15 april, 2020 - /blog/3034/bevrijding.html
Heel 2019 volgde ik burgemeester Ahmed Marcouch. Onze laatste afspraak was op de kade langs de Rijn. Hij speechte over de oorlog en de bevrijding die nooit echt kwam voor Arnhem. De stad lag in puin en er was geen mens om te bevrijden. Het waaide hard en dat maakte Marcouch slecht verstaanbaar. Eergisteren zaten er mensen langs die kade in de zon, iedere avond wordt er fanatiek gedeald en even terug is er een lijk gedumpt en weer gevonden. Het was bijna onmogelijk om Marcouch a...
15 maart, 2017 - /blog/1176/als-we-samuel-horen-is-de-zomer-in-aantocht.html
Gelukkig zijn wij geen jury, maar mama en papa. Wij lezen zijn taal en zijn gedachten, we wegen zijn nukken en oprispingen. In onze herinnering heeft hij trouwens één keer mama gezegd, op Moederdag nota bene, maar dat is alweer ruim tien jaar geleden. De doorbraak in spraak leek aanstaande, doch bleef uit. Het was in retrospectief een geluksmoment pur sang. Samuel is vooral eu, of eeeuuuu, of eeeeuuuuuuu. Dat is zijn woord, zijn klank. Kort uitgesproken, langgerekt, hard of zacht, al met...
8 maart, 2019 - /blog/2509/voorpublicatie-de-achtste-dag.html
Zaterdag Hij staart omhoog in de donkere schacht. Traag en met kleine schokken ziet hij de lift op zich af komen. Negenendertig seconden duurt het voor de onderkant zijn vingertop zal raken. Precies negenendertig seconden. Het nostalgische traliewerk van de kooi rinkelt door de abrupte onderbreking. De machine weet dat hij zijn reis naar beneden moet staken bij de minste weerstand. Egbert haalt zijn vinger weg. De lift blijft hangen waar hij ...
16 april, 2016 - /blog/514/gek.html
Onmiddellijk begon het monster met de blikken tanden het ene na het andere nieuwsfeit de kamer in te spuwen. Buiten daalde de donkerte langzaam neer, alsof de stad behoedzaam werd ingestopt door een reuzenhand. En hoewel Louis die dag niks bijzonders had gedaan, werd hij bevangen door die bepaalde vermoeidheid, die een mens voelt wanneer iets te gebeuren staat. Een vriend had hem gezegd dat elke gebeurtenis die het nieuws haalde, draaide om iemand die gezien wilde worden. En dat was waar. Ieder...
29 maart, 2020 - /blog/3000/sarah-sluimers-quarantainelogboek-ik-wil-keihard-schreeuwen.html
De laatste dagen is het naar binnen vallende licht goud en kleurt het de haren van mijn kinderen rood en blond. Ze zitten op de houten vloer. De oudste zegt: ‘Ik heb mijn broodkorstjes opgegeten.’ ‘Goed van jou,’ zeg ik. Maar dan zie ik de baby achter hem met bolle wangen schrokken. Het eerste broederlijke verbond, veroorzaakt door deze plotselinge zee van tijd, is gesloten. Het zal de zon zijn, het weekeinde en de geur van wentelteefjes uit de keuken, maar ik be...
14 maart, 2018 - /blog/1976/boekenweek-special-philip-k-dick.html
Het vaderding ‘Het eten is klaar,’ zei mevrouw Walton op gebiedende toon. ‘Ga je vader halen en zeg tegen hem dat hij z’n handen moet wassen. Hetzelfde geldt voor jou, jongeman.’ Ze droeg een dampende braadpan naar de keurig gedekte tafel. ‘Hij is buiten in de garage.’ Charles aarzelde. Hij was nog maar acht jaar oud en het probleem dat hem dwarszat zou zelfs Hillel in verwarring hebben gebracht. ‘Ik...’ begon hij onzeker. &nb...
28 mei, 2020 - /blog/3079/verkiezingen.html
In het geboortehuis te Paramaribo van de vrouw met wie ik afgelopen maand Suriname had moeten bezoeken, werd in de jaren vijftig de onafhankelijk van Suriname bekokstoofd door haar vader en neef. Aan de keukentafel, stel ik me voor, terwijl zij aan hun voeten speelde. De ondergang kan op een straathoek beginnen, met één schot, dus waarom de revolutie niet aan een keukentafel? Jaren daarna kwam de onafhankelijkheid niet meer als een verrassing. Haar neef, Henck Arron, werd in 1975 ...
10 april, 2018 - /blog/2027/pop-en-literatuur-6-joy-division-en-j-g-ballard.html
Toen zanger Ian Curtis in 1980 een einde aan zijn leven maakte, moest het tweede album van Joy Division nog verschijnen. Na het bescheiden succes van Unknown Pleasures, een album dat nog zwarter is dan de hoes al doet vermoeden, bleek de band doorgegaan op de ingeslagen weg: sombere post-punk met een vleugje gothiek. Holle drums, nerveuze basloopjes en gitaren die klinken als nagels die over een grafsteen schrapen. En natuurlijk de zwartmarmeren stem van Curtis, die duistere landscha...
25 april, 2017 - /blog/1303/gevangenis.html
Het opvallendst waren de zeven gevangenisdeuren, compleet met luikjes op ooghoogte en grendels, ook daar gluurden we naar binnen. Mijn oudste zoon keek gefascineerd rond. ‘Cool,’ zei hij. ‘Escape from Alcatraz.’ ‘Mam, er woont nu een aardige vrouw in dat enge gebouwtje, ze heeft me geholpen.’ Mijn oudste zoon is bezig met zijn profielwerkstuk voor school, hij maakt een verrijdbare hut. De vrouw die mijn zoon in een middagje heeft leren glassnijden, wil...
26 september, 2019 - /blog/2785/naaimachine.html
Mijn geliefde gooide met tegenzin haar eerste naaimachine weg, de emotionele waarde was groot. Toen ik het ding aan straat zette, kwam de man van het naaiatelier tegenover ons op me af. Hij gaf me een hand en vroeg of hij de naaimachine mocht hebben. Als wederdienst zei hij: ‘Wil je een koffie met me drinken, ik heb ook wat te roken voor je.’ Hij leek me altijd een chagrijnige, hardwerkende man die geen zin had in onnodig menselijk contact. ‘Ga zitten,’ zei hij in de tl-...