18 juli, 2019 - /blog/2728/er-is-zelfs-iemand-die-met-zijn-kin-een-boot-bestuurt.html
Dit artikel verscheen eerder in De Gelderlander , foto: Peter van Tuijl ‘Laat je handicap achter op de steiger’, is de slogan van de stichting Sailability in Giesbeek. Op de poster staat een lege rolstoel op de kade en in de verte een zeilbootje. Het doet vermoeden dat er een wonder is geschied. In zekere zin is dat zo, al is het wonder tijdelijk van aard in Giesbeek. Uitbundig Uitbundige doch serieuze vrijwilligers zorgen dat invaliden,...
18 augustus, 2015 - /nieuws/246/deze-week-in-het-nrc-erik-jan-harmens-vertelt-honderduit-over-zijn-eerste-vakantie-zonder-ouders.html
Het was voor ons al indrukwekkend om in de bar van de jeugdherberg te zitten. We fietsten een beetje rond op het eiland, we giechelden veel en daar beklaagden mensen op de slaapzaal van de jeugdherberg zich over. Op de achtste dag van de vakantie, te laat dus, stuurden we een ansichtkaart naar onze familie. Dat was het dan zo’n beetje. Ik keek wel naar meisjes, maar durfde ze niet aan te spreken.’ Lees het hele artikel hier ...
26 maart, 2018 - /nieuws/2007/jonah-falke-debuteert-in-vrij-nederland-met-stuk-over-museumkaartmatch.html
De Museumkaart biedt de MuseumkaartMatch aan, een datingdienst die liefhebbers van kunst samen musea laat bezoeken. Gretig speurde ik tussen de profielen. Er ging een wereld voor me open. Het verschil met een dienst als Tinder leek op het eerste gezicht niet groot. Vooral door ouderen werden ongebreideld verlangens en voorkeuren medegedeeld, zoals je die in contactadvertenties in kranten leest. Maar ik zocht geen mensen om gebak mee te eten, fikse boswandelingen mee te maken o...
24 augustus, 2020 - /blog/3145/deskundigen-over-de-dood-4-een-uitvaart-organiseren-kun-je-heel-goed-zelf-en-het-werkt-helend.html
Vraag aan Susanne Duijvestein of ze later wordt begraven of gecremeerd en ze komt met een onverwacht antwoord: zij wil zich laten composteren. Haar lichaam zal worden bedolven onder een laag houtsnippers en bladeren zodat het kan vergaan. Dat is de kringloop van het leven, zegt ze. Als in het bos een hertje doodgaat, wordt dat ook door micro-organismen opgenomen. Susanne Duijvestein eindigt als een zak voedzame tuinaarde. In Nederland zijn we die link met de natuur wat kwijt, v...
2 december, 2020 - /blog/3216/te-laat.html
‘Mamá! We zijn te láát!’ gilt de tienjarige in de kamer naast mij. Iedereen in huis schrikt wakker. Mijn wekker is niet gegaan. Het is een uur later dan normaal. De tienjarige zal een half uur te laat in de klas zitten. ‘Het gééft niets!’ roep ik meteen. ‘Wel waar!’ ‘Echt niet, liefje. Dit kan gewoon gebeuren!’ Mijn jongste is een meisje van de tijd. Ze heeft een wandklok in haar kamer en voor ik ’s avonds het grote licht uitdoe, vraagt ze ...
25 mei, 2021 - /blog/3382/mijn-linkerarm.html
Tot mijn bijna-achtenveertigste heb ik met geen woord over mijn linkerarm gesproken. Laat staan geschreven. Als ik niet beter wist, zou ik denken dat ik die arm eerder nooit heb gehad. Maar ik heb dus een linkerarm - zij is hier en nu, ik voel haar ook overduidelijk terwijl ik dit typ -, en gisteren schrobde ik nog de dikke aanbaklaag uit mijn oven in haar prominente aanwezigheid, stond ik er voor het eerst bij stil dat ik de bodem van mijn zelfgemaakte monchoutaart doorzaagde met een mes ...
28 oktober, 2020 - /blog/3193/intuitie.html
Het liep tegen elven op zaterdagochtend. Begin jaren negentig. Mijn moeder was naar Gennep aan het fietsen om taartjes te kopen en mijn oma op te halen, en in de badkamer van mijn ouderlijk huis liet ik (mijn negentienjarige ik) me zakken in een gloeiendheet bad, gifgroen van de Badedas. Ik zal een toren van schuim gemaakt hebben, en aan mijn eerste echte liefde (waarmee ik nog een kwart eeuw samen zou blijven) hebben gedacht, terwijl ik de schuimtoren van links naar rechts lie...
28 februari, 2018 - /blog/1947/zou-samuel-merken-dat-zijn-opa-er-niet-meer-is.html
Dat Bernique en ik elkaar niet konden omhelzen in het uur van zijn dood deed pijn, maar we zijn een team dat het hele veld probeert te bestrijken. Zij was daar nodig, ik hier. Vorige week belde haar moeder met het bericht dat hij snel achteruit ging. Bernique pakte haar spullen en vertrok. Joshua hield zich sterk en ging naar school. Met gesloten ogen, om de tranen weerstand te bieden, liep hij naar zijn fiets. Samuel was al naar het kinderdagcentrum. Met hem naar Limburg rijden om aan een ster...
2 april, 2019 - /blog/2556/pop-literatuur-55-frankie-goes-to-hollywood-en-samuel-taylor-coleridge.html
Cor's Pop & Literatuurlijst op Spotify: Nóg een keer Samuel Taylor Coleridge? Nou, vooruit dan, maar dit is echt de laatse keer, beloofd… Wie Frankie Goes To Hollywood zegt, noemt meestal in één adem ‘Relax’, een nummer uit 1984 dat al in de jaren ’90 symbool stond voor alles wat voltooid verleden tijd is en écht niet meer kon, zoals blijkt uit deze beruchte scène uit de sitcom Friends , waarin Frankie een soort cameo heeft op een verwassen T-shirt: Toch...
23 maart, 2016 - /blog/454/ziek.html
Later werden het er meer, zoals het er altijd meer worden, minder minder minder worden het er nooit. En ik zag de eerste beelden, en ik probeerde me voor te stellen wat die mensen op die groezelige eerste foto’s die op Twitter voorbij kwamen dachten – maar al snel gingen mijn gedachten niet meer naar hen uit. Ik dacht alleen maar: wat zou Bilal van Wijk hiervan vinden? Bilal is het personage uit mijn roman De terugkeerling . Of beter: een van de twee hoofdfiguren. Van lezers krij...