26 april, 2017 - /blog/1307/slechts-heel-af-en-toe-trekt-hij-een-vies-gezicht-en-dat-is-dan-meteen-weer-lachen.html
Samuel kan zijn hand tot de knokkels in zijn mond stoppen. U moet het maar eens proberen. Niet te fanatiek, luidt het advies. Hij kon eerst bijna niet kauwen. Tot zijn vijfde heeft hij van die potjes met babyvoeding gegeten. Daarna kreeg hij wat de pot schafte, meestal dan, en alles door elkaar geprakt, met jus of appelmoes erover. We hadden zo'n volledig kromgetrokken vork van het prakken. We weten nooit zeker of hij nog honger heeft. Hoewel, hij wijst weleens op het pictogram aan de ...
17 oktober, 2017 - /blog/1644/rabot.html
Eén flat in het Rabot is al gesloopt, de rest zal snel volgen. De gebouwen moeten neer omdat Gent op de Werelderfgoedlijst wil. Cultureel erfgoed en sociale woningbouw gaan kennelijk slecht samen. In de documentaire zaten drugverslaafden, autisten, bejaarden, manisch depressieven en gehandicapten. De mensen leken geplaagd te worden door het leven en niet door intelligentie. Maar ik was te voorbarig. Een bewoner zei: ‘Ik ben niet geboren om rijk begraven te worden.&r...
22 september, 2017 - /blog/1578/tokyo-expatwife-11-oorlog.html
Onlangs ging ik op een zondag met mijn gezin zwemmen op de Nederlandse ambassade. De ambassade heeft een grote lap grond en bevindt zich in het hartje van Roppongi, met uitzicht op de Tokyo Tower. Er is een enorm zwembad waar je, in tegenstelling tot in de rest van Japan, wel gewoon met tatoeages mag zwemmen. Mensen vinden tatoeages hier vies en onfatsoenlijk, en dat heeft alles met de Yakuza te maken: de Japanse maffia. Hoe dan ook, ik heb een vriend die op de ambassade werkt met kin...
26 januari, 2018 - /blog/1884/nat-en-halfgroen.html
Bovendien heb ik geen verjaardag nodig om dingen op een rijtje te zetten of een balans op te maken. Laatst woonde ik de voorstelling Er wordt naar u geluisterd van Wim Helsen bij. Een theatrale begrafenisdienst na welke je gerust even stil zou kunnen staan bij je pathetische kutleventje en wat je er nog denkt van te gaan bakken. Maar omdat ze in de foyer Omer schonken, dacht ik: waar de brouwer is moet de bakker niet zijn. De vrouw van een bevriende komiek vertrouwde me ooit toe: &l...
19 juli, 2017 - /blog/1470/zwemmen-is-vermoeiend-voor-samuel-maar-zijn-glimlach-erna-is-gelukzalig.html
Sinds de natuurgenezer in onze vorige straat concludeerde dat Samuel in een eerder leven vermoedelijk is verdronken en angst voor water heeft opgelopen, hebben wij ons geregeld bescheurd om die diagnose, zeker als we Samuel zagen dobberen. Zijn slag is moeilijk onder te brengen in de traditionele WK-disciplines. Zijn armslag lijkt in de verte op de schoolslag, met de benen doet hij weinig meer dan af en toe de bodem even aantikken, zodat hij telkens met een hupje boven blijft. In het diepe deel...
21 juni, 2017 - /blog/1412/een-week-van-grote-schoonheid.html
Het begon allemaal op een winderige maandag, tijdens een vaartocht met Samuel over het Markermeer, met dank aan de stichting One Fine Day. Op het dek van de Bounty, nadat we al die rolstoelen aan boord hadden gekregen, rekte Samuel zijn nekje van stuur- naar bakboord, om niets te hoeven missen van de sluitende sluis, als ware hij de kapitein zelf. Het waaide lekker, de zeilen wapperden langs de mast. Daarop volgden verjaardagen van mezelf en vrouwlief op opeenvolgende dagen. Eindelijk eens...
8 maart, 2018 - /blog/1964/internationale-vrouwendag-2-chris-kraus.html
New York City Donderdag 2 februari 1995 LD, Ik zit in de West End Bar op Broadway met koffie & een sigaret voor ik naar mijn afspraak met Sylvère ga. Ben het grootste deel van de dag al onderweg: ging om 10.15 uur van huis, reed door sneeuwvlagen naar Albany, en zat daarna in de eindeloze trein. Na ons gesprek gisteravond viel ik pas om 3 uur ’s nachts in slaap. Hart- &...
31 mei, 2017 - /blog/1376/samuel-wordt-zestien-dat-zegt-hem-niets.html
Buiten staat de brommer van David. Ja, die wilde hij per se toen hij zestien werd. Die kreeg hij niet. Wij vonden een brommer te gevaarlijk. Hij nam de fiets maar. We zagen al die ongelukken met brommers en scooters. Bij ons om de hoek vond een jongen de dood, gelanceerd als hij was tegen een verkeersbord. Kort nadat de brommerwens van David was verflauwd, bleek Samuel epileptisch. Terwijl ik tijdens het WK 2014 in Salvador (Brazilië) was, in de volstrekte duisternis van een hoteltui...
8 februari, 2018 - /blog/1908/de-laatste-praalwagen-van-gaston-van-daasdonk-3.html
Maar Gaston stond op het punt om iets anders te gaan doen dan banden te verwisselen. Hij was vastbesloten om iets groots te verrichten. Hij zou de wereld op zijn kop zetten en voorgoed veranderen. Meer nog dan voorheen verschanste hij zich tussen de zwarte Michelintorens in zijn werkplaats. Zelfs de lunch gebruikte hij niet meer met Toos en de kinderen, maar in de stille afzondering van zijn garage. ’s Ochtends vroeg verdween hij met een zakje boterhammen en De pupil onder zijn...
20 juli, 2018 - /blog/2179/berichten-uit-de-biotoop-slakkendag.html
* ‘Vroeger toen ik klein was, liepen we altijd eerst door de duinen op zoek naar konijnenbotten en -schedels voor mij, daarna gingen we naar het strand om schelpen te zoeken voor mijn vader. We hadden een heggenschaar bij ons om de koppen van dode vogels af te knippen. Ik verzamelde schedels. Ik verzamel ze nog.’ Nynke is studente archeologie. Ze specialiseert zich in botresten. Vandaag is ze net als ik als geïnteresseerde mee met de Slakkendag die haar vader organiseert....