24 augustus, 2020 - /blog/3145/deskundigen-over-de-dood-4-een-uitvaart-organiseren-kun-je-heel-goed-zelf-en-het-werkt-helend.html
Vraag aan Susanne Duijvestein of ze later wordt begraven of gecremeerd en ze komt met een onverwacht antwoord: zij wil zich laten composteren. Haar lichaam zal worden bedolven onder een laag houtsnippers en bladeren zodat het kan vergaan. Dat is de kringloop van het leven, zegt ze. Als in het bos een hertje doodgaat, wordt dat ook door micro-organismen opgenomen. Susanne Duijvestein eindigt als een zak voedzame tuinaarde. In Nederland zijn we die link met de natuur wat kwijt, v...
1 december, 2020 - /blog/3215/blootleggen-8-niks-te-verbergen.html
Elk jaar nodigt mijn goede vriendin Saar me uit om deel te nemen aan een eigenaardig ritueel: de Koolvaart, door fanatieke beoefenaars ook wel liefkozend ‘de tochtigste der tochten’ genoemd. Het idee van de Koolvaart is dat op het guurste moment van de winter, meestal eind februari, met een grote groep vrienden en bekenden een afmattende voettocht wordt ondernomen door het Groningse of Friese platteland vlak achter de dijken. Het parcours loopt dwars door sloten en zompige boere...
26 april, 2018 - /blog/2055/op-reis.html
Toevallig heb ik ons in datzelfde weekend opgegeven voor een open dag in de Van Mesdagkliniek, de zwaarst bewaakte TBS-kliniek van Nederland. Ik fiets geregeld langs deze ‘gevangenis’ en vraag me altijd af hoe het er binnen zal zijn. Van buiten is de kliniek net een middeleeuws fort dat dreigend en donker langs de weg tussen Groningen en Haren staat. Er pal naast bevindt zich het Joods monument ter nagedachtenis voor de Joodse slachtoffers van de tweede wereldoorlog. Het beeld grenst aan de...
16 maart, 2020 - /blog/2970/ik-heb-geleefd-55-oma-bets-64-kan-het-haar-kleinkinderen-niet-aandoen-om-nu-al-dood-te-gaan.html
Het was een warme zomermiddag. Bets Keereweer (64) droeg haar mutsje. 'Oma, doe toch af,' zei haar kleinzoon van acht. 'Maar dan ben ik net een oude heks,' antwoordde zij. 'We weten toch dat je kaal bent,' drong de kleindochter (11) aan. De kinderen hadden gelijk, wist Bets, en ze trok de muts van haar hoofd. Klik - opa maakte de mooie foto die Bets me nu op haar telefoon laat zien. 'Is dat niet prachtig?' zegt ze verrukt. We zien een kale oma breed lachend in haar...
5 mei, 2020 - /blog/3057/een-joodse-voorgrond.html
Op mijn dertigste verjaardag zat ik in Auschwitz. Daar zat ik niet zoals mijn oom Nathan - die eigenlijk een oom van mijn vader is, maar ook mijn broertje en ik hebben hem altijd oom genoemd. Oom Nathan was het enige familielid dat levend terugkeerde uit een concentratiekamp en de rest van zijn leven vierde hij dat als een overwinning. Ik kan me niet herinneren dat hij ooit een dag níet permanent over de oorlog praatte. Een van mijn vroegste herinneringen: met z’n tweeën stonden...
6 november, 2018 - /blog/2332/pop-en-literatuur-36-stevie-nicks-en-jean-rhys.html
In 1966 verscheen Wide Sargasso Sea van de Brits-Dominicaanse schrijfster Jean Rhys (pseudoniem van Ella Gwendolen Rees Williams). Het was haar eerste boek sinds Good Morning, Midnight uit 1939 en het zou haar bekendste roman worden. Het boek laat zich lezen als een prequel van de Victoriaande klassieker Jane Eyre van Charlotte Brontë. In die roman volgen we de titelheldin, die na een moeilijke jeugd en een kortstondige carrière op een kostschool als gouve...
12 juni, 2016 - /blog/619/negen-redenen-om-niet-voor-de-belgen-te-supporteren.html
1. Het is ons feestje. Je bent niet uitgenodigd, ehm sorry, ik bedoel natuurlijk: NIET GOED GENOEG. 2. De ware supporter wordt gevormd in tijden van tegenslag en treurnis. Wij kunnen het weten. Supporteren voor een ploeg die wint kan iedereen. Stand by your Oranje, nu meer dan ooit. 3. Wij hebben de Eerste Wereldoorlog overleefd zonder jullie hulp. Nu lukt het ook wel. 4. Geef toe: dit dwaze idee is slechts een flauw excuus om nog vaker op kansloze wijze Vlaams (amai!) te gaan lo...
9 mei, 2019 - /blog/2618/wettig-en-overtuigend-bewezen-12-ja-hij-wurgde-haar-maar-ze-heeft-hem-inmiddels-vergeven.html
“Het is uitgepraat,” zei de Poolse Eliza tegen de politie toen ze de aangifte tegen haar man, ook een arbeidsmigrant uit Polen, wilde intrekken. “Ik was overstuur, dacht niet helder na. Mijn man ook niet. Hij heeft een hoop geldzorgen. We willen weer verder met elkaar. We willen een gelukkig gezin zijn.” Groter kon het contrast niet zijn met haar eerdere bezoek aan het bureau. Haar hals zat vol blauwe plekken. Ze liet de politie een voice-memo op haar telefoon uitluisteren. “Ik z...
3 februari, 2020 - /blog/2923/ik-heb-geleefd-51-ko-overleed-vlak-na-dit-interview-hij-hoopte-dat-de-lente-hem-energie-zou-geven.html
Ko van Krieken staat op, eet een boterham, gaat weer op bed liggen, kijkt tv. Zo zien zijn dagen eruit sinds hij niet meer naar zijn werk kan. Eentonig. Zijn baan was alles, zegt de lange man van 62. Ritme, regelmaat, contact met collega’s. ‘Het was mijn uitlaatklep.’ Vieze handjes Als calculator in de bouw berekende hij de kosten van nieuwe gebouwen. Daarvoor deed hij werk waar hij ‘vieze handjes’ van kreeg: timmeren. Maar op kantoor vond hij het comfort...
5 april, 2020 - /blog/3015/sarah-sluimers-quarantainelogboek-nu-is-er-weer-ruimte-voor-verhalen-van-vroeger-of-voor-frozen-2.html
De afgelopen weken vond ik het ondoenlijk om films of series te kijken. Niets lijkt meer op de werkelijkheid of: de werkelijkheid was even zo overweldigend dat die geen aanvulling hoefde vanuit de fictie. Maar Frozen 2 werd ons vanwege de omstandigheden door Disney+ geschonken en dus keek ik die met mijn kind. Ik zal eerlijk zijn, ik heb ’m twee keer gezien. De eerste keer moest ik huilen, maar dat was aan het begin van de quarantaine, toen sentiment een uitwe...