1 juli, 2015 - /nieuws/228/book-of-the-month-club-de-wilde-detectives-roberto-bolaa-o.html
De wilde detectives vertelt het verhaal van twee hedendaagse don quichotes, de Mexicaanse dichters Arturo Belano en Ulises Lima, die met drugsdeals in hun levensonderhoud voorzien. Hun zoektocht naar een verdwenen dichter uit de vorige eeuw verandert in een tragikomische queeste die hen over de hele wereld en dwars door verschillende tijdvakken voert. Als ze uiteindelijk zelf spoorloos verdwijnen, haalt een kleurrijk gezelschap herinneringen aan hen op: mislukte schrijvers, geschifte kunst...
6 maart, 2017 - /blog/1152/spanningen.html
Mijlenver van huis leek ik, waar man en de meisjes lagen te slapen. Alleen Ãk hoefde me daar nu nog maar bij te voegen. Dan zou alles goed zijn. Op zondagavond kwam ik thuis. Uitgeput. Het viel me op dat man zijn hagelwitte blouse iets te ver open had geknoopt. Lente is in de lucht, dacht ik. En: thuis zijn doet hem goed. Het deed mij ook heel goed. We aten met z’n vieren. Ik ging in bad. We brachten de meisjes samen naar bed. “Mama, wil jij aan papa vragen of hij vannacht b...
24 juli, 2017 - /blog/1478/liefde.html
Hoe ik dagenlang schrijf over een ik-figuur die in een wormgat zit, en van het ene naar het andere tijdvak moet zien te komen en hoe ik al die dagen ’s middags en ‘s avonds de bloemkoolsoep eet die mijn moeder voor mij gemaakt heeft. De vrouw voor me bij de kassa van de Etos, - waar ik sta met een fles luizenlotion -, die een zwangerschapstest koopt en steeds opnieuw vraagt hoe ze de test precies moet gebruiken. Hoe de rij achter haar steeds langer wordt, maar de medewerkster geduldig ...
8 juni, 2015 - /nieuws/219/nieuw-de-korte-verhalen-van-edith-pearlman.html
In erudiet, poëtisch proza belicht Edith Pearlman de vluchtige momenten die de schoonheid van het leven weerspiegelen. Onder haar personages bevinden zich een kind met een bijzonder kleurrijke visie, een groep ontheemde Somalische vrouwen en een bezadigde leraar Latijn die wordt uitgenodigd om een lezing te geven over het mysterie van leven en dood. Pearlman kent elk van hen intiem, en geeft hun levens teder en empathisch vorm. Deze verhalen zijn de bekroning van een schitterende carriÃÂ...
2 november, 2016 - /nieuws/891/grunberg-griffioen-harmens-pfeijffer-en-witzel-op-achtste-editie-het-grote-gebeuren.html
Het programma van onze auteurs ziet er als volgt uit: Jonathan Griffioen wordt om 20.45u geïnterviewd door Theo Hakkert (o.a. Tubantia) over zijn debuut Wijk , de dichtbundel waarmee Jonathan werd genomineerd voor de C. Buddingh'-prijs. (locatie: Belcampo) Frank Witzel wordt om 21.30u geïnterviewd door Peter Groenewold, voormalig universitair docent Duits en Geschiedenis. Het gesprek zal gaan over Witzels roman Hoe een man...
29 november, 2017 - /blog/1771/de-walrus-herzien.html
Het verhaal baseerde ik op mijn studententijd. De Walrus beschrijft het wel en wee van de jonge en onzekere studente Bibi en ‘de Walrus’, een drugsbaron van middelbare leeftijd. Hun relatie heeft het karakter van een eeuwigdurende affaire, hij leert haar te leven bij de dag. Dat doen ze ook: in restaurants bestelt hij alle gerechten van de kaart, het ontbijt bestaat uit champagne en aardbeien met slagroom. Hetzelfde verhaal. Maar nu opnieuw verteld en uitgediept. In een andere stru...
12 maart, 2018 - /blog/1972/telkens-als-ik-hun-vader-afwijs-wijs-ik-de-helft-van-mijn-kinderen-af.html
Het was op de presentatie van de rapportage ‘Scheiden zonder schade’ die oud-politicus André Rouvoet aanbood aan een dochter van gescheiden ouders, en aan twee ministers. Toen ik zijn verslag thuis las, was mij al opgevallen hoe doorwrocht en compleet het was. Ook hoe groot de impact van een scheiding op kinderen is. Hoe diep en op hoeveel verschillende vlakken het ingrijpt in hun levens. Het kind is en blijft de dupe. Hoe beperken we die schade? Wat doen we er concreet a...
3 november, 2020 - /blog/3197/blootleggen-4-we-waren-allemaal-samen.html
– ‘Je hoeft je eigen poep nooit op te ruimen, tot je er opeens tot over je oren in zit.’ Afgelopen zomer leerden mijn vriend en ik bij een Franse dorpskroeg genaamd ‘Café de l’Univers’ Michèle kennen, een alleenstaande bejaardenverpleegster die aanhikte tegen haar pensioen, en die aldoor zei: ‘Vroeger waren we altijd samen’. Toen ik haar een keer vroeg wat ze daarmee bedoelde, zei ze: ‘Geen internet, geen mobieltjes, geen tv. We keken elkaar in ...
18 november, 2019 - /blog/2849/ik-heb-geleefd-44-kunstenares-els-63-heeft-dodelijke-leverziekte-ik-hoef-geen-transplantatie.html
Wat is het belangrijkste deel van een grafkist? Het voeteneinde, vindt beeldend kunstenaar Els Timmerman (63). Daar kijken de mensen immers tegenaan tijdens de uitvaart. Dus begon ze met het beschilderen van dat bijna vierkante plankje. Het staat nu in haar huiskamer. ‘Ik heb het speciaal voor jou hier neergezet,’ zegt ze. Els struinde zelf het internet af, op zoek naar deze kist die je als een soort Ikea-kast in elkaar kunt zetten. ‘Ik wil niet steeds zo’n complete kist in mijn ka...
11 juli, 2018 - /blog/2171/tokyo-expatwife-15-exile.html
Ik loop naar Sasazuka, een station vlakbij waar ik nog nooit eerder de trein heb gepakt. Ik hou van het levendige buurtje, maar nu zijn de kleine straatjes doodstil. Op het station haal ik een ijskoffie en een onigiri, een rijstbal. Mijn trein komt over zeven minuten. Dit gaat soepel. De Keio-line glijdt zachtjes tussen de slapende huizen door. De regen komt met bakken uit de hemel, maar in mijn hoofd schijnt de zon. Nog geen veertig minuten later stap ik uit. Buiten het station ...