Zoeken
Nieuws 1016 Blog 1016
Laten we durven (Griet op de Beeck)

22 maart, 2016 - /blog/452/laten-we-durven-griet-op-de-beeck.html

Laten we beter leren weten, niet meer morsen met de dagen die al die anderen, daar, vandaag zomaar, opeens zijn kwijtgeraakt. Laten we geen engelen zijn, maar als het kan toch ook geen duivels. Laten we mensen zijn. En helemaal onszelf worden, niet wie we denken dat anderen wilden dat we waren. Laten we moed houden, durven wankelen en redden wat er te redden valt. Onszelf bijvoorbeeld, en mekaar. Laten we stoppen met hopen en doen wat moet gebeuren om het te doen gebeuren, e...

Het klinkt kinderachtig voor twee volwassen mensen, maar zonder coach kunnen we het niet

23 april, 2018 - /blog/2040/het-klinkt-kinderachtig-voor-twee-volwassen-mensen-maar-zonder-coach-kunnen-we-het-niet.html

“Nou, dán geef ik gewoon een vechtpartijtje!” De zevenjarige deed haar armen over elkaar en keek me strak aan. Ik moest hier meteen om lachen. Zij aarzelde kort, en lachte toen opgelucht met me mee. Onder professionele begeleiding werken we er nu naartoe om tenminste samen een taartje te eten op de geboortedag van onze jongste. Zo mailen we elkaar tegenwoordig alleen nog met een cc naar Ilona, onze coach. Hiervoor heeft ze ons een lijst met instructies gegeven. We dienen de beric...

We hebben toch geen man nodig, mama?

3 juni, 2019 - /blog/2654/we-hebben-toch-geen-man-nodig-mama.html

“Maar een beha is toch gewoon voor de steun?” zegt de veertienjarige. “In die tijd werd de beha nog beschouwd als vrouwenonderdrukking. De beha zou ons reduceren tot een seksobject,” zeg ik. “En dát willen we absoluut niet, hè?” Over mijn brillenglazen kijk ik ze aan. De meisjes schudden snel hun hoofd. Ik vertel over oma; de eerste - toentertijd misschien wel enige - vrouw in het dorp die fulltime werkte en kostwinner was. Over hun opa die e...

Waar komen al die tegenstellingen vandaan en wat doen we eraan?

13 maart, 2017 - /blog/1168/waar-komen-al-die-tegenstellingen-vandaan-en-wat-doen-we-eraan.html

Terwijl de wereld boven onze hoofden door raasde, aanschouwde ik met open mond een microkosmos in de catacomben van de stad, waar ouders zich als in een dierentuin naar soort hadden gegroepeerd. Op links de kakkers, met panini’s voor de kinderen en cappuccino voor de moeders. Verderop de crea’s en zzp’ers, met zelf meegenomen druiven in bakjes, relatief veel vaders en paarstinten. Achterin een groepje geruisloze moslima’s met genoeg etenswaar om de dag door te komen, en pontificaal in h...

Soepkip

24 december, 2020 - /blog/3230/soepkip.html

  Toen we, vorig jaar en al die jaren ervoor, nog met z’n allen kerst mochten vieren, toen er nog tradities bestonden zoals een groot huis huren en daar een week in verblijven met ongeveer twintig personen bestaande uit een eclectische mix van familie, vrienden en kinderen, toen we in die fijne kerstperiode nog met grote groepen bij elkaar mochten komen om samen spelletjes te spelen en samen uitgebreid te koken, had ik me bedacht een kip te bereiden. We hadden vooraf met een de...

We hadden nooit weg moeten gaan uit Culemborg

26 maart, 2018 - /blog/2006/we-hadden-nooit-weg-moeten-gaan-uit-culemborg.html

Een innovatief project waarin wonen en leven helemaal met elkaar zijn vervlochten. De ecologische wijk wordt gedeeld door 300 huishoudens die wonen combineren met werken, recreëren, drinkwaterwinning, duurzame energie, een gemeenschappelijke tuin en voedselvoorziening. Een historicus gaf een lezing over stadsvernieuwing in verschillende West-Europese landen. Ik was gevraagd om voor te dragen vanwege het thema verlangen. Ooit probeerde ik mijn man terug te schrijven met een boek, en de fil...

We hadden nooit gedacht dat hij zelfstandig zou lopen

17 januari, 2017 - /blog/1027/we-hadden-nooit-gedacht-dat-hij-zelfstandig-zou-lopen.html

Zou hij ooit leren lopen, vroegen we ons af. Vooral in het kinderdagcentrum Rozemarijn oefenden ze veel naarmate de jaren vorderden, met antroposofisch geduld. Samuel steunde in een soort hoepel op wielen met een zitje. De halve kamer was thuis gevuld als hij in zijn metalen omhulsel balanceerde. Nee, thuis trainen bleek moeilijk. Daarna kreeg hij, bij wijze van spreken, een omgekeerde rollator, met handsteunen en een zitje achter zich. Hij droeg ook al spalken voor steun aan zijn kuiten, en...

Mijn linkerarm

25 mei, 2021 - /blog/3382/mijn-linkerarm.html

Tot mijn bijna-achtenveertigste heb ik met geen woord over mijn linkerarm gesproken. Laat staan geschreven. Als ik niet beter wist, zou ik denken dat ik die arm eerder nooit heb gehad. Maar ik heb dus een linkerarm - zij is hier en nu, ik voel haar ook overduidelijk terwijl ik dit typ -, en gisteren schrobde ik nog de dikke aanbaklaag uit mijn oven in haar prominente aanwezigheid, stond ik er voor het eerst bij stil dat ik de bodem van mijn zelfgemaakte monchoutaart doorzaagde met een mes ...

We zijn bang voor Samuels weerloosheid

13 september, 2017 - /blog/1562/we-zijn-bang-voor-samuels-weerloosheid.html

Boem. Zomaar, weerloos gevallen. Daar lag hij, terwijl zijn moeder in de keuken was. En als hij op de grond ligt, krijg je hem bijna niet overeind. Zelf opstaan is geen optie. Hij moet als het ware opgetakeld worden, liefst met twee man. Zijn schouder was ontwricht, bleek in het ziekenhuis. Samuel had zichtbaar pijn. Normaal vertrekt hij geen spier. Hij droeg de dagen daarop met graagte een mitella, terwijl hij gewoonlijk niets moet hebben van extra kleding, al gaat het om een muts of handschoe...

Ik voelde me een verrader. Omdat ik in de tijd dat zij bij haar vader was naar Frankrijk was afgereisd. Met ene M.

24 april, 2019 - /blog/2591/ik-voelde-me-een-verrader-omdat-ik-in-de-tijd-dat-zij-bij-haar-vader-was-naar-frankrijk-was-afgereisd-met-ene-m.html

Ik vond het eerst nogal gênant, M. en ik dansend, diep in de nacht, in the middle of nowhere, in een huis op het Normandische platteland, op sokken, bij het flakkerende haardvuur, maar er was toch niemand die het ooit te weten zou komen, er hing geen verborgen camera, dit was iets tussen hem en mij alleen, waar zou ik me voor moeten schamen? Even stond ik weer als vijftienjarige in First Choice, een discotheek op het Brabantse platteland, met mijn rug tegen de muur gedrukt, in het donker,...

« 1 2 3 ... 102 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: