1 september, 2019 - /blog/2759/onkruid.html
Op mijn twintigste betrok ik een benedenwoning in Rotterdam en erfde een cottage-tuin vol bloemen van mijn bejaarde voorganger. Ik beloofde de rouwende familie dat ik me zou ontfermen over de lusthof van hun vader. Ik kocht een tweedehands tuinboek en verdiepte me in alle soorten die ineens aan mijn zorg waren toevertrouwd. Ik leerde mesten, opbinden en wieden en snoeide rozen, lavatera’s en vlinderstruiken in de juiste periode. De oude man had nagedacht over zijn ontwerp, ik...
30 juli, 2020 - /blog/3132/neue-welt.html
Op een straathoek in Kreuzberg, Berlijn, liggen twee witte mannen bovenop een zwarte jongen. Ze schreeuwen. In de worsteling heeft de jongen zijn Nike-schoenen uitgetrapt. De mannen zijn agenten in burger, ze dragen pistolen in holsters. Mensen kijken vanaf een afstandje zwijgend toe. Er wordt gefilmd. Een mengeling van sensatiezucht en walging lijkt alle toeschouwers te verstijven. Mijn geliefde zegt zacht: ‘Laat er niks gebeuren.’ De agenten krijgen versterking van colleg...
13 maart, 2017 - /blog/1172/het-goede-verhaal.html
Als we thuiskomen, zijn de tassen weg en ligt er een briefje op tafel. Bedankt voor de verhuisservice. Zo staan we ervoor. Toen ik aan deze inval-columnreeks begon, dacht ik: binnen drie maanden is het ook vast goedgekomen. Dan zal de verdwenen liefde van man wel teruggekeerd zijn. Dat is gebeurd. Zijn liefde is teruggekeerd. Maar bij een ándere moeder met twee kinderen. Een kleine weeffout van de liefde. Maar dít verhaal zou ik niet vertellen. Ik wilde mijn uiteenvallende...
20 december, 2018 - /blog/2396/euthanasie.html
Jaren geleden sprak ik hier met mijn eerste liefde over. Ze is inmiddels anesthesist én kritisch tegenover dit onnodig rekken van levens. Haast op het ziekelijke af, gaf ze haar eigen levenskwaliteit constant cijfers. Wellicht was het beroepsdeformatie en hoorde het bij de numerieke, wiskundige kijk op het leven van een anesthesist. Ze zei: ‘Soms loop ik door de gang en dan gaat mijn pieper en dan is mijn leven maar een drie waard. Want ik loop dan naar een bejaarde toe en hou hem of ha...
5 juli, 2017 - /blog/1436/onrechtvaardig-yes.html
Arme Marc Cavendish, en arme Peter Sagan, zeker, maar wij dienen hier zonder aanziens des persoons te erkennen dat élke grote sportwedstrijd haar reputatie bouwt met behulp van Grote Verhalen. En geen Grote Verhalen zonder drama, intrige, en onvoorspelbaarheid – dat is per slot van rekening toch wat wij (afijn, ik toch) willen. De legende van de Tour is rijkelijk gelardeerd met bedriegers, bedrogenen, smeerlappen en doden. Maar in de laatste jaren werden we niet verwend en het voorspelbar...
6 juni, 2018 - /blog/2118/de-selectie-pelumi-adejumo.html
Vormen Via de spiegel van de chauffeur werp ik een blik op mijn bruine haar. We knikken elkaar toe. Gisteren heb ik een haarrelaxer gebruikt en nu ben ik op zoek naar mezelf in alles dat reflecteert. Na elke weerspiegeling voel ik me kleiner. Uit het raam zie ik de voor mij bekende blonde lokken voorbij zweven. Ze proberen de bus in te halen. Ik vermijd oogcontact met alle passagiers en versnel mijn pas naar een plek achterin. Zijn entree mag ik niet missen. Witte Jezus, in...
15 september, 2020 - /blog/3158/territoriumdrift.html
Zo’n dag waarin het katertje voor de derde keer in een week mijn dekbed onder heeft gepist en ik spijt heb dat ik hem heb aangeschaft. Mijn andere dekbed hangt nog over een deur te drogen. Vol klonten dons. Waarin mijn vijftienjarige begint te snotteren en we zeker vier volle dagen thuisquarantaine in het vooruitzicht hebben. Al durf ik er gif op in te nemen dat ze gewoon verkouden is. Zoals iedereen om ons heen uiteindelijk gewoon verkouden bleek te zijn. ‘Zullen we d...
20 april, 2017 - /blog/1295/vlek.html
Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. Ik belde haar om te vragen hoe het ging. Ze zei: 'Goed hoor, altijd hetzelfde eigenlijk. Wanneer zie ik je weer?' Ik zei dat we net nog samen hadden gegeten. Ze zei: 'Dat kan ik me niet meer herinneren.’ ‘Je kortetermijngeheugen gaat achteruit.’ ‘Noem je dat zo?’ 'Ja.' Tijdens het eten had mijn oma ook een oprisping gehad. Ze had e...
4 oktober, 2017 - /blog/1608/geen-lego-voor-samuel-maar-ouderwetse-apparaatjes-die-geluid-maken.html
Samuel heeft zelfs geen knuffels. Nooit gehad. Nooit gewild. David had 'aap' en 'Bouter'. Aap had hij geërfd van zijn moeder, Bouter was de pop van David de Kabouter, waarvoor Bernique op een gegeven moment zelfs een nieuwe baard heeft gebreid, zo kaalgeplukt was die. Joshua ligt in een zee van knuffels. Het is een raadsel dat hij er zelf nog bij past. Maar Samuel? Geen knuffels, nauwelijks speelgoed. Hij houdt niet eens van cadeautjes. Joshua mag meestal zijn pakjes openm...
20 september, 2017 - /blog/1574/met-samuel-naar-de-film-zo-moet-geluk-eruitzien.html
Het is zover, we gaan naar een film kijken in een echte bioscoop, met heel Rozemarijn. Negentien kinderen, begeleiders en een aantal ouders. Het bezoek is onder meer een gevolg van eerdere columns, waarin het ging over schaamte; dat we het moeilijk vonden om een voorstelling te bezoeken, omdat reguliere bezoekers zich zouden kunnen storen aan het lawaai. Talloze bioscopen meldden zich daarop om hun deuren te openen voor een speciale bijeenkomst. Samuel loopt zelf de garage uit naar de bios...