Zoeken
Nieuws 254 Blog 254
Ik heb geleefd #36. Ingo (45) leidde een zorgeloos leven tot hij ALS kreeg: 'Ik wil dat mijn dochters weten wie ik was.'

23 september, 2019 - /blog/2780/ik-heb-geleefd-36-ingo-45-leidde-een-zorgeloos-leven-tot-hij-als-kreeg-ik-wil-dat-mijn-dochters-weten-wie-ik-was.html

Zijn dochtertje was in paniek. Ze had gehoord dat dode mensen naar de hemel gingen. ‘Maar ik ken de hemel helemaal niet’, had ze gezegd. ‘Hoe moet ik jullie daar straks dan vinden?’ Vader Ingo Bouman (45) had een oplossing: ‘We wachten links na de ingang.’ Het zal niet lang meer duren voor hij zijn plek voorbij de hemelpoort inneemt. In april werd hij gediagnosticeerd met de dodelijke spierziekte ALS. Een enorme klap in zijn gezicht, zijn vader was daar ook aan overleden. ‘To...

Ik ben hun onbetrouwbare moeder, de vrouw die toch haar biezen pakte

19 november, 2018 - /blog/2351/ik-ben-hun-onbetrouwbare-moeder-de-vrouw-die-toch-haar-biezen-pakte.html

Beeld: 'Divorce Child', een werk van de Iraanse artiest  Javad Alizadeh.   Als ik - na een paar dagen afwezigheid - weer binnenkom om voor ze te gaan koken, zitten ze daar, achter twee schermpjes, onder twee fleece-dekentjes, op hun vlot.   “Hallo!” roep ik. “Hier is mama weer, lieverdjes!” Ik leg mijn boodschappen op het aanrecht. Ze geven geen sjoege. Ik heb mijn dochters verlaten. Ik slaap nu in een ander huis dan zij. Ook heb ik zomaa...

Rust, Reinheid, Regelmaat, Ritalin

4 februari, 2021 - /blog/3247/rust-reinheid-regelmaat-ritalin.html

  Overal waar ik loop, sleep ik dezer dagen een trekker en een stoffer en blik met mij mee. Er moet orde heersen in dit tiny house . Rust. Reinheid. Regelmaat. Als je vierentwintig uur per dag met z’n drieën op zestig vierkante meter verblijft, is het zaak zelfs elk rolletje plakband meteen op de goede plek terug te leggen. ‘Waar is hier dan de plek voor de plakband, mama?’ ‘In elk geval niet op de vloer, liefje.’ Het is week vier. De juf van de tienjarige b...

Het drama heeft zich voltrokken in huis, de hoofdpersonages zitten nog even bij elkaar

17 september, 2018 - /blog/2252/het-drama-heeft-zich-voltrokken-in-huis-de-hoofdpersonages-zitten-nog-even-bij-elkaar.html

De meisjes besmeerden hun boterham en maakten zich op om naar school te gaan. Ik vroeg of er koffie was. Hij schonk koffie voor me in. We spraken over het weer. Luizen. Een gezamenlijke vriend in het ziekenhuis. Het leek niet anders dan het jarenlang was geweest. Eind goed al goed zou je kunnen denken. Maar verder van dit leven kon ik niet verwijderd zijn. Dit is de allerlaatste keer dat we hier aan het ontbijt zitten, constateerde ik. En dat dat maar goed ook was. Vooruit wilde ik. Weg ui...

Pop en literatuur (83): Jack Bruce en Malcolm Lowry

14 januari, 2020 - /blog/2903/pop-en-literatuur-83-jack-bruce-en-malcolm-lowry.html

    Er zijn boeken die beroemd zijn vanwege hun openingszin. Neem de Max Havelaar . Of De uitvreter . Titaantjes . De Avonden . Nooit meer slapen . Er zijn er ook (al zijn ze zeldzamer) die vooral bijblijven vanwege hun slotzin. Under the Volcano , de klassieker van Malcolm Lowry uit 1947 is er zo een: Somebody threw a dead dog after him down the ravine. Wat een einde. Het enige wat je aan kunt merken op zo’n slot is dat het onvermijdelijk de rest...

Pop en literatuur (43): Radiohead en Gabriel García Márquez

8 januari, 2019 - /blog/2409/pop-en-literatuur-43-radiohead-en-gabriel-garcia-marquez.html

    Eind jaren 90 reeg Radiohead de hits aaneen. De productiviteit van Thom Yorke c.s. was zo groot dat de band vaak meer nummers maakte dan er op een cd pasten en dat had dan weer tot gevolg dat tal van nummers waar menig muzikant jaloers op zou zijn, slechts als B-kantjes fungeerden, of terecht kwamen op vage compilatie-albums of bootlegs.   Luister bijvoorbeeld eens naar ‘ How I Made My Millions ’, een nummer dat Yorke thuis achter zijn piano op...

Pop en literatuur (99): Bruce Springsteen en John Steinbeck

30 juni, 2020 - /blog/3107/pop-en-literatuur-99-bruce-springsteen-en-john-steinbeck.html

  The tractors came over the roads and into the fields, great crawlers moving like insects, having the incredible strength of insects […] Snub-nosed monsters, raising the dust and sticking their snouts into it, straight down the country, across the country, through fences, through dooryards, in and out of gullies in straight lines. They did not run on the ground, but on their own roadbeds. They ignored hills and gulches, water courses, fences, houses. Nee, dit is ge...

Voorpublicatie 'Te dom voor de duivel' (inclusief een sfeervolle playlist)

28 augustus, 2020 - /blog/3148/voorpublicatie-te-dom-voor-de-duivel-inclusief-een-sfeervolle-playlist.html

  De playlist vind je  hier  (meezingen mag).  22 ’s Nachts komen de ratten uit de riolen gekropen en dan troepen ze samen in café Scheldelicht op de hoek. Geen van de ratten is groter, kleiner, meer of minder waard dan de andere, en allemaal komen ze hier na hun werk feesten en zuipen tot ze er letterlijk bij neervallen. Er zijn pooiers en hoeren, zeelui, nachtbrakers, gangsters en alles daartussenin. Het was daar dat Anna Wilma ontmoette. Toen ze nog m...

Damrak

3 januari, 2019 - /blog/2405/damrak.html

Hoewel het erg aangenaam was om de huiskat en huisbazin terug te zien, is de liefde voor het platteland sinds ik er woonde bekoeld. Mensen zeiden destijds: ‘Je hebt gewoon een rijbewijs nodig, dan kun je er weg.’ Het leek me je reinste onzin dat een rijbewijs ervoor zou zorgen dat je niet meer schrikt van je eigen schaduw en van de stemmen die je hoort fluisteren in de wind. Een paar uur later stonden mijn geliefde en ik midden in Amsterdam, voor de Beurs van Berlage, om het schilderij...

Dat we al lang een serieus leven hébben, ergens. En er niet nog aan moeten beginnen, ooit. Misschien.

14 januari, 2019 - /blog/2415/dat-we-al-lang-een-serieus-leven-hebben-ergens-en-er-niet-nog-aan-moeten-beginnen-ooit-misschien.html

Zijn familie heeft de hele dag bij hem geschilderd, ik kom zijn huis bekijken en zal daar ook eventjes zijn vader en moeder treffen. In een heel ongedwongen situatie.   M. hangt in zijn stoeltje, wijdbeens, in zijn knalroze hoodie. Keurig rechtop zit ik naast hem - met mijn benen over elkaar, dan weer naast elkaar, over elkaar - en probeer af en toe zijn blik te peilen. Hij gaat steeds verder achterover hangen en stopt een hand chips in zijn mond. Een jaar of zestien schat ik ons...

« 1 ... 6 7 8 ... 26 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: