Zoeken
Nieuws 478 Blog 478
Feit, fabel, fictie

22 augustus, 2016 - /blog/768/feit-fabel-fictie.html

Vlak voordat de Olympische Spelen deze zomer in Rio de Janeiro neerstreken verscheen mijn debuutroman Schuim der aarde , een verhaal waarin ik in alle vrijheid personages opvoer die aan mijn fantasie zijn ontsproten, dat zich afspeelt op verschillende plaatsen in Brazilië. Op de uitgestrekte zandvlakte - de sertä  -, in de sloppenwijken, in de stad, aan zee. In de maanden daaraan voorafgaand schreef ik ook een serie reportages over Brazilië voor De Correspondent . Die waren non-...

Voorwoord Arnon Grunberg bij 'Een mens moet ook niet alles willen weten'

21 maart, 2018 - /blog/1995/voorwoord-arnon-grunberg-bij-een-mens-moet-ook-niet-alles-willen-weten.html

Gestaag werken aan zijn eigen implosie De tekst spreekt voor zich. Interviews, biografische details (zijn eerste vrouw kwam om bij een val in de badkamer), optredens in talkshows, lezingen, zij horen bij het schrijversleven en ik zou de laatste moeten zijn om daar neerbuigend over te doen. Maar deze frivoliteiten – uiteindelijk zijn het frivoliteiten – verhouden zich tot de tekst als een bosje bloemen op de tafel tot het voedsel.     Ik zou kunnen zeggen dat ik Gi...

'Samuel zit bijna dertien jaar op opvang Rozemarijn. We kenden drie van de overleden kinderen'

30 augustus, 2017 - /blog/1538/samuel-zit-bijna-dertien-jaar-op-opvang-rozemarijn-we-kenden-drie-van-de-overleden-kinderen.html

Samuel zit bijna dertien jaar op Rozemarijn. We kenden drie van de overleden kinderen. Ik vroeg hun ouders of ze iets wilden schrijven over Susan, Huub en Anaïs, ter nagedachtenis. Het verdriet spatte van het papier, maar ook de onverholen liefde en de keur aan rituelen. De ouders denken nog elke dag aan hun kind. 'Ze heeft nog steeds haar eigen kamer bij ons', schrijft Patricia Verboom over dochter Susan, die in 2005 overleed op 7-jarige leeftijd, aan haar dertiende longontstekin...

Samuel staat vaak in het middelpunt; wat vinden zijn broers daarvan?

2 augustus, 2017 - /blog/1487/samuel-staat-vaak-in-het-middelpunt-wat-vinden-zijn-broers-daarvan.html

Als ze met zijn drieën naast elkaar staan, is het een vreemd gezicht. Die grote David (19), daarnaast de kleine Samuel (16), een soort reuzenpeuter met een babyachtig gezicht en ten slotte Joshua (11) die qua lengte hard op weg is om Samuel in te halen. We hebben tijdens deze serie al meerdere brieven ontvangen over de broers, of die dus genoeg aandacht krijgen. Tja. Dat weten we nooit zeker. Samuel is bijna altijd het middelpunt van het gezin. Hij is een aandachtsmagneet pur sang. Hij re...

De verscheidenheid in rapporten in huis is groot

26 juli, 2017 - /blog/1480/de-verscheidenheid-in-rapporten-in-huis-is-groot.html

Geen cijfers. Geen goed, voldoende of slecht. Gewoon een lief verhaaltje. De leidsters van kinderdagcentrum Rozemarijn beginnen zo, op zijn jaarafsluiter met vrolijke foto: 'Al heel wat jaren maak jij dankbaar gebruik van picto's. Ze helpen jou om de dag vorm te geven en geven jou een stem als je wilt vragen om een activiteit.' Hij wijst de pictogrammen aan in de klas. Ja, de verscheidenheid in huis is groot. Net als al die andere ouders waren we vervuld van trots toen David tw...

Zwemmen is vermoeiend voor Samuel, maar zijn glimlach erna is gelukzalig

19 juli, 2017 - /blog/1470/zwemmen-is-vermoeiend-voor-samuel-maar-zijn-glimlach-erna-is-gelukzalig.html

Sinds de natuurgenezer in onze vorige straat concludeerde dat Samuel in een eerder leven vermoedelijk is verdronken en angst voor water heeft opgelopen, hebben wij ons geregeld bescheurd om die diagnose, zeker als we Samuel zagen dobberen. Zijn slag is moeilijk onder te brengen in de traditionele WK-disciplines. Zijn armslag lijkt in de verte op de schoolslag, met de benen doet hij weinig meer dan af en toe de bodem even aantikken, zodat hij telkens met een hupje boven blijft. In het diepe deel...

Een week van grote schoonheid

21 juni, 2017 - /blog/1412/een-week-van-grote-schoonheid.html

Het begon allemaal op een winderige maandag, tijdens een vaartocht met Samuel over het Markermeer, met dank aan de stichting One Fine Day. Op het dek van de Bounty, nadat we al die rolstoelen aan boord hadden gekregen, rekte Samuel zijn nekje van stuur- naar bakboord, om niets te hoeven missen van de sluitende sluis, als ware hij de kapitein zelf. Het waaide lekker, de zeilen wapperden langs de mast. Daarop volgden verjaardagen van mezelf en vrouwlief op opeenvolgende dagen. Eindelijk eens...

Samuel wordt zestien, dat zegt hem niets

31 mei, 2017 - /blog/1376/samuel-wordt-zestien-dat-zegt-hem-niets.html

Buiten staat de brommer van David. Ja, die wilde hij per se toen hij zestien werd. Die kreeg hij niet. Wij vonden een brommer te gevaarlijk. Hij nam de fiets maar. We zagen al die ongelukken met brommers en scooters. Bij ons om de hoek vond een jongen de dood, gelanceerd als hij was tegen een verkeersbord. Kort nadat de brommerwens van David was verflauwd, bleek Samuel epileptisch. Terwijl ik tijdens het WK 2014 in Salvador (Brazilië) was, in de volstrekte duisternis van een hoteltui...

Voorpublicatie 'Pauwl'

13 februari, 2017 - /blog/1096/voorpublicatie-pauwl.html

    Eérst moet ik (daar gaan we) (ta-ta-ta-dáááá!) de kopjes omspoelen die ik gebruikt heb (anders gaat de aanslag vastkoeken), dan moet ik mijn tanden poetsen (als je je gebit in vier delen opdeelt: een halve minuut per deel), dan met een tandenstoker tussen mijn tanden en kiezen heen en weer gaan, net zo lang tot er geen wit spul meer aan zit, dan moet ik dat witte spul (tandplak, als je het laat zitten wordt het een gaatje) ergens aan afvegen (niet aan je broek, niet...

Bij de eerste inentingen huilde Samuel niet. Geen traan, geen kik

5 april, 2017 - /blog/1247/bij-de-eerste-inentingen-huilde-samuel-niet-geen-traan-geen-kik.html

Nu we weten wat hem zoal mankeert, beseffen we dat hij eigenlijk de sterkste is van ons vijven. Nooit ziek. Nooit klagen. Nooit vragen of we school bellen omdat hij zich niet lekker voelt, alleen al omdat hij toch niet praat. Geregeld wekt hij ons met gezang, ten teken dat een dag van vrolijkheid is aangebroken. Nooit pijn voelen. Althans, nooit zichtbaar pijn voelen. Bijna nooit dan. Dokter Tsjitske Kleefstra, naamgever van het syndroom waaraan Samuel lijdt (een dna-defect), zegt dat...

« 1 ... 44 45 46 ... 48 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: