Zoeken
Nieuws 734 Blog 734
Konijn

12 september, 2019 - /blog/2774/konijn.html

Tijdens onze eerste ontmoeting, bij een herdenking van de Tweede Wereldoorlog, werd de medewerkster gebeld door haar dochter. Ze excuseerde zich, kwam terug en zei: ‘Het konijn van mijn dochter wordt ingeslapen.’ En toen lachend: ‘Normaal gaat het konijn voor maar vandaag is de Tweede Wereldoorlog belangrijker.’ De oorlog vormde een rode draad in deze reportage: tijdens mijn laatste bezoek keken de medewerkster en ik uit op de John Frostbrug, waar de slag om Arnhem werd verloren ti...

Tokyo Expatwife #2: DAD

16 mei, 2017 - /blog/1344/tokyo-expatwife-2-dad.html

'DAD' De eerste anderhalve week hier hadden we niks. We kwamen aan in een leeg huis zonder meubels en zonder internet. Op de dag dat we ons huis betrokken werden er futons met dekbedden bezorgd. Een futon is een dikke deken die hier als matras gebruikt wordt.  We hadden bedacht dat we meteen naar een Ikea zouden gaan om een bed voor de kinderen te halen, en een eettafel en een bank. Een container met ons bed en andere meubels was onderweg per schip. Die is overigens nog steeds...

Benoemen

14 augustus, 2017 - /blog/1509/benoemen.html

Onze toilettas is er al. Onze toilettas is gisteren alvast met mijn vriendin en haar gezin meegereisd. Nu moeten alleen wij nog maar daar zien te geraken. Bij onze toilettas. Het blijft ongelooflijk dat wij morgen aan de overkant Albanië zien liggen, terwijl we nu nog zo ontzettend hier zijn. Hier. Met onze drie halfgevulde koffertjes, onze reispapieren en de vliegtijden. Ik weet wel dat ik het in deze Summer of Love niet over mijn huwelijk zou hebben, maar het blijft al net z...

Ineens komt er een einde aan de gezelligheid

25 februari, 2019 - /blog/2494/ineens-komt-er-een-einde-aan-de-gezelligheid.html

De dertienjarige past hier alleen niet meer bij. Er is voor haar geen plaats. Dat weten we allebei meteen als we naar mijn bureau staan te kijken met het verlichte scherm erop, de opengeslagen boeken, het toetsenbord. De ergonomische stoel erachter. Op de vensterbank een foto van mij als klein meisje. “Leuk, hè?” roep ik uit. “Ik kan weer…” “Ja, je kunt weer een boek gaan schrijven.” De dertienjarige zucht. “Dat heb je al honderd keer ...

Was Karolien Berkvens zu sagen hat (7)

28 maart, 2017 - /blog/1217/was-karolien-berkvens-zu-sagen-hat-7.html

‘Soms denk ik: ik moet een performance organiseren waarin ik mensen uitnodig om in een lege kamer te gaan zitten en uit het raam te kijken. Verder niets. Plotseling ontstaat er dan een gevoel van eenzaamheid waarvoor wij altijd proberen te vluchten. Maar als je blijft zitten en je je eigen eenzaamheid onder ogen komt, dan gebeurt er iets anders, iets heel interessants.’ In Kersenhout en oude gevoelens speelt zo’n kamer een belangrijke rol. Arjeta Filipo probeert&n...

Sarah Sluimers quarantainelogboek: Als de echte gekte toeslaat

1 april, 2020 - /blog/3008/sarah-sluimers-quarantainelogboek-als-de-echte-gekte-toeslaat.html

Mijn beste vriend, een geweldige kok die er al drie weken geleden voor heeft gezorgd dat zijn voorraadschuur gevuld is met ganzenvet en kwarteltjes, want je kan maar zonder zitten, stuurt me een bericht dat hij nu echt veranderd is in een  feeder , en zijn vriend daardoor in een  feedy . ‘Of een gans,’ zegt hij glunderend. Hij heeft deze keer kippenragout gemaakt met bloemkool, erwten, bieslook, witte wijn en gruyère. ‘In laagjes en niet zomaar door elkaar gemieterd,’...

Op zoek naar het boek: 7 tips voor je begint

31 oktober, 2016 - /blog/884/op-zoek-naar-het-boek-7-tips-voor-je-begint.html

1. Timing ‘Vroeger beweerde mijn omgeving dat ik schrijfster zou worden. Ik was als kind altijd aan het schrijven. Alle vormen van verhalen vertellen trokken mij aan. Ik werkte later als journalist, zangeres, presentatrice. Op een dag wierp een vriend mij de vraag voor de voeten: waarom begin je nú niet aan je boek? Hij had gelijk. Je zult altijd 100 excuses blijven hebben, maar ze zeggen dat het vrijmaken van tijd het grote verschil is tussen de schrijvers die hun boek schrijven en...

Ze was piepjong, buitenaards mooi en zei dat oude mensen heus wel konden leren autorijden

4 februari, 2019 - /blog/2455/ze-was-piepjong-buitenaards-mooi-en-zei-dat-oude-mensen-heus-wel-konden-leren-autorijden.html

Sturen - meer hoefde ik in de echte wereld niet te doen. Het meisje naast me deed de rest. Ze was piepjong. Ze was buitenaards mooi. Ze kwam uit een heel andere wereld dan ik. Ik wilde daar ook bij horen. Het meisje bekeek hoeveel lessen ik nodig zou hebben voordat het zover was. We reden in slow-motion. Op de fiets zouden we allang omgevallen zijn. Ik merkte steeds dat ik harder wilde, veel harder. Maar daar ging ik niet over. “Je ramt de stoeprand bijna.” Ze trok licht...

Daar gaat ze. Haar nieuwe leven in

18 september, 2017 - /blog/1571/daar-gaat-ze-haar-nieuwe-leven-in.html

Haar gezicht is bleek van het slechte slapen, maar haar ogen zijn scherp en stralend. Naar deze dag heeft ze de hele vakantie uitgekeken. Eigenlijk kijkt ze er al een jaar naar uit. Ze staat met haar neus in de richting vanwaar de tram komt. De telefoon in haar hand geklemd. Ik maak een foto als ze instapt. Haar blonde paardestaart. Haar nieuwe, lege rugtas. Aan de rits bungelt een knalroze eenhoorn. ‘Always be yourself, unless you’re a unicorn. Then always be a unicorn’, is de slogan v...

Een joodse voorgrond

5 mei, 2020 - /blog/3057/een-joodse-voorgrond.html

  Op mijn dertigste verjaardag zat ik in Auschwitz. Daar zat ik niet zoals mijn oom Nathan - die eigenlijk een oom van mijn vader is, maar ook mijn broertje en ik hebben hem altijd oom genoemd. Oom Nathan was het enige familielid dat levend terugkeerde uit een concentratiekamp en de rest van zijn leven vierde hij dat als een overwinning. Ik kan me niet herinneren dat hij ooit een dag níet permanent over de oorlog praatte. Een van mijn vroegste herinneringen: met z’n tweeën stonden...

« 1 ... 19 20 21 ... 74 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: