Zoeken
Boekenweek 2019: alles op een rijtje!

22 maart, 2019 - /blog/2537/boekenweek-2019-alles-op-een-rijtje.html

Zaterdag 23 maart : Schrijfster  Sarah Sluimer is vanaf 20:00 uur bij boekhandel Linnaeus te vinden voor een gesprek over moederschap . Hier spreekt ze met Lynn Berger, en Sheila Heti, die het boek  Moederschap  schreef. Reserveer als je erbij wil zijn.   Johan Fretz houdt deze week een ' toritour '! Die begint op zaterdag, en daarom is hij van 14:00 tot 15:00 uur te gast bij boekhandel Libris Venstra in Amstelveen, waar je hem kunt ontmoeten . Daar...


Tijd nemen

6 januari, 2021 - /blog/3234/tijd-nemen.html

  Ik legde een eindejaarbezoekje af bij mijn zeventigjarige vriendin. Ze schonk thee voor me in en ging er eens goed voor zitten. Ze stutte zichzelf met kussentjes. Ze maakte het zichzelf gemakkelijk. Ik nam plaats op het puntje van de stoel. ‘Ik kom alleen even dag zeggen voor het jaar is afgelopen,’ zei ik. ‘Ik heb eigenlijk geen tijd.’ ‘Wil je er een heerlijk bonbonnetje bij?’ ‘Nee, nee,’ zei ik. ‘Dan moet ik ook ...


Deskundigen over de dood #2: Geestelijk verzorger Annemieke Kuin: ‘Sterven is eenzaam, niemand weet hoe het voelt’

3 augustus, 2020 - /blog/3133/deskundigen-over-de-dood-2-geestelijk-verzorger-annemieke-kuin-sterven-is-eenzaam-niemand-weet-hoe-het-voelt.html

  De dood, daar leven we een leven lang naartoe. Wie ongeneeslijk ziek is, telt soms de maanden, de weken, de dagen. De pechvogel die op een toevallige dinsdagochtend onder de bus loopt, blijft het aftellen bespaard. Alle mannen en vrouwen die ik voor deze krant sprak over hun aangekondigde dood, hoopten - ondanks hun vaak belabberde gezondheid - dat ze toch ‘goed’ zouden sterven. Maar wat is goed? Waar voor de één euthanasie een uitkomst lijkt, klampt de ander zich vast aa...


Blootleggen #4: We waren allemaal samen

3 november, 2020 - /blog/3197/blootleggen-4-we-waren-allemaal-samen.html

  – ‘Je hoeft je eigen poep nooit op te ruimen, tot je er opeens tot over je oren in zit.’  Afgelopen zomer leerden mijn vriend en ik bij een Franse dorpskroeg genaamd ‘Café de l’Univers’ Michèle kennen, een alleenstaande bejaardenverpleegster die aanhikte tegen haar pensioen, en die aldoor zei: ‘Vroeger waren we altijd samen’. Toen ik haar een keer vroeg wat ze daarmee bedoelde, zei ze: ‘Geen internet, geen mobieltjes, geen tv. We keken elkaar in ...


Voorpublicatie 'De boot in de avond'

13 augustus, 2020 - /blog/3141/voorpublicatie-de-boot-in-de-avond.html

  3 Lentewinter De lucht was vol natte sneeuwvlokken, maar dat gaf niets. Alles was zoals het moest zijn, het was een mooie avond.     Er stond een groepje huizen bij elkaar, zonder dat je het een stadje kon noemen. De huizen waren er in de loop der tijd neergezet, zonder overkoepelend plan, daarom waren er een heleboel onverwachte steegjes en hoekjes.     Hier joeg nu de sneeuw overheen. In de nauwe hoekjes ontmoette de mil...


We hadden nooit weg moeten gaan uit Culemborg

26 maart, 2018 - /blog/2006/we-hadden-nooit-weg-moeten-gaan-uit-culemborg.html

Een innovatief project waarin wonen en leven helemaal met elkaar zijn vervlochten. De ecologische wijk wordt gedeeld door 300 huishoudens die wonen combineren met werken, recreëren, drinkwaterwinning, duurzame energie, een gemeenschappelijke tuin en voedselvoorziening. Een historicus gaf een lezing over stadsvernieuwing in verschillende West-Europese landen. Ik was gevraagd om voor te dragen vanwege het thema verlangen. Ooit probeerde ik mijn man terug te schrijven met een boek, en de fil...


Voorpublicatie 'In de buik van de wolf' van James Worthy

24 september, 2019 - /blog/2783/voorpublicatie-in-de-buik-van-de-wolf-van-james-worthy.html

MAN IN NOOD Op de ochtend dat ik naar Groningen vertrok, zat mijn vrouw aan de keukentafel. Ze had net gedoucht, een handdoek om haar hoofd gewikkeld. Ik zag in haar ogen dat ze boos op me was, en verdrietig, maar te boos om te huilen.     ‘Ik wil alleen dat je terugkomt als je echt bent veranderd. Begrijp je dat? Beloof me dat je wegblijft als je nog bent wat je nu bent. Ik kan bijna niet meer naar je kijken. Ik weet verdomme niet eens meer hoe je lach klinkt. Wat ...


Het boek was beter #2: Fight Club en Joker

30 november, 2020 - /blog/3213/het-boek-was-beter-2-fight-club-en-joker.html

  Een paar weken geleden gaf ik eindelijk toe aan de hype en keek ik Joker . Omdat het een van de populairste films van het afgelopen jaar is, waren mijn verwachtingen hoog. Ikzelf vond de film te gek; het is altijd een opgave om een verhaal te maken waarin de hoofdpersoon de bad guy is en er toch voor te zorgen dat het publiek met hem meeleeft, maar dat is bij Joker goed gelukt. De Joker is natuurlijk bekend als de slechterik uit Batman, maar deze versie is niet te vergeli...


Onkruid

1 september, 2019 - /blog/2759/onkruid.html

  Op mijn twintigste betrok ik een benedenwoning in Rotterdam en erfde een cottage-tuin vol bloemen van mijn bejaarde voorganger. Ik beloofde de rouwende familie dat ik me zou ontfermen over de lusthof van hun vader. Ik kocht een tweedehands tuinboek en verdiepte me in alle soorten die ineens aan mijn zorg waren toevertrouwd. Ik leerde mesten, opbinden en wieden en snoeide rozen, lavatera’s en vlinderstruiken in de juiste periode. De oude man had nagedacht over zijn ontwerp, ik...


Ik heb geleefd #70: Willem (72) wil niet in een kist: ‘Zonde van het hout’

6 juli, 2020 - /blog/3111/ik-heb-geleefd-70-willem-72-wil-niet-in-een-kist-zonde-van-het-hout.html

  Houtman was het type kroegbaas dat met een theedoek over de schouder achter de toog stond en zich mengde in het gesprek. Hij was altijd zelf in de zaak. Lag hij om vier uur ’s nachts in bed, dan stond hij drie uur later weer op om de hond uit te laten. 'In mijn café Soif kwam heel cultureel Zeeland', vertelt hij. 'Schrijvers, kunstenaars. Maar ook wethouders, en vissersjongens die na een week op vrijdagmiddag weer aan land kwamen.' Ruim vijftien jaar had Willem zijn café in...


« 1 ... 17 18 19 ... 40 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: