13 februari, 2017 - /blog/1094/naar-nippon.html
Meer wist ze zich niet te herinneren. Of toch: een auto. Ze was thuisgebracht in een auto. Ze had uit het raam van een auto gehangen. Een taxi? Had iemand een taxi voor haar gebeld? Ze tastte kreunend naar de wekker. Half twaalf. Wat was er nu in godsnaam weer allemaal gebeurd. Ze was ’s middags om vijf uur thuisgekomen, vroeger dan anders: met het oog op de hitte ging het kantoor een uur eerder dicht. Ze had een flesje sherry gedronken. Ze was een hapje gaan eten. Daarna – ‘Wel godverdom...
16 augustus, 2017 - /blog/1514/hoe-gegevens-van-onschuldige-nederlanders-na-1-januari-2018-massaal-worden-opgezogen-door-de-geheime-diensten-en-waarom-dat-erg-is-wouter-moraal.html
Het is goed dat er wettelijk grenzen worden gesteld aan wat de geheime diensten mogen doen en wat daarbuiten valt, maar de Wiv schaadt fundamentele mensenrechten en loopt vrijheden van burgers onder de voet. De daaruit voortvloeiende sleepnetsurveillance zorgt voor disbalans in onze rechtsstaat en een verstarde democratie die bovendien vatbaarder is voor corruptie. Het werk van pers en gezondheidszorg worden door deze wet ondermijnd. Al met al vormt dit de ideale voedingsbodem voor een ...
14 november, 2018 - /blog/2343/ik-heb-geleefd-1-manfred-51-ik-heb-er-geen-moeite-mee-laat-magere-hein-maar-komen.html
Voor de deur van het revalidatiecentrum zitten twee mannen in de zon: de een zonder benen, de ander met een ooglapje. De laatste rookt een sigaar in zijn rolstoel. "Manfred te Grotenhuis?" informeer ik bij de receptie. De vrouw wijst naar buiten. "Je liep net langs hem heen." Te Grotenhuis (51) knikt vergenoegd. "Ik zag het misgaan." Op internetfoto’s staat de universitair docent met een krijtje in zijn hand voor een schoolbord. Of hij zit op een racefiets. "Dat oog...
23 november, 2017 - /blog/1757/vrij.html
’s Avonds donderde je in een droomloze slaap, steeds vlakker werd alles, als een geëgaliseerd perceel. Als iemand zei: “Moet je nou toch eens horen,” hoorde je alleen maar ruis. En toen gebeurde het, je wilde iets zinvols doen, je ging de schuur opruimen. Nadat je alle lege Zalando-dozen had geplet viel je oog op een rode Dirk-tas, die feller dan anders leek op te lichten tussen het oud papier en de lege flessen. Er lagen boeken in, je nam ze in je hand, elk omslag riep her...
6 februari, 2017 - /blog/1071/voorwaarts-mars.html
Zij had meegelopen, mais of course . In eerste instantie uit solidariteit met haar Amerikaanse vriendinnen, maar ter plekke op Place Trocadéro werd ze getroffen door de kracht van al die vrouwen. ‘En ik dacht ineens: wat zijn al die vrouwen toch prachtig,’ zei ze, nog altijd ontroerd. Ik knikte, en vroeg me twee dingen af. Een: waarom zijn vrouwen toch altijd ‘prachtig’? Twee: waarom was ik er eigenlijk niet bij? De Women’s March is vandaag twee weken oud. En nog steeds wordt e...
21 februari, 2019 - /blog/2489/rembrandt.html
Aangezien me dat in de nabije toekomst vrij onmogelijk leek zei ik: ‘We zullen moeten wachten tot de oorlog uitbreekt.’ ‘Daar zijn velen rijk van geworden ja, investeren terwijl het bloed door de straten loopt.’ We zuchtten wat. Daarna aten we een pannenkoek in de buitenlucht aan de Weteringsschans Later bezochten we de ‘Alle Rembrandts’-tentoonstelling in het Rijksmuseum. We zagen onder andere de schilderijen ‘Marten’ en ‘Oopjen.’ De werken hadden jaren in de slaap...
10 juli, 2018 - /blog/2170/pop-en-literatuur-19-nana-grizol-en-allen-ginsberg.html
De aanstekelijke indie-folk van Nana Grizol kan het grote publiek nog niet bekoren. Hun debuut, Love It Love It (2008) is toch een erg lekker plaatje. Hoewel Ruth (2010) het wat mij betreft bij lange na niet haalt bij zijn voorganger, bevat ook dit album toch enkele nummers die zeer de moeite waard zijn. Bijvoorbeeld ‘ For Things That Haven’t Come Yet ’. Het nummer begint met een citaat van Allen Ginsberg. Nana Grizol – For ...
31 juli, 2017 - /blog/1485/tape.html
We lagen in een zachte, witte filmzaal en zagen statische beelden van dansende jongeren op een feest, in de jaren negentig. Tegen een witte achtergrond. “Moet je zien wat ze aan hebben,” zei de twaalfjarige. Ik had het over sociale codes en hoe we ons daaraan conformeren. “Ze zijn niet vrij,” zei ze. Ook keken we samen minutenlang naar een steeds intenser tongzoenend stelletje. Tot de twaalfjarige haar hoofd wegdraaide. “Hoe lang gaat dit nog door?” Ze giech...
1 juni, 2017 - /blog/1378/madeleine.html
Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. Ik vertelde haar een verhaal dat ze me zelf eens had verteld. Met mijn grootvader reisde ze eind jaren tachtig naar Rome, per bus. Ze maakten een tussenstop in Parijs. In elke grote stad arriveren constant bussen vol toeristen. Wie zijn die mensen en wat zien ze als ze een stad binnen rijden? Mijn grootouders zaten dus in zo’n bus. Terwijl ze Parijs in reden zei de reisleider dat er opgepast moest worden v...
14 december, 2018 - /blog/2389/familie.html
Ik rijd over de Enneüs Heermabrug naar IJburg. Dat is die witte brug met die gekke kronkel erin, die zo’n beetje voorkomt dat IJburg een eiland is. Ik vind het een minpunt dat het geen ophaalbrug is. Het lijkt me goed voor de leefbaarheid ter plaatse als IJburg beperkt toegankelijk zou zijn. Een zekere mate van ballingschap bevordert de gemeenschapszin. IJburg zou perfect zijn voor wolkenkrabbers zo hoog dat je ze vanuit Oud-west kan zien. Als je zichtbaar bent...