11 april, 2017 - /blog/1257/de-picknicktafel.html
Het duurt niet lang voordat de overbuurvrouw de straat oversteekt, met haar eigen glaasje. Een stiekem pakje sigaretten. “We zouden hier eigenlijk een scherm omheen moeten zetten,” zegt zij. Was ik vroeger degene die erg kon zeuren over de sociale types op dit nieuwbouweiland, die dag in dag uit bij elkaar op de stoep hangen, tegenwoordig ben ik de eerste die buiten zit. De witte picknicktafel kregen we precies een jaar geleden cadeau van mijn schoonmoeder. ...
3 april, 2018 - /blog/2015/ik-zou-een-kuiken-zijn-maar-ik-ben-gewoon-een-ouwe-kip.html
De poezen kijken toe, hun hoofdjes scheef, een metertje afstand, hoe het vrouwtje - dat daarnet zo plots hun woonst binnen was komen vallen, haar racefiets in het halletje had gesmeten - hier nu staat. Rood. Huilend. Blazend. Jas nog aan. Het is die verrekte gevoelstemperatuur. Het is het nieuws van de schrijver die geliefd was en veel te jong overleden. Ook is het de aanblik van de zaterdagkranten nog opengeslagen op tafel, daartussen één kop, één bord met kruimels erop. Eén stoel, v...
1 december, 2016 - /blog/950/date-night.html
Na een paar minuten maakte Willem een grapje. Hij deed onze baby na. Dat deed hij heel vaak sinds Ezra de wereld in gekatapulteerd werd. Ezra klinkt in zijn imitaties zoals Adriaan van Dis. Net zoals de afgelopen weken moest ik ook nu veel te hard lachen. Ik bedoel: Willem is een grappige man, maar je kunt ook overdrijven. En dat deed ik nu al een maand gulzig. Steeds weer schreeuw ik van de lol om elke kleine verdraaiing van zijn stem, tot Willem op een gegeven moment zijn grollen staakt en me...
22 april, 2016 - /blog/526/muur-van-belofte.html
De muren van Rio de Janeiro passen mij als een jas, voelen als de huid die ik in Nederland vaak mis – misschien heb ik het er daarom altijd koud. Deze stad vol bouwwerken die met de beste bedoelingen zijn neergezet, zichtbaar de herinneringen aan hun bestaan dragen maar nooit hun potentie verliezen. Likje verf op de muur, graffiti wegpoetsen, klimop tegen de gevel, bloempotten voor de deur en je hebt een huis dat in de Jordaan voor acht ton verkoopt. Maar ik heb liever dit. Brazilië heet n...
25 maart, 2020 - /blog/2992/postuum-joop-goudsblom-1932-2020-een-onderkoelde-maar-gepassioneerde-academicus.html
Deze twee zinnen maken gedeeltelijk duidelijk waarom ik de afgelopen weekend overleden emeritus hoogleraar sociologie en schrijver bewonder. Hij had gevoel voor stijl en was geestig, op de enige manier waarop men vermoedelijk geestig kan zijn, onnadrukkelijk, bijna per ongeluk. Daarnaast was hij erudiet, op ingetogen wijze hartstochtelijk en benaderde hij de wereld en zichzelf analytisch en sceptisch zonder te veinzen dat hij boven die wereld stond. Wel geloof ik dat hij het adagium van Gabriel...
6 maart, 2017 - /blog/1152/spanningen.html
Mijlenver van huis leek ik, waar man en de meisjes lagen te slapen. Alleen ík hoefde me daar nu nog maar bij te voegen. Dan zou alles goed zijn. Op zondagavond kwam ik thuis. Uitgeput. Het viel me op dat man zijn hagelwitte blouse iets te ver open had geknoopt. Lente is in de lucht, dacht ik. En: thuis zijn doet hem goed. Het deed mij ook heel goed. We aten met z’n vieren. Ik ging in bad. We brachten de meisjes samen naar bed. “Mama, wil jij aan papa vragen of hij vannacht b...
30 september, 2019 - /blog/2788/ik-heb-geleefd-37-ongeneeslijk-zieke-joanne-verruilde-rotterdam-voor-droomhuis-in-de-achterhoek.html
Hun hele leven droomden ze ervan ooit nog eens buitenaf te wonen. Op een stille plek waar het ’s nachts zo donker is dat je alle sterren aan de hemel kunt zien. Toen Joanne ziek werd, dacht partner Carolien dat het er niet meer van zou komen. Wie gaat er nou verhuizen in zijn laatste levensfase? Tot ze op een middag voor deze boerderij diep in de Achterhoek stonden. ‘We wisten allebei: dit is het.’ Diagnose ‘uitbehandeld’ Anderhalf jaar later drinken ze the...
1 december, 2017 - /blog/1778/hoppa-miljuschka.html
Tenzij Klaas Vaak een snippernacht heeft, dan bingewatch ik met liefde 24 Kitchen . Een van mijn favoriete chefs is Mounir Toub, omdat hij de r uitspreekt als een g. Zijn eigen naam wordt ‘Moenieg’, zijn grootste voorbeeld qua koken is zijn ‘moedeg’ en die komt uit ‘Magokko’. Miljuschka Witzenhausen is leuk omdat ze een keer ‘hoppa’ zei tijdens het bereiden van een stoofschotel en van alle woorden is ‘hoppa’ mijn lievelingswoord....
4 juli, 2017 - /blog/1432/hard-boiled-in-de-hangmat.html
Denis Johnson – Sta stil (Nobody Move) De kleine krabbelaar Jimmy Luntz krijgt schuldeisers achter zich aan en verweert zich eigenlijk net iets te goed. Maar ook weer niet goed genoeg om van de problemen af te zijn. Gelukkig ontmoet hij een vrouw die ook goede redenen heeft om ergens anders opnieuw te beginnen, en liefst met medeneming van een kapitaaltje dat haar man bij elkaar heeft gestolen. Het is een vermakelijk tussendoortje van een van de beste schrijvers van de afgel...
20 september, 2017 - /blog/1574/met-samuel-naar-de-film-zo-moet-geluk-eruitzien.html
Het is zover, we gaan naar een film kijken in een echte bioscoop, met heel Rozemarijn. Negentien kinderen, begeleiders en een aantal ouders. Het bezoek is onder meer een gevolg van eerdere columns, waarin het ging over schaamte; dat we het moeilijk vonden om een voorstelling te bezoeken, omdat reguliere bezoekers zich zouden kunnen storen aan het lawaai. Talloze bioscopen meldden zich daarop om hun deuren te openen voor een speciale bijeenkomst. Samuel loopt zelf de garage uit naar de bios...