Zoeken
Schuld

4 december, 2019 - /blog/2863/schuld.html

Tegen elven ’s avonds liep ik door wereldstad Rotterdam, sabbelend op een snuflolly, tegen storm en regen in. Ik was net klaar met lesgeven. Nog twintig minuten lopen naar het treinstation. Tot zover; niets aan de hand. Toen kwam er een app binnen van M. waarin stond dat hij zó’n zin had om mijn taxichauffeur te zijn vanavond, en dat hij dat dus ging doen. Hij zou op Amsterdam Centraal met de auto op me wachten en me dan naar huis rijden. ‘Nou, dat hoeft niet hoor,’ schreef ik teru...


De goede herder (voorpublicatie)

25 november, 2016 - /blog/934/de-goede-herder-voorpublicatie.html

Er zijn veel manieren. Ook Benedikt had zijn manier. Die kwam erop neer dat hij aan het begin van de kerstvasten, of als het weer het toeliet, liefst op de adventzondag zelf, van huis ging, rijkelijk voorzien van proviand, schone sokken en diverse paren zelfgenaaide leren schoenen en met een primus in zijn rugzak, een jerrycan petroleum en een flacon brandewijn, om de bergen in te gaan, waar in deze tijd van het jaar alleen de geharde winterse roofvogels, vossen en wat verdwaalde schapen ronddo...


Sarah Sluimers quarantainelogboek: Over twintig jaar zijn de kinderen van de quarantaine groot

9 april, 2020 - /blog/3024/sarah-sluimers-quarantainelogboek-over-twintig-jaar-zijn-de-kinderen-van-de-quarantaine-groot.html

  Mijn kind ligt op de bank. Hij zei net zelf dat hij moe was en pakte, voor wij hem naar boven konden sturen, een deken. We stopten hem in. Nu ligt hij met roze wangen te dromen. Wij zitten onder de luifel, luisteren Vera Lynn, drinken een glas wijn en praten wat. Aan onze voeten de emmer heksensoep die hij vandaag heeft gemaakt: water, handenvol afgescheurd gras en vlijtig gebroken takjes. HET GELUK UIT JE EIGEN JEUGD Vergeten worden op een feest, langs tafels stru...


Een stralende engel die zich stiekem naar haar oude huis om de hoek spoedt

18 juni, 2018 - /blog/2133/een-stralende-engel-die-zich-stiekem-naar-haar-oude-huis-om-de-hoek-spoedt.html

Tot mijn nieuwe huis klaar is, wonen we om beurten ergens anders. Ik heb mazzel. Veel idyllischer dan dit kun je niet zitten. Het lijkt wel een vakantieoord. En zo dichtbij. Het enige is: het ruikt hier anders. Het is niet thuis. Het is ook geen vakantie. Niemand heeft mij hier nodig. Ik kan net zo goed niet bestaan. Het echte leven speelt zich om het hoekje af. Kortom: ik ben het alleen-zijn ontwend. “Jij lijkt wel een stralende engel!” roept een jongeman vanaf de dijk. Met hoge,...


Vlek

20 april, 2017 - /blog/1295/vlek.html

Deze column is ook te beluisteren, ingesproken door Jonah Falke zelf. Ik belde haar om te vragen hoe het ging.  Ze zei: 'Goed hoor, altijd hetzelfde eigenlijk. Wanneer zie ik je weer?'  Ik zei dat we net nog samen hadden gegeten.  Ze zei: 'Dat kan ik me niet meer herinneren.’ ‘Je kortetermijngeheugen gaat achteruit.’  ‘Noem je dat zo?’  'Ja.' Tijdens het eten had mijn oma ook een oprisping gehad. Ze had e...


Mammoethart

24 november, 2017 - /blog/1761/mammoethart.html

Ineens zwaaide de deur open en marcheerde er een kerstman naar binnen. Er slofte een oude hond achter hem aan. ‘Hoi, ik ben Cor.’ Zijn stem klonk onverschrokken. De man stak zijn hand uit. ‘Kom jij hier wonen?’ ‘Ja,’ zei ik en schudde zijn knuist. Cor wees naar de halve muur. ‘Die moet zeker weg?’ De hond was de ruimte ingelopen en snuffelde rond. Ik knikte en Cor liep naar de muur. Hij draaide zijn schouder in, en voor ik goed en wel besefte wat er gebeurde,...


Agenda

28 juni, 2017 - /blog/1422/agenda.html

Dit komt misschien omdat ik voorzie dat ik me ooit terug zal trekken op het platteland, om de dagen te beginnen en te eindigen met het nuttigen van alcohol. Want de enige garantie die het leven biedt is dat het op den duur allemaal minder wordt. Het begint vaak leuk, maar eindigt altijd somber. Meer drinken helpt. Maar die tijd is nog niet aangebroken. Ik bezocht haar in een groot huis waar ze samen met haar ex-vriend had gewoond. We gingen in de tuin zitten die uitkeek op een drukke straa...


Individualisme

24 januari, 2019 - /blog/2434/individualisme.html

Ondertussen was ik geen thuiszorger meer maar verbleef ik in het Vondel CS, als Torenkamergast van radioprogramma Opium , en schreef er de novelle Steak Tartaar , gebaseerd op mijn wandelingen. Sinds die tijd hebben Bennie en ik elkaar niet meer gezien. Aan het eind van onze wandelweek hadden we het ziekenhuis bezocht, waarbij hij op de grond in de behandelkamer was gevallen, en ik erbij had staan kijken zonder iets te doen. De volgende dag wilde hij niet meer met me gaan lunchen. Hij zei: ...


Machiavellilezing door Roxane van Iperen

13 februari, 2020 - /blog/2935/machiavellilezing-door-roxane-van-iperen.html

  Stop de fixatie op de liegende prinsen De eerste keer dat ik in aanraking kwam met de grote Machiavelli, was als jonge rechtenstudente in Amsterdam. Ik woonde antikraak op de Willemsparkweg, hoek Van Baerlestraat, in een kale schimmelkamer waar de muizen ’s nachts op mijn buik dansten, maar met uitzicht op rozetvormige ornamenten op het plafond en Het Stedelijk Museum aan de overkant. Het was een vormende tijd, waarin aardig gevonden worden en een eigen stem vinden met elkaar...


De Gekroonde Valk

25 januari, 2019 - /blog/2439/de-gekroonde-valk.html

Van de week liep ik over de Hoogte Kadijk. Toen we nog in Oost woonden fietsten mijn meisje en ik vaak naar huis via dit straatje, in plaats van over de Kattenburgergracht. Soms kon je ‘s nachts de dieren in Artis horen. En ruiken. De Hoogte Kadijk leek me altijd een droomplek om te wonen. Zo liep ik een beetje mijmerend door de straat. De kou maakte mijn adem zichtbaar. Glimmende vuilniszakken staken lelijk af tegen de laatste restjes sneeuw. Ik luisterde een podcast over een man die...


« 1 ... 3 4 5 ... 18 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: