7 september, 2018 - /blog/2239/schrijftips-van-sabine-na-mattias-van-peter-zantingh.html
Sabine van den Berg publiceert bij Lebowski. Ook doceert zij sinds 2013 proza aan de Schrijversvakschool in Groningen. "Geregeld vragen studenten mij wat ik zélf lees en waarom. Ik antwoord dat ik sinds ik professioneel schrijf – nu toch al ruim twintig jaar – niet meer onbevangen kan lezen. Ik kijk altijd hoe een boek is opgebouwd en wat ik van een collega kan leren. Of ik wil vertellen wát ik er dan van leer, is meestal de volgende vraag. Daarom, op verzoek van velen...
28 september, 2018 - /blog/2269/berichten-uit-de-biotoop-aanbidders.html
Beste Sabine, Ik heb je hulp nodig, tenminste, als je me wilt helpen. Jij woont in De Biotoop. Nu zag ik laatst een jonge vrouw op de Kerklaan fietsen en ze betoverde me en fascineerde me. Ik heb het vermoeden dat ze ook in De Biotoop woont. Het gaat om een jongedame met een donkere zogenaamde shaved head-look (dus net of de tondeuse erover gehaald is). Stond haar fantastisch. Ook had ze een hond voor in de bak van haar fiets liggen. Weet jij misschien wie dit is? Zo ja, wi...
14 november, 2018 - /blog/2343/ik-heb-geleefd-1-manfred-51-ik-heb-er-geen-moeite-mee-laat-magere-hein-maar-komen.html
Voor de deur van het revalidatiecentrum zitten twee mannen in de zon: de een zonder benen, de ander met een ooglapje. De laatste rookt een sigaar in zijn rolstoel. "Manfred te Grotenhuis?" informeer ik bij de receptie. De vrouw wijst naar buiten. "Je liep net langs hem heen." Te Grotenhuis (51) knikt vergenoegd. "Ik zag het misgaan." Op internetfoto’s staat de universitair docent met een krijtje in zijn hand voor een schoolbord. Of hij zit op een racefiets. "Dat oog...
23 november, 2018 - /blog/2359/berichten-uit-de-biotoop.html
Vergetelheid ‘En dit...’ de man met het hoedje en zijn driedagenbaard duwt de bladertakken opzij, ‘was het insectarium. Hierin werden insecten bestudeerd en verzameld.’ Hij kijkt me aan met een blik zoals ik me die van een ontdekkingsreiziger voorstel. Hij verwacht dat ik net zo enthousiast ben over zijn vondst als hij, en zijn trots daarmee erken. En inderdaad reageer ik oprecht minstens zo opgetogen als hijzelf. De man zet zijn handen in zijn zij en kijkt op naar he...
11 december, 2018 - /blog/2384/ik-heb-geleefd-5-paula-55-wonen-in-bhutan-en-nepal-was-een-groot-avontuur.html
"Ik ben zo blij dat we dit huis gevonden hebben", zegt Paula Kleinheerenbrink (55). Eerst woonde ze met haar vriend in een aangeharkte slaapwijk waar weinig te beleven viel, nu zitten ze vlakbij het centrum van Nijmegen. Afgelopen zomer verhuisden ze. Diezelfde zomer hoorde ze dat ze nog maar een paar maanden te leven heeft. Was ze met de kennis van nu niet liever in haar oude huis gebleven? "Oh nee! Het was daar zo sáái. Ik ben blij dat we dit nog samen kunnen inrichte...
14 mei, 2020 - /blog/3067/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-14.html
Dit is brief veertien. Lees nummer dertien hier . Lieve Roel, Ik heb gelachen om je laatste brief, maar ook gehuild. Gelachen om je kinderlijke afkeer van poep en pies en piemels, en gehuild omdat dat het enige is wat je bij is gebleven van het idee voor mijn eerste boek. Voor iemand in jouw positie is dergelijke oppervlakkigheid levensgevaarlijk. Het is voor mij onvoorstelbaar dat jij, als redacteur bij een grote uitgeverij, niet opnieuw reflecteert maar zonder na te denken...
17 mei, 2020 - /blog/3069/ik-heb-geleefd-63-henk-73-heeft-longkanker-ik-wilde-niet-weer-ziek-worden-van-een-nieuwe-chemokuur.html
Toen Henk jong was, zat hij zelf in een ‘orkestje’. Het was de mooiste tijd van zijn leven, vertelt hij. 'We waren met vier jongens van veertien, vijftien jaar. Na de mis gingen we naar de jeugdsoos om muziek te luisteren. We dachten: als we daar nou zelf eens iets mee gingen doen.' De jongens kochten allen een gitaar en fietsten wekelijks voor muziekles van Gemert naar Beek en Donk. Ze bleken talentvol en al snel speelden ze op feesten en partijen. The Beatles, The Ro...
14 december, 2017 - /blog/1798/wie-was-de-walrus.html
* Ruim twintig jaar geleden had ik een relatie met een hasjhandelaar, waardoor ik kennis maakte met een bijzonder milieu: die van de Amsterdamse hasjkantoren. Mijn toenmalige vriend was eigenaar van een van de grotere kantoren. In het milieu waar hij deel van uitmaakte opereerden de handelaren in de luwte. Er is weinig over die wereld geschreven, dat hoor ik ook van misdaadjournalisten. Op de kantoren waar ik in De Walrus over schrijf werd alleen hasj verhandeld, nooit cocaïne of pill...
22 juni, 2016 - /blog/651/homoseksuele-verlangens.html
Op een nacht kwam u thuis en u zou, zo vertelt uw ex-vrouw aan reporters van voornoemde krant (Marc Mazzetti, Eric Lichtblau en Alan Blinder), haar gewurgd hebben. U zou het geprobeerd hebben. Ze mocht ook het huis niet uit. Nu zijn er ongetwijfeld meer mannen die ’s nachts thuiskomen en hun vrouw proberen te wurgen – we weten allemaal hoe mannen kunnen zijn – maar die schieten vervolgens niet bijna vijftig mensen in een homoclub dood. Of homoclub, zullen we het gewoon nachtclub noem...
29 juni, 2016 - /blog/678/nog-9.html
Niemand in dit tijdperk wist nog precies wat die Dutroux gedaan had. Maar de naam klonk beroemd en om toeristen te lokken was dat genoeg. Heel die buurt was ook een tourist trap, terend op goedgevoelige travellers. Zo stonden er kraampjes die gegarandeerd beweerden nog brokjes brein van Kurt Cobain te bezitten of restantjes van de Twin Towers tentoonspreidden. Zo stonden er bekende horrorhuizen naast elkaar nagebouwd, toegankelijk voor het ganse gezin. Dan kregen de kinderen een kopte...