1 oktober, 2018 - /blog/2275/er-blijkt-in-de-stad-een-heel-circuit-aan-relatiecrisisnomaden-herkenbaar-aan-hun-tassen.html
Deze buurt ken ik goed. Daarnet kwam ik nog voorbij de straat waarin ex en ik voor het eerst samen zijn gaan wonen, waar de meisjes geboren zijn. Eén blik op ons appartement, schitterend in het zonlicht, en weg was ik weer. Maar daarmee is de tijd dat we daar woonden niet weg. Dat vind ik mooi. Er komen in feite alleen maar tijden bij. Het huis waarin ik ga logeren zit recht boven een café en een sushi-restaurant. Ik ben midden in een verhaal van de Japanse schrijver Haruki Murakami tere...
27 mei, 2019 - /blog/2644/poezenbekers-leek-me-een-gemakkelijke-traktatie-maar-ik-had-het-mis.html
Het was kwart over acht ’s avonds. De vaat stond nog op het aanrecht, de pannen in de week, de verdoving voor mijn kies was uitgewerkt, bleek. Het was bedtijd voor de negenjarige en de veertienjarige zei dat ze wiskunde moest maken. “Niks wiskunde!” zei ik. “Jij móét poezen maken.” Er stonden veertig kartonnen bekers op tafel. Ernaast een stapel gekleurd papier. Voor de tachtig oortjes. De negenjarige wilde graag poezenbekers met popcorn trakteren morgen. Nog voor haar ver...
22 maart, 2020 - /blog/2983/sarah-sluimers-quarantainelogboek-als-nabestaande-moet-je-de-troost-van-de-groep-nu-even-missen.html
Ome Henk is dood. Gestorven aan ouderdom. Henk is de broer van mijn schoonvader Adri. Ze komen uit een Brabantse familie. Henk woonde in Loosbroek, maar zat de laatste maanden van zijn leven in een verzorgingstehuis. Adri woont in Den Bosch, blijft binnen, leest boeken en mist zijn kleinkinderen. Adri kan niet naar de begrafenis van Henk. Hij heeft wel afscheid kunnen nemen. Henk lag opgebaard in een bijgebouw van de boerderij van zijn zoon. Adri ging via de achteringang naa...
9 juli, 2020 - /blog/3118/leesfragment-motherwell.html
I. De secrataire Mijn broer en ik waren op onze hoede voor de secretaire, ook al was die nu van ons en konden we ermee doen wat we wilden. Niets of niemand kon ons nog tegenhouden: pa niet, ma niet, en de regels niet. Niettemin was de secretaire lange tijd grotendeels verboden gebied voor ons geweest, als het administratieve hart van ons ouderlijk huis op nummer 18 van Clyde Terrace, Muirhouse, Motherwell ML1 2NG. Mijn ouders hadden de secreta...
19 juni, 2017 - /blog/1410/juiste-oplossing.html
Een echt grote opluchting is het pas dat ik niet meer steeds op hoef te letten hoe de man in huis zich vandaag voelt, en hoe ik daar het beste op kan anticiperen, of juist niet-anticiperen. Er is ruimte voor mij. Ik blijk hier nu gewoon vrij te mogen rondlopen in om-het-even-wat-voor humeur. Want er is niemand meer waarbij ik – als ik niet mijn aller koddigste zelf ben – bang ben nóg meer uit de gratie te raken. Er is ook niemand meer waarachter ik schuil kan gaan. Maar ik moet t...
11 april, 2017 - /blog/1257/de-picknicktafel.html
Het duurt niet lang voordat de overbuurvrouw de straat oversteekt, met haar eigen glaasje. Een stiekem pakje sigaretten. “We zouden hier eigenlijk een scherm omheen moeten zetten,” zegt zij. Was ik vroeger degene die erg kon zeuren over de sociale types op dit nieuwbouweiland, die dag in dag uit bij elkaar op de stoep hangen, tegenwoordig ben ik de eerste die buiten zit. De witte picknicktafel kregen we precies een jaar geleden cadeau van mijn schoonmoeder. ...
25 januari, 2019 - /blog/2439/de-gekroonde-valk.html
Van de week liep ik over de Hoogte Kadijk. Toen we nog in Oost woonden fietsten mijn meisje en ik vaak naar huis via dit straatje, in plaats van over de Kattenburgergracht. Soms kon je ‘s nachts de dieren in Artis horen. En ruiken. De Hoogte Kadijk leek me altijd een droomplek om te wonen. Zo liep ik een beetje mijmerend door de straat. De kou maakte mijn adem zichtbaar. Glimmende vuilniszakken staken lelijk af tegen de laatste restjes sneeuw. Ik luisterde een podcast over een man die...
16 mei, 2018 - /blog/2087/voorpublicatie-calypso.html
Gezelschapsmens Hoewel er een hele industrie rond vijftigplussers is opgebouwd, kan ik je verzekeren dat er weinig leuks is aan ouder worden. Het enige voordeel is misschien dat het je een logeerkamer oplevert. Sommigen krijgen er eentje gratis wanneer hun kinderen het huis uit gaan en anderen, zoals ik, omdat ze goed hebben geboerd en zich een groter huis kunnen veroorloven. ‘Loop maar mee,’ zeg ik nu. De kamer waar ik de gasten naartoe breng, is ...
18 juni, 2020 - /blog/3098/wandelaar.html
‘s Avonds komt er met kordate stappen een man naar de tuin lopen. Ik schrik van zijn doelgerichtheid, meen een landloper uit een vervlogen tijd te zien: een hoed, een baard en een rugzak. Op het kerkhofje dat grens aan deze tuin, in Zundert, ligt het dood geboren broertje van Vincent van Gogh. Deze man zou een verdwaalde of vergrijsde nazaat van de schilder kunnen zijn, iemand die net als de schilder bepakt door het landschap loopt en uiteindelijk de gekte, eenzaamheid en dood tegemoet tre...
7 oktober, 2019 - /blog/2799/ik-heb-geleefd-38-vroeger-werden-mensen-met-mijn-ziekte-niet-ouder-dan-twintig-ik-ben-dertig.html
Zijn vrienden schrokken toen ze de video zagen: ‘Je gaat toch nu nog niet dood, Martijn?’ Martijn stelde ze gerust. Nee, als het goed is nu nog niet. Maar laten we eerlijk zijn, de kans is aanzienlijk dat hij veel eerder overlijdt dan zijn kameraden. Martijn van Rees (30) speelt de hoofdrol in een spotje van de overheid. ‘Ik heb te horen gekregen dat ik doodga, maar tot die tijd leef ik’, luidt de begeleidende tekst. De video is onderdeel van een campagne die palliatieve zorg bes...