23 februari, 2017 - /blog/1130/therapie.html
Ik zei: ‘Dat klopt denk ik, maar ze zijn met velen, dat kan een probleem worden.’ De moderatoren waarschuwden me voor een belezen jongen die ‘eind 1700 is geboren en archaïsch spreekt.’ Het bleek degene waar ik het meest aan had. Hij was erg sympathiek omdat hij niet zijn best deed om aardig gevonden te worden. Ook verloochende hij nooit zijn eigen opvattingen. Ik sprak met hem over sc...
3 april, 2018 - /blog/2015/ik-zou-een-kuiken-zijn-maar-ik-ben-gewoon-een-ouwe-kip.html
De poezen kijken toe, hun hoofdjes scheef, een metertje afstand, hoe het vrouwtje - dat daarnet zo plots hun woonst binnen was komen vallen, haar racefiets in het halletje had gesmeten - hier nu staat. Rood. Huilend. Blazend. Jas nog aan. Het is die verrekte gevoelstemperatuur. Het is het nieuws van de schrijver die geliefd was en veel te jong overleden. Ook is het de aanblik van de zaterdagkranten nog opengeslagen op tafel, daartussen één kop, één bord met kruimels erop. Eén stoel, v...
23 oktober, 2017 - /blog/1658/amsterdam.html
De muzikale visie van Big Time International was samen te vatten in één zin: als het maar geld oplevert. Aldus produceerden wij het ene moment snoeiharde, underground techno van o.m. Dave Clarke die werd geprezen van Detroit tot Sidney, en het volgende moment gooiden we er een remix uit van het seventies hitje Now That We Found Love van de Jamaicaans reggae band Third World waarmee wij het in het betreffende najaar 1996 overigens alleraardigst deden in de Vlaame hitlijsten. Naast...
11 april, 2017 - /blog/1257/de-picknicktafel.html
Het duurt niet lang voordat de overbuurvrouw de straat oversteekt, met haar eigen glaasje. Een stiekem pakje sigaretten. “We zouden hier eigenlijk een scherm omheen moeten zetten,” zegt zij. Was ik vroeger degene die erg kon zeuren over de sociale types op dit nieuwbouweiland, die dag in dag uit bij elkaar op de stoep hangen, tegenwoordig ben ik de eerste die buiten zit. De witte picknicktafel kregen we precies een jaar geleden cadeau van mijn schoonmoeder. ...
11 juli, 2018 - /blog/2171/tokyo-expatwife-15-exile.html
Ik loop naar Sasazuka, een station vlakbij waar ik nog nooit eerder de trein heb gepakt. Ik hou van het levendige buurtje, maar nu zijn de kleine straatjes doodstil. Op het station haal ik een ijskoffie en een onigiri, een rijstbal. Mijn trein komt over zeven minuten. Dit gaat soepel. De Keio-line glijdt zachtjes tussen de slapende huizen door. De regen komt met bakken uit de hemel, maar in mijn hoofd schijnt de zon. Nog geen veertig minuten later stap ik uit. Buiten het station ...
11 januari, 2018 - /blog/1855/chinese-dokter.html
Het is traditie in mijn familie om tijdens kerst altijd een ‘vreemde’ uit te nodigen. Vorig jaar was er een vluchteling uit Birma. Deze keer een vrouw die Chinese geneeskunde studeert. Hoewel niemand van mijn familie gelovig is, kunnen ze het kennelijk niet laten om de naasten lief te hebben. Of is het lijfsbehoud om anderen uit te nodigen? Door de blik van een gast aan tafel, gedraagt men zich doorgaans beter. Om de onderlinge spanningen te onderdrukken nodigden ook The Beatles op den...
1 december, 2017 - /blog/1778/hoppa-miljuschka.html
Tenzij Klaas Vaak een snippernacht heeft, dan bingewatch ik met liefde 24 Kitchen . Een van mijn favoriete chefs is Mounir Toub, omdat hij de r uitspreekt als een g. Zijn eigen naam wordt ‘Moenieg’, zijn grootste voorbeeld qua koken is zijn ‘moedeg’ en die komt uit ‘Magokko’. Miljuschka Witzenhausen is leuk omdat ze een keer ‘hoppa’ zei tijdens het bereiden van een stoofschotel en van alle woorden is ‘hoppa’ mijn lievelingswoord....
1 december, 2016 - /blog/950/date-night.html
Na een paar minuten maakte Willem een grapje. Hij deed onze baby na. Dat deed hij heel vaak sinds Ezra de wereld in gekatapulteerd werd. Ezra klinkt in zijn imitaties zoals Adriaan van Dis. Net zoals de afgelopen weken moest ik ook nu veel te hard lachen. Ik bedoel: Willem is een grappige man, maar je kunt ook overdrijven. En dat deed ik nu al een maand gulzig. Steeds weer schreeuw ik van de lol om elke kleine verdraaiing van zijn stem, tot Willem op een gegeven moment zijn grollen staakt en me...
30 september, 2019 - /blog/2788/ik-heb-geleefd-37-ongeneeslijk-zieke-joanne-verruilde-rotterdam-voor-droomhuis-in-de-achterhoek.html
Hun hele leven droomden ze ervan ooit nog eens buitenaf te wonen. Op een stille plek waar het ’s nachts zo donker is dat je alle sterren aan de hemel kunt zien. Toen Joanne ziek werd, dacht partner Carolien dat het er niet meer van zou komen. Wie gaat er nou verhuizen in zijn laatste levensfase? Tot ze op een middag voor deze boerderij diep in de Achterhoek stonden. ‘We wisten allebei: dit is het.’ Diagnose ‘uitbehandeld’ Anderhalf jaar later drinken ze the...
25 maart, 2020 - /blog/2992/postuum-joop-goudsblom-1932-2020-een-onderkoelde-maar-gepassioneerde-academicus.html
Deze twee zinnen maken gedeeltelijk duidelijk waarom ik de afgelopen weekend overleden emeritus hoogleraar sociologie en schrijver bewonder. Hij had gevoel voor stijl en was geestig, op de enige manier waarop men vermoedelijk geestig kan zijn, onnadrukkelijk, bijna per ongeluk. Daarnaast was hij erudiet, op ingetogen wijze hartstochtelijk en benaderde hij de wereld en zichzelf analytisch en sceptisch zonder te veinzen dat hij boven die wereld stond. Wel geloof ik dat hij het adagium van Gabriel...