Zoeken
Nieuws 1378 Blog 1378
Ziek

23 maart, 2016 - /blog/454/ziek.html

Later werden het er meer, zoals het er altijd meer worden, minder minder minder worden het er nooit. En ik zag de eerste beelden, en ik probeerde me voor te stellen wat die mensen op die groezelige eerste foto’s die op Twitter voorbij kwamen dachten – maar al snel gingen mijn gedachten niet meer naar hen uit. Ik dacht alleen maar: wat zou Bilal van Wijk hiervan vinden? Bilal is het personage uit mijn roman De terugkeerling . Of beter: een van de twee hoofdfiguren. Van lezers krij...

Ik noem dit liefde

23 maart, 2016 - /blog/455/ik-noem-dit-liefde.html

ik heb nog nooit iets geschreven in een wak gaan liggen en in dat wak gelegen was mijn voorstelling van jouw lekkend lijf zo levensecht dat begeerte als een autowrak werd opgedregd pas op voor de vlag je bloedt op wat de mensen in de stad in principe straks verpletteren moet als een gedicht dat in het hart van een killer is gaan leven verhef ik je maar ik heb nog nooit iets verheven ik zet je neer en hou van je als na een crash zo wijdverspreid zijn we nu neergelegd ...

De notulist (Marieke Polderdijk)

25 maart, 2016 - /blog/461/de-notulist-marieke-polderdijk.html

Ze lag op haar rug met het hoofdeinde van haar bed lichtjes omhoog versteld, haar hoofd een beetje schuin naar links gedraaid. De slierten draden kronkelden van de apparaten naar haar toe, staken in haar handen en neus, of verdwenen onder de lakens. In haar hals zat een gat waaruit het uiteinde van een ronde buis stak. Haar borst bewoog op en neer op het ritme van een ratelend gezuig. ‘Dag lieverd’, zei mama, die de kamer in stapte en zich over het bed boog. Ik deed een paar stappen naar vo...

Bijna een minuut stilte in Brussel

26 maart, 2016 - /blog/462/bijna-een-minuut-stilte-in-brussel.html

Deze keer niet veroorzaakt door de communicatie tussen hulpdiensten, maar omdat alle neergestreken buitenlandse journalisten in dezelfde koffiebar bij het Beursplein op de gratis wifi zitten. De twee verdiepingen barsten uit hun voegen, maar dat is nog niks vergeleken met wat er buiten te zien is. Daar, op dat kleine ironisch genoeg autovrije plein, staan er tientallen zendwagens van over heel de wereld met hun camera’s gericht op de kaarsen en de krijttekeningen van de dag ervoor. Het ...

Terreurliteratuur

26 maart, 2016 - /blog/463/terreurliteratuur.html

De meeste romans koop ik en lees ik vlak na verschijning. (Dat probeer ik althans, want het nadeel van een eclectische smaak is dat er veel verschijnt dat je wil hebben.) Sahota’s boek was me wel opgevallen toen het vijf jaar geleden gepubliceerd werd, maar om de een of andere reden kocht ik het destijds niet. Recent verscheen de vertaling van zijn tweede roman, ‘The year of the runaways’, waardoor ik weer op zijn werk werd gewezen, en beide romans tegelijkertijd aanschafte. Een paar...

Wagenziek (Fleur Bodt)

27 maart, 2016 - /blog/464/wagenziek-fleur-bodt.html

Mijn kamer heeft geen slot maar wel een manshoog raam van waaruit je de hele straat tot aan de woonwagens kunt overzien. Als je op mijn bed gaat staan en je minstens net zo lang bent als ik, kun je ook de bovenkanten van vrachtwagens op de snelweg zien. ’s Avonds, als de auto’s hun koplampen aan hebben en je goed oplet, kun je de lichtjes vanaf de snelweg naar onze straat volgen. Vlak voordat de auto’s van de snelweg onze straat in rijden moeten ze langs een grote bocht waardoor je ze...

Veluwe (Lot Veelenturf)

28 maart, 2016 - /blog/465/veluwe-lot-veelenturf.html

Ik volg een zandweggetje vol kuilen waar nog water in staat van de regen van vanmorgen. Het park is nog leeg. Het hobbelige zandpad gaat over in glanzend asfalt dat bezaaid is met takjes en natte bladeren. De bomen zijn geel, beginnen al rood te kleuren. De banden van mijn fiets zijn niet goed opgepompt, waardoor ik ieder steentje en ieder takje waar ik overheen rijd voel. Het zadel was nog nat toen ik de fiets uit het rek tilde, maar nu zijn alle druppels die erop lagen in mijn zwarte spijke...

‘Een elftal bestaat uit tien mensen en een linksbuiten.’

28 maart, 2016 - /blog/466/een-elftal-bestaat-uit-tien-mensen-en-een-linksbuiten.html

De lijst van Cruijffiaanse aforismen is onuitputtelijk en de afgelopen dagen werden ze gretig geciteerd. Onnavolgbare taaldwalingen, onbegrijpelijke slogans, tautologische bezweringen, allemaal even apodictisch als  logisch. Mijn persoonlijke favoriet is ‘Een elftal bestaat uit tien mensen en een linksbuiten.’ Ik overwoog deze woorden als motto voor mijn debuutroman en ik herhaal ze te pas en te onpas. Het lijkt voor de hand liggend om een elftal te definiëren als de combina...

Blijf gewoon boodschappen doen (en we zijn niet in oorlog met de islam)

29 maart, 2016 - /blog/467/blijf-gewoon-boodschappen-doen-en-we-zijn-niet-in-oorlog-met-de-islam.html

Alsof de burgers daar de aanslagen wel verdiend zouden hebben of doodgaan gewoon niet zo erg zouden vinden. Nieuw is dat niet. Ten tijde van de Vietnam-oorlog beweerde een Amerikaanse generaal dat de Vietnamezen een andere relatie met de dood zouden hebben dan wij westerlingen. Zij zouden minder opzien tegen de dood dan 'wij'. Er is niet heel veel veranderd sinds toen.  Het kan niet genoeg worden benadrukt dat terrorisme zelden tot nooit een reéle bedreiging voor de staat vormt die d...

Als je van beren leren kan (Robert van Munster)

29 maart, 2016 - /blog/469/als-je-van-beren-leren-kan-robert-van-munster.html

'Papa blijft hier,' zegt Herman, hij heeft een hand van mama vast. Ik stap uit bed en heb mijn kleren ook al aan. Beneden zie ik papa in bed liggen, hij slaapt. Mama pakt mijn hand vast. 'Kom mee naar de auto,' zegt mama. We stappen met zijn drieën in. De deuren trekken we dicht en ze maken geen geluid. Mama start de auto en rijdt de schuur uit. Herman en ik zitten achterin. 'Ik heb wel zin om te verhuizen,' zegt Herman. Door de voorruit zien de bomen er geel uit, achter ons zijn ze rood. Mama...

« 1 ... 21 22 23 ... 138 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: