5 oktober, 2017 - /blog/1617/generatie-b-in-the-usa.html
De ware oorsprong van al die kwetterende stemmen wordt me pas duidelijk wanneer van alle kanten joggers mij voorbijsteken die allemaal hun telefoon in hun hand houden en zonder filter alles eruit flappen via zo’n oortje met ingebouwde micro. Nooit begrepen wanneer men beslist heeft om de telefoon niet meer te gebruiken zoals het bedoeld was, namelijk met gebogen hoofd, toestel gedrukt tegen oor en fluisteren naar de persoon aan de andere kant van de onzichtbare lijn. Hier, in Austin Texas...
1 mei, 2019 - /blog/2604/bedrust-jeroen-blankert.html
Mick Jagger wordt tijdens zijn herstel na een hartoperatie opgevrolijkt door andere bandleden van The Rolling Stones . Dit vertelt gitarist Ronnie Wood in een interview met Hello! Magazine . * Dat is toch lief en mooi en fijn, dat ze Mick met zijn hartklep niet gewoon, na ruim vijftig jaar samen in een band te zitten, helemaal aan zijn lot overlaten. Ze sturen hem vanaf hun vakantieadres filmpjes waarin ze gekke dingen doen en hem toezingen. Dan ligt hij in een deuk, Mick...
29 oktober, 2020 - /blog/3195/verwar-de-lichtheid-van-ons-bestaan-niet-met-leegte.html
Sinds de recente terroristische aanvallen op Parijs worden we aan alle kanten opgeroepen om ‘vooral gewoon door te gaan met onze manier van leven’. Zit op het terras! Dans, zoen, zuip! Koop de H&M leeg en lepel je linksdraaiende yoghurt weg alsof er niets aan de hand is. Het doet denken aan een wufte puber die door zijn moeder tot de orde wordt geroepen en zijn handpalm in haar gezicht duwt: ‘talk to the hand’ - alleen heeft moeder in dit geval een bomgordel om. Zeker...
21 december, 2017 - /blog/1820/ongeluk.html
Bijna twee maanden was de kok vermist. Net op het punt dat het onderzoek werd gestaakt, de familie en politie ervan uit gingen dat hij vrijwillig was verdwenen, vonden jagers zijn lichaam. Vlak na zijn vermissing is er gezocht met honden, helikopters en goedwillende burgers. Toch lag hij slechts vierhonderd meter van de plek waar zijn auto stond. De tuin van het paleis was een privétuin en niet een voor het volk. Het eerste waar ik aan dacht was dat hij een pak sneeuw over zich heen heeft...
21 juli, 2017 - /blog/1475/schrijven-bij-muziek.html
Ik zet altijd muziek op. Stilte is dodelijk voor mijn creativiteit en prachtige, goedgemaakte muziek kan me optillen en me laten meeliften op de genialiteit van anderen. Als ik schrijf hoor ik vaak filmmuziek in mijn hoofd terwijl ik de scènes voor me zie. De volgende nummers brengen me in andere sferen. De muziek van Nick Cave & Warren Ellis. Weergaloos, net als de films waar ze muziek voor schrijven. The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford , van regisseur Andrew ...
24 april, 2019 - /blog/2591/ik-voelde-me-een-verrader-omdat-ik-in-de-tijd-dat-zij-bij-haar-vader-was-naar-frankrijk-was-afgereisd-met-ene-m.html
Ik vond het eerst nogal gênant, M. en ik dansend, diep in de nacht, in the middle of nowhere, in een huis op het Normandische platteland, op sokken, bij het flakkerende haardvuur, maar er was toch niemand die het ooit te weten zou komen, er hing geen verborgen camera, dit was iets tussen hem en mij alleen, waar zou ik me voor moeten schamen? Even stond ik weer als vijftienjarige in First Choice, een discotheek op het Brabantse platteland, met mijn rug tegen de muur gedrukt, in het donker,...
8 april, 2019 - /blog/2569/dit-is-een-ode-aan-de-enige-partij-die-niet-smeekt-om-jouw-stem.html
Dit is een ode aan de Partij voor de Poëzie. Een partij die voor de zoveelste keer in de stemtest ontbreekt. Nog twee maanden te gaan, en dan is het weer kiezen tussen twee soorten politici. Belerende boekhouders en razende roepers volgens het partijboekje. Nog twee maanden van voorspelbare voorstellen om niets te veranderen. Nog twee maanden te moeten aanhoren dat de tegenpartij de ergste ooit is, om dan toch samen te besturen met de boutade dat de burg...
10 februari, 2020 - /blog/2930/leesfragment-hier-is-alles-veilig.html
4 Ik heb ze natuurlijk meteen vanaf mijn aankomst gezien. Je hebt maar het vliegtuig uit te stappen en ze zijn er al, de jonge meisjes en jongens die hun militaire dienst doen en in uniform met hun groot geweer (ik moet weten wat het is, het kan niet zijn dat ik iets wat mijn kind aangaat alleen kan benoemen in termen van groot geweer of klein geweer) achteloos op de rug concreet maken dat dit land over veel meer gaat dan smoothiestalletjes en sinaasappelbomen en speeltoestelle...
23 november, 2017 - /blog/1757/vrij.html
’s Avonds donderde je in een droomloze slaap, steeds vlakker werd alles, als een geëgaliseerd perceel. Als iemand zei: “Moet je nou toch eens horen,” hoorde je alleen maar ruis. En toen gebeurde het, je wilde iets zinvols doen, je ging de schuur opruimen. Nadat je alle lege Zalando-dozen had geplet viel je oog op een rode Dirk-tas, die feller dan anders leek op te lichten tussen het oud papier en de lege flessen. Er lagen boeken in, je nam ze in je hand, elk omslag riep her...
20 september, 2017 - /blog/1574/met-samuel-naar-de-film-zo-moet-geluk-eruitzien.html
Het is zover, we gaan naar een film kijken in een echte bioscoop, met heel Rozemarijn. Negentien kinderen, begeleiders en een aantal ouders. Het bezoek is onder meer een gevolg van eerdere columns, waarin het ging over schaamte; dat we het moeilijk vonden om een voorstelling te bezoeken, omdat reguliere bezoekers zich zouden kunnen storen aan het lawaai. Talloze bioscopen meldden zich daarop om hun deuren te openen voor een speciale bijeenkomst. Samuel loopt zelf de garage uit naar de bios...