13 januari, 2017 - /blog/1021/manifest-de-handwerkers.html
WERK De werkende samenleving kan in drie klassen worden onderverdeeld: hogere klasse, middenklasse en handwerkers Ik ben handwerker, een meestertimmerman. Mijn vakkennis vormt het uitgangspunt voor mijn werkzaamheden, maar ik heb ontdekt dat mijn blikveld is vernauwd; door handwerk als zuiver lichamelijk werk te beschouwen, veranderde mijn perspectief. Niet alleen de mensen die zwaar lichamelijk werk verrichten behoren tot de groep van handwerkers. Winkelbedienden, agra...
8 juni, 2017 - /blog/1386/gestolen-voorwerpen-dagboeken-1977-2002-inleiding-door-david-sedaris.html
‘Ja, natuurlijk,’ zei ik. ‘Als je in Engeland iets van waarde vindt en je houdt het, heet dat “gestolen voorwerpen,”’ vertelde ze. ‘Je moet onderzoeken of het verloren of gestolen is, hoewel het in dit geval – 5 pond – natuurlijk geen probleem is.’ Gestolen voorwerpen . Het leek me de perfecte titel voor dit boek. Wat onderwerpen betreft zijn alle dagboekschrijvers verschillend. Ik schreef bijvoorbe...
13 september, 2016 - /blog/799/mijn-eerste-drie-dagen-in-amsterdam.html
Ik heb de Volkskrant gekocht en gelezen dat er ook gif is gevonden bij DuPont in Kerkrade. In de productie van tapijtgarens werd er gewerkt met een ‘onbekende groene stof’. (Citaat): “Daar kregen werknemers flinke uitslag van, een soort zweren: hun hele armen en benen zaten onder de rode pukkels. Het jeukte ontzettend. Toen een collega dit spul een keer mee naar huis nam om het ergens te laten analyseren, heeft hij ongelooflijk op zijn donder gekregen. Dat werd niet getolereerd door de ...
29 november, 2017 - /blog/1772/dat-is-wel-superleuk-aan-samuel-dat-hij-altijd-verliefd-blijft-op-ons-op-zijn-manier-dan.html
Toch is juist Sinterklaas een feest dat ons weleens opscheept met gevoelens van droefenis, omdat Sinterklaas een jaarlijkse mijlpaal van zijn beperkingen is. Nooit voelde Samuel, de onwetende, de voorpret, de vreugde, de angst voor Zwarte Piet desnoods. Nooit maakte hij een verlanglijstje, nooit vroeg hij dreinerig wanneer hij zijn schoen mocht zetten. En wij als ouders komen zo vaak bij hetzelfde cadeautje uit. Ook wij zijn onwetenden. Samuel groeit niet mee naar de spelcomputer of de nie...
19 juli, 2017 - /blog/1471/verf.html
VERF Een jongen in een strakke spijkerbroek, met ontbloot bovenlijf, staat tegen een boom van sloophout. In zijn hand heeft hij een appel. Zijn voet rust op een emmertje waaruit een paar gebladerde takken steken. Zijn huid en broek zijnbeschilderd met takken en bloesems, het patroon loopt door, tot aan zijn gezicht toe. Zelfs zijn haar is groen met hier en daar een bloemblaadje. Met een beetje fantasie kun je in het tafereel een mythische jongeling zien die een appeltje aan een godin aanbi...
11 oktober, 2017 - /blog/1628/het-traplopen-lukt-al-aardig-zeker-als-samuel-het-op-zijn-heupen-heeft.html
Samuel kan behoorlijk lopen op gelijke vloeren. Maar de trap op met spalken, laat staan de trap af, dat is vrijwel onmogelijk. Hij kan zijn voeten niet afrollen. En toch moet het, dat stukje traplopen, als het busje hem ophaalt. Ze oefenen op school met een fysiotherapeut. Het lukt al aardig, zeker als Samuel het op zijn heupen heeft. Chauffeur Theo moedigt hem aan. Bij vertrek naar het kinderdagcentrum staat Theo in de bus en Bernique of ik achter Samuel. De eerste trede is relatief makke...
4 oktober, 2017 - /blog/1608/geen-lego-voor-samuel-maar-ouderwetse-apparaatjes-die-geluid-maken.html
Samuel heeft zelfs geen knuffels. Nooit gehad. Nooit gewild. David had 'aap' en 'Bouter'. Aap had hij geërfd van zijn moeder, Bouter was de pop van David de Kabouter, waarvoor Bernique op een gegeven moment zelfs een nieuwe baard heeft gebreid, zo kaalgeplukt was die. Joshua ligt in een zee van knuffels. Het is een raadsel dat hij er zelf nog bij past. Maar Samuel? Geen knuffels, nauwelijks speelgoed. Hij houdt niet eens van cadeautjes. Joshua mag meestal zijn pakjes openm...
23 augustus, 2017 - /blog/1520/met-samuel-naar-een-vakantiepark-de-laatste-keer-komt-telkens-dichterbij.html
De reden? In zijn autistische opruimwoede denkt hij te moeten helpen met spullen naar hun plek brengen. Hij tilt een tas op en laat die bijna meteen weer vallen. Krak. In die tas zat een mok met een tekst over 'genie David', de deze week in Tilburg geïnstalleerde oudste zoon. Weg cadeautje. Verder verliep alles naar wens deze vakantie. Alleen, en dat vinden wij best verdrietig: met Samuel naar een vakantiepark zonder aanpassingen voor mindervaliden, dat kan bijna niet meer. Elke k...
15 maart, 2018 - /blog/1979/een-mens-moet-ook-niet-alles-willen-weten-preview.html
Meer poëzie Na het telefoontje met het nieuws dat vader in de kerk een hartaanval had gekregen en was gereanimeerd door moeder, begon hij direct het huis aan kant te maken in afwachting van nadere berichten. Tijdens het stofzuigen sneuvelde het vaasje met bloemen bijna, wat hem inspireerde tot meer poëzie. Het leven is hard, gedichten zijn stroomstoten. Triëst Een echtgenote die scheel kijkt, de lelijkste van de drie zussen lichamelijke ...
2 maart, 2018 - /blog/1952/berichten-uit-de-biotoop-zingen-en-slaan.html
Ik kijk de straat in met de rood verlichte ramen. De meeste gordijnen zijn open. Buiten is het koud en de avond is nog jong. Tot voor kort woonde Elvis in De Biotoop. Zijn woonruimte met witte vloerbedekking en een bar was ingericht op zijn grote liefde: karaoke. Van de anderen hoor ik dat ze eens midden in de nacht bij Elvis aanklopten om te zingen. Dat Elvis al sliep, maar meteen een joggingbroek aansjorde en zonder aarzelen in was voor een sessie. Nu staat zijn karaoke-set opgesteld in ...