11 februari, 2020 - /blog/2932/pop-en-literatuur-86-the-rolling-stones-en-d-h-lawrence.html
Een lief, ingetogen liedje van de – toen nog jonge – Stones. Mick Jagger paradeert niet hysterisch als een pauw met opgetrokken staart en afgemeten bewegingen over het podium, maar zit stilletjes en braaf als een ideale schoonzoon (misschien moet ik zeggen als een koorknaap ) en zingt een onschuldig liefdesliedje. Keith Richards tokkelt wat op zijn gitaar en Brian Jones bespeelt de dulcimer, waarmee hij het liedje een heel eigen signatuur geeft. Een beetje m...
7 juni, 2017 - /blog/1382/samuel-gaat-naar-de-antroposofische-dagopvang-een-liefdevol-nest.html
De kinderen, van verschillende leeftijden, met andere gebreken en behoeften, leven hun leventje tijdens hun uren in kinderdagcentrum Rozemarijn. Hun leidsters heten Esther, Margot, Sannah en Fiona. Ze zijn lief en geduldig. Als Samuel eens is gevallen, bellen ze op, zodat we niet schrikken van zijn buil. Welk schooltje zou passen bij Samuel, vroegen wij ons af nadat we hadden ontdekt dat zelfs onderwijs voor kinderen met een meervoudige beperking op een tyltyl- of mytylschool voor hem te h...
9 juli, 2020 - /blog/3117/poging.html
Tijdens mijn verblijf in Zundert raakte ik bevriend met Joke. Een ex-onderwijzeres die al jaren op straat woont. Naar eigen zeggen is ze ook werkzaam voor Rutte en troonopvolgster in Engeland. Net voor de opening van de tentoonstelling in Zundert met schilderijen die ik daar maakte, trof ik haar op straat. Joke zei: ‘Hé! Ik dacht dat je al weg was.’ ‘Ik ben even terug. Wat zit je haar mooi zeg.’ Ze lachte en zei: ‘Net gekamd.’ Ik nodigde haar uit voor de op...
25 mei, 2020 - /blog/3077/pop-en-literatuur-96-kendrick-lamar-en-wallace-thurman.html
The Blacker the Berry: A Novel of Negro Life is een roman uit 1929 van Wallace Thurman, een schrijver die gerekend wordt tot de Harlem Renaissance. De titel van zijn boek is de helft van een gezegde: ‘The blacker the berry, the sweeter the juice’. Dat gezegde, dat al in gebruik was voordat Thurman zijn roman schreef, werd dankzij hem een gevleugelde uitspraak. Het is een positieve omkering van een racistisch vooroordeel dat – zeker toen – volop bestond. Huidskl...
16 april, 2019 - /blog/2579/ik-heb-geleefd-21-zieke-genevieve-58-ik-nam-me-voor-elke-dag-een-lievelingsdag-te-laten-zijn.html
"Ik weet nog dat ik wakker werd uit de narcose en vroeg hoe laat het was. ‘Half negen’, zei de verpleegkundige. Van het gevoel dat me toen overviel, kan ik nog steeds kippenvel krijgen. Half negen! Dan hadden ze dus de hele dag geopereerd. Ik was er nog. Ik lééfde. Niet eerder heb ik zo’n diep gevoel van dankbaarheid ervaren in iedere vezel van mijn lijf." Galwegkanker Geneviève Verberk (58) vertelt over 29 januari 2015. Een paar weken eerder was galwegkanker in een vergevorde...
26 september, 2017 - /blog/1589/duesseldorf.html
Düsseldorf was groot en leeg. Zoals een stad hoort te zijn misschien. Je kunt je er anoniem voelen omdat er niemand is die echt op je let. Düsseldorf leek me zoals je hoopt dat mensen zijn: niet oordelend over wat normaal zou zijn. Wellicht vinden sommige mensen juist daarom steden unheimisch : omdat ze bang zijn vergeten te worden of ongezien te blijven. We bezochten het museum K20 aan de Grabbeplatz. Ook het museum was leeg. Dat bevorderde het ongestoord kijken, al waren er een paa...
14 augustus, 2018 - /blog/2202/pop-en-literatuur-24-david-bowie-en-george-orwell.html
Toen David Bowie in 1973 zijn stage-persona Ziggy Stardust afzwoer tijdens het legendarische afscheidsconcert in The Hammersmith Odeon en daarmee een eind maakte aan de meest legendarische Glamrock-act van de jaren ’70, had hij bepaald geen nauw omlijnd idee over zijn toekomst. Eerst nam hij in Frankrijk een album op met covers van artiesten die hij bewonderde, onder de titel ‘ Pin-ups ’. Op de hoes is hij nog steeds te bewonderen met de beroemde Stardust-look. Kort daarna...
6 februari, 2017 - /blog/1071/voorwaarts-mars.html
Zij had meegelopen, mais of course . In eerste instantie uit solidariteit met haar Amerikaanse vriendinnen, maar ter plekke op Place Trocadéro werd ze getroffen door de kracht van al die vrouwen. ‘En ik dacht ineens: wat zijn al die vrouwen toch prachtig,’ zei ze, nog altijd ontroerd. Ik knikte, en vroeg me twee dingen af. Een: waarom zijn vrouwen toch altijd ‘prachtig’? Twee: waarom was ik er eigenlijk niet bij? De Women’s March is vandaag twee weken oud. En nog steeds wordt e...
23 oktober, 2017 - /blog/1658/amsterdam.html
De muzikale visie van Big Time International was samen te vatten in één zin: als het maar geld oplevert. Aldus produceerden wij het ene moment snoeiharde, underground techno van o.m. Dave Clarke die werd geprezen van Detroit tot Sidney, en het volgende moment gooiden we er een remix uit van het seventies hitje Now That We Found Love van de Jamaicaans reggae band Third World waarmee wij het in het betreffende najaar 1996 overigens alleraardigst deden in de Vlaame hitlijsten. Naast...
7 maart, 2018 - /blog/1963/internationale-vrouwendag-1-eileen-myles.html
DE AFSCHEIDSOPNAMES ‘Je bent vijfentwintig? Ik ben vierendertig.’ Je zag er zo fantastisch uit, zittend op je grijze bank. Ik kon er maar niet achter komen wie je was. Je was in 1980 naar New York verhuisd. Je droeg Blondiet- shirts in Texas en je had op een avond nacho’s van Patti Smith gekregen. Ze zat in een auto en je keek naar haar en ze zei: ‘Hier,’ en gaf ze aan jou. Geweldig! Net voor mij had je een vriendje dat zich helemaal in het leer kleedde en zijn hoofd kaalschoo...