29 maart, 2020 - /blog/3000/sarah-sluimers-quarantainelogboek-ik-wil-keihard-schreeuwen.html
De laatste dagen is het naar binnen vallende licht goud en kleurt het de haren van mijn kinderen rood en blond. Ze zitten op de houten vloer. De oudste zegt: ‘Ik heb mijn broodkorstjes opgegeten.’ ‘Goed van jou,’ zeg ik. Maar dan zie ik de baby achter hem met bolle wangen schrokken. Het eerste broederlijke verbond, veroorzaakt door deze plotselinge zee van tijd, is gesloten. Het zal de zon zijn, het weekeinde en de geur van wentelteefjes uit de keuken, maar ik be...
16 april, 2016 - /blog/514/gek.html
Onmiddellijk begon het monster met de blikken tanden het ene na het andere nieuwsfeit de kamer in te spuwen. Buiten daalde de donkerte langzaam neer, alsof de stad behoedzaam werd ingestopt door een reuzenhand. En hoewel Louis die dag niks bijzonders had gedaan, werd hij bevangen door die bepaalde vermoeidheid, die een mens voelt wanneer iets te gebeuren staat. Een vriend had hem gezegd dat elke gebeurtenis die het nieuws haalde, draaide om iemand die gezien wilde worden. En dat was waar. Ieder...
28 mei, 2020 - /blog/3079/verkiezingen.html
In het geboortehuis te Paramaribo van de vrouw met wie ik afgelopen maand Suriname had moeten bezoeken, werd in de jaren vijftig de onafhankelijk van Suriname bekokstoofd door haar vader en neef. Aan de keukentafel, stel ik me voor, terwijl zij aan hun voeten speelde. De ondergang kan op een straathoek beginnen, met één schot, dus waarom de revolutie niet aan een keukentafel? Jaren daarna kwam de onafhankelijkheid niet meer als een verrassing. Haar neef, Henck Arron, werd in 1975 ...
10 april, 2018 - /blog/2027/pop-en-literatuur-6-joy-division-en-j-g-ballard.html
Toen zanger Ian Curtis in 1980 een einde aan zijn leven maakte, moest het tweede album van Joy Division nog verschijnen. Na het bescheiden succes van Unknown Pleasures, een album dat nog zwarter is dan de hoes al doet vermoeden, bleek de band doorgegaan op de ingeslagen weg: sombere post-punk met een vleugje gothiek. Holle drums, nerveuze basloopjes en gitaren die klinken als nagels die over een grafsteen schrapen. En natuurlijk de zwartmarmeren stem van Curtis, die duistere landscha...
25 april, 2017 - /blog/1303/gevangenis.html
Het opvallendst waren de zeven gevangenisdeuren, compleet met luikjes op ooghoogte en grendels, ook daar gluurden we naar binnen. Mijn oudste zoon keek gefascineerd rond. ‘Cool,’ zei hij. ‘Escape from Alcatraz.’ ‘Mam, er woont nu een aardige vrouw in dat enge gebouwtje, ze heeft me geholpen.’ Mijn oudste zoon is bezig met zijn profielwerkstuk voor school, hij maakt een verrijdbare hut. De vrouw die mijn zoon in een middagje heeft leren glassnijden, wil...
22 juli, 2020 - /blog/3124/dit-is-de-inleiding-bij-maar-waar-kom-je-echt-vandaan-van-robert-vuijsje-gesprekken-over-afkomst-met-100-landgenoten.html
* De autochtone Nederlanders die zich sinds kort afvragen waarom ze ineens wit moeten worden genoemd terwijl ze toch gewoon blank waren. De jonge Nederlandse Marokkanen die niet alleen rekening moeten houden met het meedogenloze oordeel van de Hollanders, maar ook van wat zogenaamd hun eigen mensen zouden zijn. De inwoners van Brabant of Friesland die zich helemaal geen Hollanders voelen, maar wel zo worden genoemd omdat het een handige aanduiding is voor autochtone N...
3 mei, 2020 - /blog/3055/ik-heb-geleefd-62-kanker-zij-hannah-elisabeth-kon-het-niet-geloven-altijd-gezond-geleefd.html
Ze zag een wit licht en hoorde mooie muziek. Hannah Elisabeth Walstra Hogeboom (62) was acht jaar toen ze door een kronkel in haar darmen acuut op de operatietafel belandde en een bijna-doodervaring kreeg. 'Ik zweefde boven mezelf', vertelt ze. 'Ik zag mijn eigen lichaam liggen.' Tijdens die ervaring voelde ze vrede en rust. De dood moest wel iets goeds zijn. 'Later heb ik er nog wel eens naar verlangd', bekent ze. Bijna-doodervaring Ma...
26 september, 2019 - /blog/2785/naaimachine.html
Mijn geliefde gooide met tegenzin haar eerste naaimachine weg, de emotionele waarde was groot. Toen ik het ding aan straat zette, kwam de man van het naaiatelier tegenover ons op me af. Hij gaf me een hand en vroeg of hij de naaimachine mocht hebben. Als wederdienst zei hij: ‘Wil je een koffie met me drinken, ik heb ook wat te roken voor je.’ Hij leek me altijd een chagrijnige, hardwerkende man die geen zin had in onnodig menselijk contact. ‘Ga zitten,’ zei hij in de tl-...
30 mei, 2016 - /blog/595/verhaalfragment-zoals-niet-voorgelezen-tijdens-lebowski-live.html
Kanker komt voor in verschillende gedaanten, bijvoorbeeld de gedaante van een vrouw die Rita heet en in haar achtertuin haar maandverband uitwringt. Ik woon op het Vlaamse platteland en daar heb je nog vrouwen die hun maandverband uitwringen. Dit verhaal speelt zich evenwel in Nederland af. Ik heb van de Nederlandse gierigheid nog maar weinig ondervonden, maar ik ga er voor het gemak van uit dat daar ook maandverbanden uitgewrongen worden. Hieronder het fragment dat ik in De Nieuwe Boekhandel...
31 mei, 2019 - /blog/2652/wettig-en-overtuigend-bewezen-15-twee-schoenen-twee-maanden-gevangenisstraf.html
“U weet hoe het hier gaat,” zegt de rechter tegen de 49-jarige Mustafa, die blijkbaar niet voor de eerste keer de Rotterdamse rechtbank betreedt. Ditmaal deed een schoenenwinkel aangifte. Hij zou met een paar instappers in zijn tas, ter waarde van 29,99 euro, de kassa voorbij zijn gelopen. En dat in zijn proeftijd. De drie maanden celstraf die hem bij een eerder delict voorwaardelijk zijn opgelegd, dreigen nu ten uitvoer te worden gelegd. “Hoe zit dat met die schoenen?&rd...