De laatste praalwagen van Gaston van Daasdonk (2)
‘Ik scheid ermee uit,’ mompelde Gaston in zichzelf. Hij had zojuist de bandjes van een Fiat 500 nauwkeurig op spanning gebracht en voelde zich voldaan. Ja, vandaag gooide hij de tent eens lekker vroeg dicht. Langzaam borg hij zijn gereedschap op en waste zijn handen bij de gootsteen achterin de werkplaats, vlak naast het kantoortje, dat schuilging achter een flinke stapel all-weatherbanden. ‘Volluk,’ klonk het vanaf de straatkant. Onwillig sjokte Gaston door zijn labyrint naar voren. Hij had geen zin in klanten. Hij had zin in pils. Twee onbekende heren stonden op hem te wachten, beide in pak. Geen auto te zien. Voor banden kwamen ze vast niet. Zeker weer voor babi pangang. Lees meer »
De laatste praalwagen van Gaston van Daasdonk (1)
Wie de garage van Gaston van Daasdonk betrad, waande zich er in een labyrint. Waar in de meeste garages een penetrante geur van smeerolie, benzine en boenwas hangt, rook het in de garage van Gaston vooral naar rubber. Overal stapels autobanden die tot het plafond reikten. Al vroeg in zijn carrière als garagehouder had hij zich gespecialiseerd in het verwisselen van autobanden. Andere klussen pakte hij niet aan. Op sommige dagen was dat wel onhandig. Als een klant hem vroeg om olie te verversen, en carburateur te checken of een sterretje in een voorruit te repareren, moest hij die doorverwijzen naar de garage van Kees Hazenbeek, twee straten verder. Van Daasdonk verwisselde uitsluitend nog banden. Lees meer »
Logboek van een debutant: deel 3
Ik had Manuscripting gewonnen. Ik dronk koffie met literair agenten Paul Sebes en Willem Bisseling. Ze werden mijn vertegenwoordigers. Nu nog een boekcontract. Dat was mijn doel. Ik wilde niet aan een project zo groot als een roman beginnen zonder de zekerheid dat het zou worden uitgegeven. Lebowski was geïnteresseerd, ook al had ik nog maar 1.250 woorden getikt, omgerekend een bladzijde of drie, vier. Ergens in de laatste weken van 2014 verzamelden we tegenover metrostation Overamstel op de Lebowski-burelen, kwamen de kaasstengels en flesjes bier tevoorschijn en tekende ik een contract(je) voor een roman. Verwachte verschijningsdatum: winter 2015/2016. Lees meer »
Ik zou ook wel zo'n vrouw willen die alles voor je doet
... de top van de Kilimanjaro - de hoogste berg van Afrika - die door het wolkendek heen priemde toen mijn vriendin en ik een binnenlandse vlucht namen naar Ukundu om een paar dagen naar zee te gaan. Door het vliegtuigraampje maakte ik een hele serie foto’s van wat vast de westertop was, genaamd Masai; het huis van God. Lees meer »
Berichten uit de Biotoop: Plan B
Boven me hangt een ingewikkelde knoedel aan een stevige tak. De lamp bestaat uit de wortels van een kuipplant. Bij binnenkomst vallen de houten meubels en beelden meteen op. Wouter Du Bois, ook wel ‘Houtje’ genoemd, heeft ze zelf gemaakt. Hij woont in vleugel C en heeft uitzicht op een sparrenbosje. Lees meer »
Onzichtbaarheid
Bij gebrek aan een ruimte paste ik in de zomer van 2016 op een gigantisch huis midden in Amsterdam. Ik herinner me van deze periode dat het contact met mensen ingewikkeld was. Alles en iedereen vormde een bedreiging voor het schrijven, dacht ik. Het valt te hopen dat het deels de hitte was die voor deze verwarring zorgde. Lees meer »
I.M. Menno Wigman (gedicht: 'Binnenbrand')
In Memoriam Menno Wigman. Dit gedicht nam Erik Jan Harmens op in zijn bloemlezing Ik ben een bijl (2009). Het dateert uit 2001 en is oorspronkelijk gepubliceerd in Zwart als kaviaar, bij uitgeverij Bert Bakker. Lees meer »
Dolfijnen
Hoog boven de Atlantische Oceaan, op de terugweg van zon, zee en familieliefde in de Dominicaanse Republiek, tikt Samuel eindeloos op de iPad, zappend tussen gedownloade filmpjes van Nijntje, Koala Broertjes en Kikker. Hij heeft een koptelefoon leren dragen. Niemand in het vliegtuig heeft last van hem. Soms schudt hij van plezier, zoals alleen hij zijn wangen bol kan lachen met zijn geheime pretagenda. Lees meer »