14 mei, 2019 - /blog/2624/ik-heb-geleefd-25-reislustige-carolien-51-als-kind-hoor-je-niet-eerder-te-overlijden-dan-je-ouders.html
“Ik trouw nooit met een boer,” zei Carolien Boere (51) toen ze nog een meisje was. Haar beide ouders kwamen van een boerderij, ze ging wel eens logeren bij familie. Dan kwam ze terug en stonk ze naar de koeienstal. Het liep natuurlijk anders. De jongen op wie ze verliefd werd, was een boerenzoon. En ja hoor, de boerderij in het Zuid-Hollandse Vlist nam hij later ook over. Reizen Toen ze twee jaar geleden ziek werd, was het eerste dat Jan zei: "De koeien g...
9 juli, 2019 - /blog/2719/ik-heb-geleefd-31-doodzieke-jip-25-kocht-een-enkeltje-naar-thailand-ik-wilde-leven.html
Jip Schreibers is 21 als ze een rugzak, een slaapzak en wandelschoenen koopt. Plus een enkele reis naar Bangkok. ,,Ik had geen plan, ik wilde alleen maar weg”, vertelt ze. ,,Weet je wat het is? Als je van zó diep komt, zó hard de bodem hebt geraakt, dan heb je het gevoel: slechter kan niet. Het ergste wat me kon gebeuren was dat ik doodging, en dat ging ik toch al. Ik voelde geen enkele angst. Ik dacht: the world is mine, here I come. Ik wilde in het diepe springen. Léven!” Ze bl...
25 maart, 2019 - /blog/2542/wij-zijn-de-perfecte-kinderen-als-wij-maar-niet-onszelf-zijn.html
Een beetje opstandig is leuk. Zolang we ons maar niet te onaangepast gedragen. Maar dat is met alles waar het woordje ‘te’ voor staat. Dat is nooit leuk. Laatst werd me op de valreep gevraagd of ik een lezing kon geven over liefdesverdriet. “O, liefdesverdriet! Leuk!” De volgende dag zat ik voor een zaaltje te praten over liefdesverdriet en stadia van rouw (ongeloof, boosheid, strijd, verdriet, opkrabbelen) die in zo’n proces steeds opnieuw voorbijko...
1 juli, 2020 - /blog/3108/normaal.html
Er stond een afgetrainde jongeman voor mijn deur met een blik in zijn ogen - een olijke, dacht ik - en in zijn hand een zwarte helm en een gereedschapskist. Het was de monteur. Heel fijn. Niets zo erg als een volle vaatwasser die plotseling niets meer doet. In mijn supersmalle gang ging de bovenste beste kerel meteen al op z’n knieën voor mijn kitten die hem zo blij tegemoet hupste. Hij trok zijn jas uit, hing hem over de stoel, en de kitten sprong tegen zijn...
11 september, 2017 - /blog/1557/voorpublicatie-tot-bloed-op-het-droge.html
7. Christiaan van B. had weleens gelezen dat het universum meer planeten telt dan er zandkorrels zijn op alle stranden ter wereld. Van het hemelse uitspansel had hij slechts een glimp opgevangen en het strand kende hij alleen van horen zeggen. Maar het zand was hem vertrouwd. Dat zat in zijn haar, in zijn klompen en in de plooien van zijn kleren. Het schuurde zijn witte huid, politoerde zijn nagels en deed zijn ogen regelmatig wateren. Dat iedere korrel die in zijn ooghoek waaide erge...
18 december, 2018 - /blog/2395/ik-heb-geleefd-6-had-wim-61-een-wensenlijst-dan-zou-daarop-niet-ziek-zijn-staan.html
Wim Pruim (61) kromt zijn rug en trekt zijn trui omhoog. ,,Kun je hem zien?’’ Tussen zijn schouderbladen prijkt een tatoeage. Het is de naam van zijn vrouw Froukje in Chinese tekens. Op zijn onderarm staan de kleinkinderen, de vijfde paste er nog net bij. Zijn familie komt op één in zijn leven. ,,Daar ben ik het meest trots op. Dat we het goed hebben gedaan, mijn vrouw en ik.’’ Zijn eerste tatoeage herinnert hij zich nog goed. Het was een opwelli...
26 april, 2016 - /blog/531/de-man-in-het-hoge-kasteel-voorpublicatie.html
Moest ze niet iets ophalen bij de supermarkt? Ze liep er naar binnen. Haar eerste judoles had ze vandaag pas om twaalf uur; vandaag had ze de ochtend vrij. Ze zette haar boodschappen neer, ging op een kruk aan de servicebalie zitten en bekeek de tijdschriften die er lagen. In het nieuwe nummer van Life stond een groot artikel met de titel: ‘TELEVISIE IN EUROPA: ZO ZIET DE TOEKOMST ERUIT’. Ze sloeg het open en zag een foto van een Duits gezin dat thuis tv zat te kijken. Nu al werd vanuit B...
5 juli, 2016 - /blog/696/nemesis-voorpublicatie.html
Een macht der gewoonte, al jarenlang. Waar was ze wakker van geworden? In elk geval was het iets anders dan de normale nachtelijke geluiden in en om haar huis, waar ze gewoon doorheen zou slapen. Ze kwam half overeind, steunend op een elleboog en ademde langzaam in en uit. Ze luisterde. Er is iemand binnen. Ze wist het zeker, ze voelde het, ook al hoorde ze niets. Voorzichtig kwam ze overeind, zo geruisloos mogelijk. Godzijdank zijn Michael en Daa...
7 april, 2017 - /blog/1253/verjaardagspartijtje.html
Ik wijs op zijn arm: ‘Hoe kan dat nou?’ ‘Ik deed mee aan een brombakwedstrijd.’ Samen met een vriend vormde hij een team. Het onderdeel waarbij zij tijdens het rijden een ballon moesten opblazen met de uitlaatpijp hadden zij al gewonnen. Toen kwam het onderdeel waarbij zij met de bakbrommer over een wipwap zouden rijden. Jobbe zat in de bak. De chauffeur schatte het kantelmoment verkeerd in, hij remde niet op tijd en ze werden gelanceerd. Zo brak Jobbe zijn pols. ...
3 mei, 2020 - /blog/3055/ik-heb-geleefd-62-kanker-zij-hannah-elisabeth-kon-het-niet-geloven-altijd-gezond-geleefd.html
Ze zag een wit licht en hoorde mooie muziek. Hannah Elisabeth Walstra Hogeboom (62) was acht jaar toen ze door een kronkel in haar darmen acuut op de operatietafel belandde en een bijna-doodervaring kreeg. 'Ik zweefde boven mezelf', vertelt ze. 'Ik zag mijn eigen lichaam liggen.' Tijdens die ervaring voelde ze vrede en rust. De dood moest wel iets goeds zijn. 'Later heb ik er nog wel eens naar verlangd', bekent ze. Bijna-doodervaring Ma...