in de lens van mijn vaders camera, terwijl ik haast mijn zwemtas liet vallen. Ze zeggen dat kinderen en mannen verlangen naar een betere toekomst. Vrouwen en mijn vader verlangen naar een beter verleden. Lees meer »
Roxane van Iperen beziet de zaak Henry Keizer vanuit het zonnige Italië en herkent een patroon in de ontwikkelingen: een overheid die haar idee van integriteit heeft uitgekleed tot het sobere kader van de wet, en een vaderlandse pers die haar taak als controlerende macht nog maar nauwelijks kan bolwerken. Lees meer »
Met een vriendin liep ik naar de supermarkt. Ze kocht keelpastilles en maakte de zak meteen na het afrekenen open. De zak scheurde uit en de snoepjes vielen op de grond. We raapten ze op en ze vroeg: ‘Wil je?’ Lees meer »
Bernique en ik waren zaterdag vijfentwintig jaar getrouwd en we gaven een feest. In de loop van de avond vermoedde ik dat deze avond met stip ging binnenkomen in de dagentopveertig van mijn leven. Het was een beetje opnieuw trouwen, maar dan zonder zenuwen, omdat de jaren ons hebben gelouterd. Lees meer »
Zama van Antionio di Benedetto is verschenen, een schitterende herontdekking die internationaal gezien wordt als de ‘Argentijnse Stoner’: een roman waarin ‘niets gebeurt’. Maarten Asscher, directeur van Athenaeum Boekhandel, schreef het prikkelende voorwoord. Lees meer »
De verjaardag van ex komt eraan. De zesjarige schildert een bruidspaar in felle kleuren met boven het hoofd van bruid en bruidegom een half hartje. “Dit zijn papa en mama,” zegt ze. “Toen jullie gingen trouwen.” Voor aan de muur in het scheidingshuis. Lees meer »
De dikke alg is verschenen, het boek van de gedreven jonge wetenschapper Peter Mooij over waarom algen de wereld gaan redden. Het bijzondere aan dit geïllustreerde boek is dat er parallel met het schrijven een motorfiets van hout is gebouwd door een vriend van Peter, Rits Mans. Die houten motor rijdt op... algenolie. Lees hier de proloog over algen, Rits en de motorfiets. Lees meer »
Er was een opening in een Rotterdamse galerie. Wegens slaaptekort lag bij mij de paranoia op de loer. Naast geïnteresseerden kwamen de gebruikelijke alcoholisten kijken. Ze kopen nooit wat, drinken alleen, elke galerie schijnt ze te kennen, althans dat heb ik me laten vertellen. Misschien zijn het ook de mensen die in een supermarkt gratis blokjes kaas komen proeven zonder iets te kopen. Lees meer »