15 augustus, 2016 - /blog/760/soevereine-vrouwen.html
Ze was mijn docent op de universiteit, ooit. Maar ze werd meer, veel meer. Ze vroeg me toen ik nog maar net bleu aan de UvA begon al wanneer ik nou eens eindelijk ging vliegen. Ze was streng, in ieder gesprek. Dwong me om mijn woorden te kiezen. En in die beginjaren verzoop ik dan ook per definitie in mijn zinnen en voelde ik hoe mijn bloed tijdens onze gesprekken steeds meer naar mijn wangen steeg. Uiteindelijk liet ik haar maar praten. Haar vertellen over haar tijd bij het vrouwentheater. ...
11 maart, 2019 - /blog/2520/berichten-uit-de-biotoop-spoorbaan.html
* Ik struikel over een lange geel met blauwe slurf van pluche. Knuffel of tochtstopper? Ik kijk beter en herken er een NS-trein in. Wat een spuuglelijk ding! Op de enige stoel, een fauteuil, die er nog staat, ligt een stapel papieren. Ik raap ze bij elkaar en zoek een lege plek op het bureau. Overal om me heen staan verhuisdozen. De vloer ligt bezaaid met hopen spullen. De Conducteur is lang, heeft donkere krulletjes en komt rustig en vriendelijk over. Morgen vertrekt hij uit De ...
27 juni, 2018 - /blog/2149/willem-vissers-over-de-kwetsbaarheid-van-zijn-zoon-kinderen-als-samuel-kunnen-niet-praten.html
Zo'n WK is ook gewoon een kwestie van stoer doen. Vijf weken weg van huis. Zelf jarig zijn in Moskou, vrouw een dag later jarig, iedereen missen, een dag voor de musical van Joshua thuis. Hij oefent al voor popcornverkoper. Beelden verdringen van wat je mist. Zeggen dat je een soort soldaat bent. Stoer is dat. Inderdaad: slapen in een soldatenhotel uit 1937. Een traan laten op de kamer bij het zien van de superieure Carpool Karaoke met Paul McCartney. Denken dat dit het mooiste is in v...
8 juni, 2017 - /blog/1386/gestolen-voorwerpen-dagboeken-1977-2002-inleiding-door-david-sedaris.html
‘Ja, natuurlijk,’ zei ik. ‘Als je in Engeland iets van waarde vindt en je houdt het, heet dat “gestolen voorwerpen,”’ vertelde ze. ‘Je moet onderzoeken of het verloren of gestolen is, hoewel het in dit geval – 5 pond – natuurlijk geen probleem is.’ Gestolen voorwerpen . Het leek me de perfecte titel voor dit boek. Wat onderwerpen betreft zijn alle dagboekschrijvers verschillend. Ik schreef bijvoorbe...
11 september, 2017 - /blog/1557/voorpublicatie-tot-bloed-op-het-droge.html
7. Christiaan van B. had weleens gelezen dat het universum meer planeten telt dan er zandkorrels zijn op alle stranden ter wereld. Van het hemelse uitspansel had hij slechts een glimp opgevangen en het strand kende hij alleen van horen zeggen. Maar het zand was hem vertrouwd. Dat zat in zijn haar, in zijn klompen en in de plooien van zijn kleren. Het schuurde zijn witte huid, politoerde zijn nagels en deed zijn ogen regelmatig wateren. Dat iedere korrel die in zijn ooghoek waaide erge...
5 januari, 2017 - /blog/1003/de-hele-wereld-op-mijn-bord-joachim-stoop.html
Steeds fluister ik mezelf toe dat ik stop met deze job als ik bij dit gebeuren geen kippenvel meer krijg. Met volle schalen, dozen, potten komen ze glimlachend aan. Urenlang hebben ze in hun keuken gezwoegd om trots gerechten van hun land te komen tonen en delen: Tibetaanse momo, Somalische stoofpot, Russische salade, Indiase pakora. Een enkele grapjas heeft een pak friet bij. Ik sta naast mijn collega’s achter de tafels de landen van herkomst op papiertjes te schrijven om elk culinair...
16 augustus, 2017 - /blog/1514/hoe-gegevens-van-onschuldige-nederlanders-na-1-januari-2018-massaal-worden-opgezogen-door-de-geheime-diensten-en-waarom-dat-erg-is-wouter-moraal.html
Het is goed dat er wettelijk grenzen worden gesteld aan wat de geheime diensten mogen doen en wat daarbuiten valt, maar de Wiv schaadt fundamentele mensenrechten en loopt vrijheden van burgers onder de voet. De daaruit voortvloeiende sleepnetsurveillance zorgt voor disbalans in onze rechtsstaat en een verstarde democratie die bovendien vatbaarder is voor corruptie. Het werk van pers en gezondheidszorg worden door deze wet ondermijnd. Al met al vormt dit de ideale voedingsbodem voor een ...
16 juni, 2017 - /blog/1401/de-haard-en-de-salamander-voorpublicatie-fahrenheit-451-van-ray-bradbury.html
Het was een bijzonder genoegen om dingen opgegeten te zien worden, om ze verkoold te zien, en veranderd. Met de koperen spuitkop in zijn handen, de reusachtige python die zijn giftige kerosine op de wereld spuwde, dreunde het bloed in zijn hoofd, en zijn handen waren de handen van een buitengewoon dirigent die alle symfonieen van het oplaaien en branden speelde om de fl arden en houtskolen ruines van de geschiedenis neer te halen. Met zijn symbolische helm, 451 genummerd, op zijn onverstoorbare...
27 september, 2017 - /blog/1592/het-doet-ons-wat-als-marco-de-oppas-zo-liefdevol-over-samuel-praat.html
Samuel, de peuter in het lijf van een puber, kunnen we niet overlaten aan een meisje van 15. Vinden wij tenminste. We zien het al voor ons, dat een opgroeiende vrouw de poepluier moet verschonen van het ventje dat in bepaalde opzichten al een man is. Nee, dan Marco. Marco, kinderloos nog, had nooit gedacht dat hij eens een volle luier van een vreemd kind zou verschonen. Hij doet het achteloos nu. Het serieuze oppaswerk bij ons begon met Hylke de Vries, die met drie andere studenten in een ...
25 augustus, 2017 - /blog/1523/tokyo-expatwife-9-thuis.html
We hebben de familie gezien en beleefd, de kat geaaid, vrienden vastgehouden, hongerig en dronken door de stad gezworven en ons gelaafd aan het Hollandse landschap. Met name langs de snelweg tussen Lelystad en Emmeloord. Daar is het plat en ramvol met windmolens. Het groen is overdadig en komt in zoveel tinten dat onze taal er tekortschiet. Het menselijk oog schijnt een miniem nuanceverschil in groen direct op te merken, in tegenstelling tot bij andere kleuren. Ik vraag me af hoeveel nuances vo...