16 oktober, 2020 - /blog/3182/voorpublicatie-ik-ben-de-verlosser-niet.html
100% vrije jongen Johannes van der Sluis Op de brug in de verte een optocht van mensen met fluoriserende jassen toeristen wellicht een groepsreis Aziaten opeens weet ik dit zijn de gele hesjes een gruwelijke sensatie krijgt me in haar greep zo verlekkerd moeten journalisten al dan niet integer zich soms voelen ik zet het op een lopen ze zijn niet moeilijk ...
29 maart, 2020 - /blog/2998/eigen-huis-en-tuin-met-mick-en-roel-5.html
Dit is de vijfde brief. Lees hier nummer vier. Mick, Rijst met boter en suiker? Wie eet dat in godsnaam, en waarom? Ik heb gisteren nasi gemaakt (nog altijd rijst genoeg hier, we hebben geld overgemaakt naar de Voedselbank), of in ieder geval iets wat daarvoor door zou moeten gaan. Als ik jou zou vertellen wat erin zat zou je me waarschijnlijk met vlakke hand een petsje in mijn gezicht geven. Jij zult met je Indische bloed vast zo’n typisch geheim-van-moeder-op-moe...
3 augustus, 2020 - /blog/3133/deskundigen-over-de-dood-2-geestelijk-verzorger-annemieke-kuin-sterven-is-eenzaam-niemand-weet-hoe-het-voelt.html
De dood, daar leven we een leven lang naartoe. Wie ongeneeslijk ziek is, telt soms de maanden, de weken, de dagen. De pechvogel die op een toevallige dinsdagochtend onder de bus loopt, blijft het aftellen bespaard. Alle mannen en vrouwen die ik voor deze krant sprak over hun aangekondigde dood, hoopten - ondanks hun vaak belabberde gezondheid - dat ze toch ‘goed’ zouden sterven. Maar wat is goed? Waar voor de één euthanasie een uitkomst lijkt, klampt de ander zich vast aa...
24 december, 2020 - /blog/3230/soepkip.html
Toen we, vorig jaar en al die jaren ervoor, nog met z’n allen kerst mochten vieren, toen er nog tradities bestonden zoals een groot huis huren en daar een week in verblijven met ongeveer twintig personen bestaande uit een eclectische mix van familie, vrienden en kinderen, toen we in die fijne kerstperiode nog met grote groepen bij elkaar mochten komen om samen spelletjes te spelen en samen uitgebreid te koken, had ik me bedacht een kip te bereiden. We hadden vooraf met een de...
28 september, 2020 - /blog/3171/dit-is-non-mea-culpa-de-tekst-waarmee-martje-wijers-de-finale-van-het-nk-poetry-slam-2020-won.html
* NON MEA CULPA Ik weet best dat de grondstoffen uitgeput raken maar ik ben zelf ook heel moe en het is toch niet mijn schuld dat het allemaal niet eerlijk is verdeeld? ik ben nooit goed geweest in hoofdrekenen stuur gerust een tikkie voor mijn zonden vul mijn naam automatisch in op een online petitie ik weet wel dat ik alleen maar trek heb maar het is de schuld van het suikerbrood het is te lekker en te goedkoop voor heel weinig geld kun je heel dik worden...
5 april, 2020 - /blog/3012/ik-heb-geleefd-58-naomi-31-is-ziek-en-weet-niet-of-ze-ooit-nog-moeder-kan-worden.html
Naomi Kanters (31) en haar man eten elk jaar beschuit met muisjes op de verjaardag van hun embryo’s. De ‘ice baby’s’, zoals Naomi ze noemt, zijn nu vier jaar. Ze liggen in de vriezer van het ziekenhuis. 'Toen ik de diagnose borstkanker kreeg, vroeg de arts of we kinderen wilden. Ja, dat wilden we. Door de behandeling zou ik misschien onvruchtbaar worden, dus toen zijn er eicellen bij me afgenomen. Op het moment dat die punctie werd gedaan, stond ik er niet zo bij stil. Maar toen...
11 december, 2018 - /blog/2384/ik-heb-geleefd-5-paula-55-wonen-in-bhutan-en-nepal-was-een-groot-avontuur.html
"Ik ben zo blij dat we dit huis gevonden hebben", zegt Paula Kleinheerenbrink (55). Eerst woonde ze met haar vriend in een aangeharkte slaapwijk waar weinig te beleven viel, nu zitten ze vlakbij het centrum van Nijmegen. Afgelopen zomer verhuisden ze. Diezelfde zomer hoorde ze dat ze nog maar een paar maanden te leven heeft. Was ze met de kennis van nu niet liever in haar oude huis gebleven? "Oh nee! Het was daar zo sáái. Ik ben blij dat we dit nog samen kunnen inrichte...
30 december, 2020 - /blog/3232/integratie.html
Ze komt ineens mijn huis binnenvallen via de achterdeur. Smokey eyes, groenig haar, geruite pyjamabroek, geheimzinnig lachje. Ze bleek bij een vriendin te hebben gelogeerd, samen met twee andere vriendinnen, en ze waren er op tijd weer uitgebonjourd omdat de vader des huizes thuiskwam. ‘Ik wist niet dat je al zou komen nu,’ zeg ik lichtjes verontschuldigend. Ze gooit haar tas op de vloer, gaat op de vensterbank zitten, kijkt vorsend naar M en mij aan de keukentafe...
28 oktober, 2019 - /blog/2828/ik-heb-geleefd-41-bertus-95-ontsnapte-aan-de-oorlog-en-trouwde-met-de-huishoudster.html
Bertus van ’t Westeinde was achttien jaar toen hij vanuit bezet Nederland werd tewerkgesteld in Dortmund. Hij was ook achttien jaar toen hij halsoverkop vluchtte uit de chemische fabriek waar hij was geplaatst. ‘Als je niet maakt dat je wegkomt, wordt dit je dood’, had een Duitse schoonmaker hem ingefluisterd. Wat had Bertus gedaan? Hij had Hitler beledigd. Tegen een andere schoonmaker gezegd dat hij het quatsch vond dat miljoenen mensen achter zo’n foute vent aan liepen. ‘Na die...
25 maart, 2020 - /blog/2993/europa.html
Met mevrouw Snick uit Gent plan ik al enige tijd een reis naar Wenen. Het moest een zoektocht naar het verleden worden aan de hand van schrijver Joseph Roth. We zouden onderzoeken wat er voor de Eerste Wereldoorlog gebeurde in Wenen, en hoe het tolerante oude Europa langzaam geslotener werd. De reis is uitgesteld. Ik schreef Snick vorige week, na een paar dagen van isolement: ‘Hopelijk stappen we snel samen in de nachtrein. Ik heb er nu nog veel meer zin in. Een open Europa...