Parkeergarage Raaks in Haarlem is gevuld met Samuel, althans, met het sonore geluid van Samuel. Hij is vanuit het kinderdagcentrum Rozemarijn met een grote auto naar de bioscoop meegereden, ik kom vanaf huis. Toevallig parkeren we vrijwel gelijktijdig, bijna naast elkaar. Samuel is een markeringspunt van gebrom. Hij is tevreden, weten we dan. Lees meer »
Gisteravond at ik met mijn vader bij een Italiaan in Bocholt, Duitsland. De ober die ons bediende sprak als een Italiaanse Duitser uit een zwart-witfilm. Zijn Duits doorweefde hij met Italiaanse woorden. Ook had hij een onvermoeibare glimlach op zijn gezicht. Het was niet moeilijk om aardig tegen hem te zijn. Lees meer »
Het ‘normale’ leven is weer begonnen. Voor zolang dat nog duurt. De twaalfjarige gaat voor het eerst naar de middelbare school aan het andere eind van de stad. Veel te vroeg staan we al met z’n drieën bij de tramhalte te wachten. Ze draagt een spijkerbroek en een trui. Daar is lang over gewikt en gewogen. Lees meer »
Samuel wil best een knuffel op zijn aanlokkelijke wangen, maar het moet niet te gek worden. Hij is geen jongen van de langdurige omhelzing. Bernique herinnert zich maar één keer dat Samuel echt tegen haar wilde aankruipen op de bank, omdat hij troost zocht. Dat was na een valpartij tegen de muur, thuis. Lees meer »
Afgelopen weekend verbleef ik met mijn vriendin bij haar ouders in Doesburg. De gesprekken gingen veelal over vroeger en hun familie. Veel meer dan een gemeenschappelijke geschiedenis of een collectief geheugen is een familie wellicht niet. Lees meer »
15 september verschijnt Tot bloed op het droge van Jerry Goossens: een rollercoaster van een what if-roman die de migratieproblematiek op originele wijze belicht en de lezer een soms grimmige spiegel voorhoudt. Hier lees je een voorpublicatie. Lees meer »
Iemand schreef me dat ik dan wel geaccepteerd mocht hebben dat ik ging scheiden, maar dat ze zeker wist dat dat weer voorbij zou gaan (en ook dat het daarna weer terug zou komen). Nou, ik kan u melden: ik accepteer het totaal niet. Lees meer »
Het artikel in de Volkskrant was hartstikke genuanceerd en Samuel heeft niet het syndroom van Down, maar toch trok de kop boven het stuk onze speciale aandacht: 'De Downloze samenleving, moeten we dat willen?' Het ging onder meer over de NIPT-test, waarmee het syndroom in een vroegtijdig stadium tijdens de zwangerschap is op te sporen. En het ging natuurlijk ook over de achterliggende levensvraag, over de dilemma's bij het afbreken van de zwangerschap. Kortweg: houd je een Downkind of niet? Lees meer »