'Wraakengel', de nieuwe Joost Vandecasteele, verschijnt exclusief als audioserie bij Storytel

Audio first

Schrijver, scenarist en komiek Joost Vandecasteele gelooft heilig in de kracht van mengvormen. Zo maakte hij samen met Happy Volcano de literaire game The Almost Gone en is zijn eerste boek, Hoe de wereld perfect functioneert zonder mij, omgevormd tot de televisiereeks Generatie B. Na de roman Jungle en de roman in beelden Bella is Wraakengel het derde boek van Joost bij Lebowski, en dit keer zal het boek eerst als audioserie verschijnen bij Storytel, ingesproken door actrice Peggy Vrijens.

Vanaf 22 juli verschijnen er iedere week twee nieuwe delen:

22-07 Deel 1
24-07 Deel 2
28-07 Deel 3
02-08 Deel 4
04-08 Deel 5
06-08 Slot.

Over Wraakengel

Captain Marvel en Wonder Woman move over, hier is…. Esther. Esther is min of meer gelukkig getrouwd en heeft een dochtertje, Lucy. Overdag corrigeert ze manuscripten voor een uitgeverij, maar buiten kantooruren is ze in te huren als wraakengel, tenminste, als ze een babysit kan vinden. Sinds haar prille jaren is Esther in het bezit van een ongekende kracht die wordt opgewekt door mannelijke agressiviteit. Als een vrouw op wat voor manier dan ook problemen heeft met mannen, komt Esther het tegen een redelijke vergoeding op niet al te zachtzinnige wijze oplossen. Tijdens een van haar klussen komt Esther er niet alleen achter dat ze niet de enige vrouw is die zulke krachten bezit, maar ook dat een geheimzinnige organisatie jacht maakt op vrouwen zoals zij. Ze komt voor de keuze te staan: haar gezin beschermen of de waarheid achterhalen.
Wraakengel is een unieke roman in de Nederlandstalige boekenwereld: trashy, snel, geestig, hard en met in de hoofdrol een van de leukste heldinnen die je deze zomer zal tegenkomen.

Een literair voodoo-ritueel

Voor de Vlaamse Radio 1 sprak Joost een mooie column uit over de vrouw die hem inspireerde voor Wraakengel. Ze was een oplichtster:
 

Dit is een soort ode aan mijn oplichtster,

Haar naam weet ik niet, in het proces verbaal noemen ze haar verdachte, wat veel te veel lijkt op het woord ‘gedachte’. Alsof ik die vrouw verzonnen heb.
 

Voor één dag bezat ze duizenden euro's van mij, die de bank haar gewoon overhandigde

Maar hoe onwaarschijnlijk haar verschijning ook lijkt, ze bestaat echt. En voor één dag bezat ze duizenden euro’s van mij. Die de bank gewoon overhandigde, cash en zonder vragen te stellen. Ook al mag ik zelf nooit meer dan 500 euro per dag afhalen.

De dag erna ga ik naar de politie, aanhoor dat het eigenlijk mijn schuld was. Want een bankrekening hebben lokt crimineel gedrag uit. Met het proces verbaal, naar de bank en voor mij in de rij stond een jonge vrouw moeilijk te doen dat haar kaart geblokkeerd was.

Ze deed moeilijk genoeg om in een glazen kantoortje ontvangen te worden. Ik deed zielig genoeg om in een andere te mogen. In mijn kamertje kreeg ik weer te horen dat het mijn schuld is, ook al dacht ik dat de voornaamste functie van een bank erin bestond om geld te bewaren, want ze hebben kluizen enzo. Maar blijkbaar niet.

Ik kreeg toen te horen dat alles gestort was op de rekening van die vrouw voor mij in de rij en nu kwam ze mijn allerlaatste duizend euro opeisen.

Ik draaide mijn hoofd en zag een ijzige, kalme vrouw, geen spoor van paniek. Een glimp in een andere wereld, verborgen voor mensen als ik. Zoals er duizenden werelden naast elkaar bestaan in Brussel.

Ik zag een vrouw tegen beter weten in blijven proberen, blijven aandringen en alles ontkennen. Ik zag een vrouw net voor alles instortte rond haar. En op dat moment werd ze een personage. Toch een gedachte. Zij heeft mij gebruikt, nu is het mijn beurt.
 

Ik heb haar in mijn boek gestoken, als een literair voodoo-ritueel

Nu heb ik haar in mijn boek gestoken, als een literair voodoo-ritueel. Ik heb van haar een vrouw gemaakt met mentale superkrachten, die ze niet gebruikt om misdaad te bestrijden, maar om mannen op te lichten omdat ze niets anders kan.

Als straf geef ik haar een fictief leven met een verpletterende eenzaamheid, schuilend in lege huizen en nooit iemand anders kunnen toelaten.

Ik geef haar als vijand een andere vrouw met superkrachten die haar opjaagt. Een moeder die supersterk wordt door mannelijke agressie en zich laat inhuren, als ze tenminste een babysit kan regelen.

Ik veroordeel die vrouw in mijn hoofd tot een tragisch einde, gruwelijker en harder dan wat een rechter zou verzinnen. Dus wat er echt met haar gebeurd is nadat de politie haar kwam halen hoef ik niet te weten, te saai en te voorspelbaar. In ruil voor een maand met een lege bankrekening kreeg ik een personage om mee te spelen. Voor eeuwig opgesloten op pagina 183.