18 januari, 2019 - /blog/2422/amphitrite.html
Op het KNSM-eiland staat ‘Amphitrite’, een ambitieuze beeldengroep met fonteinen zoals je die weinig ziet in Amsterdam, maar eerder zou verwachten in Rome. Een klassieke schoonheid, geen moeilijke abstracties of dubbele gelaagdheid. Gewoon een ouderwetse voorstelling uit de Griekse mythologie, ambachtelijk geboetseerd en in brons gegoten. Als het leven ingewikkeld is, kan je beter zelf niet ook moeilijk gaan doen. Mijn fiets valt om door de wind als ik voor het beeld sta. Ik bedenk me ...
6 februari, 2017 - /blog/1071/voorwaarts-mars.html
Zij had meegelopen, mais of course . In eerste instantie uit solidariteit met haar Amerikaanse vriendinnen, maar ter plekke op Place Trocadéro werd ze getroffen door de kracht van al die vrouwen. ‘En ik dacht ineens: wat zijn al die vrouwen toch prachtig,’ zei ze, nog altijd ontroerd. Ik knikte, en vroeg me twee dingen af. Een: waarom zijn vrouwen toch altijd ‘prachtig’? Twee: waarom was ik er eigenlijk niet bij? De Women’s March is vandaag twee weken oud. En nog steeds wordt e...
22 maart, 2016 - /blog/453/bericht-uit-brussel-update.html
We zitten aan weerszijden van een tafel, hij is bezig met Lego en ik staar naar het computerscherm voor mij. Ik staar naar al die verbrijzelde ramen van de luchthaven. De knal moet enorm geweest zijn. Op dat moment weet ik nog niet dat er twee ontploffingen waren. Maar we moeten vertrekken, we moeten naar school. Hem thuis houden is geen optie, hij weet ook van niks, dat wil ik zo lang mogelijk zo houden. Niet uit angst om hem bang te maken, maar uit het besef dat de komende uren elk ...
28 december, 2016 - /nieuws/993/drie-decemberavonden-met-erik-jan-een-recap.html
'Ik mag laten zien waar mijn hart vol van is,' vertelde hij in Het Parool aan Maarten Moll . Woensdagavond ( #1 Je bent een bijl ) gaf Erik Jan het podium aan een nieuwe generatie dichters en schrijvers die hij bewondert. Onthoud deze namen, we gaan ze zien in de boekhandel, als we dat al niet doen: Jonathan Griffioen , Maarten van der Graaff , Idwer de la Parra , Selin Kusçu , Simone Atangana Bekono en Jante Wortel . En dan donderdagavond, ...
1 februari, 2019 - /blog/2453/berichten-uit-de-biotoop-stemprothese.html
Ik klop het stof van mijn kleren en neem de gehoorbeschermer van mijn oren, hang hem in mijn nek. Houtje, Cor en Frank, de drie mannen van de Technische Dienst, zijn gearriveerd en vleien zich neer in hun kantine naast de werkplaats. Ik strijk over het tafelblad dat ik aan het schuren ben. Bijna klaar. ‘Wil je ook koffie?’ roepen ze. Ik draai me om en vraag voorzichtig of ik nog even door mag gaan met schuren. Cor fronst. ‘Als jij nou je koptelefoon opdoet, hebben wij er geen last va...
21 juli, 2017 - /blog/1475/schrijven-bij-muziek.html
Ik zet altijd muziek op. Stilte is dodelijk voor mijn creativiteit en prachtige, goedgemaakte muziek kan me optillen en me laten meeliften op de genialiteit van anderen. Als ik schrijf hoor ik vaak filmmuziek in mijn hoofd terwijl ik de scènes voor me zie. De volgende nummers brengen me in andere sferen. De muziek van Nick Cave & Warren Ellis. Weergaloos, net als de films waar ze muziek voor schrijven. The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford , van regisseur Andrew ...
26 april, 2020 - /blog/3050/ik-heb-geleefd-61-nikita-33-liet-14-embryo-s-invriezen-maar-zal-nooit-moeder-worden-ze-is-ongeneeslijk-ziek.html
Het ergst, schrijft Nikita Weijgers-Van Hasselt, was toch het moment dat haar haren uitvielen. ‘Ik had zo’n mooie lange bos met krullen. Ik voelde me echt mezelf niet meer: één borst, kaal en aangekomen door alle medicatie.’ Dat was in 2015. Nikita uit Rijsbergen zat toen middenin de chemo’s. Haar borst was afgezet omdat er twee tumoren in zaten. ‘Zo heftig op je 28ste.’ Nikita doet haar verhaal via de mail, omdat een interview aan de telef...
18 december, 2018 - /blog/2394/pop-en-literatuur-42-derek-the-dominos-en-nezami.html
In 1992 bracht Eric Clapton een unplugged versie van zijn eerdere hit ‘Layla’ uit. Het werd een groot succes in Nederland, maar ik kan er tot op de dag van vandaag niet naar luisteren. Het kabbelende melodietje, het ongeïnspireerde getokkel, de gezapige zangpartij… het is alsof je een bejaardensociëteit binnen bent gelopen. Nog steeds vraag ik me af wat Clapton bezield heeft om zijn meesterwerk uit de zeventiger jaren toe te takelen tot een of andere licht-verteerbare ontbijtv...
19 januari, 2018 - /blog/1872/logboek-van-een-debutant-deel-1.html
In de zomer van 2014 was ik met mijn vriendin en zoontje van anderhalf op Kreta. Zwembad, Sunweb-vlag aan het balkon, kindje dat overdag nog twee keer sliep, geen internet. Alleen maar lezen, muziek luisteren en luieren aan het strand. En zoals dat gaat als je een tijdje offline bent en verlost van alles dat ook maar een beetje met het echte leven te maken heeft: je hersenen gaan open. Alles is weer mogelijk. Waarom niet weer eens iets schrijven? Waarom geen korte verhalen? Op de dag ...
11 oktober, 2017 - /blog/1628/het-traplopen-lukt-al-aardig-zeker-als-samuel-het-op-zijn-heupen-heeft.html
Samuel kan behoorlijk lopen op gelijke vloeren. Maar de trap op met spalken, laat staan de trap af, dat is vrijwel onmogelijk. Hij kan zijn voeten niet afrollen. En toch moet het, dat stukje traplopen, als het busje hem ophaalt. Ze oefenen op school met een fysiotherapeut. Het lukt al aardig, zeker als Samuel het op zijn heupen heeft. Chauffeur Theo moedigt hem aan. Bij vertrek naar het kinderdagcentrum staat Theo in de bus en Bernique of ik achter Samuel. De eerste trede is relatief makke...