Zoeken
Ik heb geleefd #47: Soms heeft Thea het gevoel dat ze erop aangekeken wordt dat ze nog leeft

6 januari, 2020 - /blog/2888/ik-heb-geleefd-47-soms-heeft-thea-het-gevoel-dat-ze-erop-aangekeken-wordt-dat-ze-nog-leeft.html

Begraven of cremeren? Dat was het onderwerp van gesprek op sinterklaasavond. Thea Plus (54) zat met haar man, vier kinderen en een pleegdochter aan tafel in Hoogeveen te gourmetten. ‘Ik betrek mijn kinderen overal bij,’ zegt ze. Allemaal hebben ze een stoornis in het autistisch spectrum – de een wat meer dan de ander. Eerlijk en duidelijk zijn, dat is de beste manier om daarmee om te gaan, heeft Thea ervaren. ‘Ik herinner me het jaar dat we mijn jongste zoon verteld...


Dierenarts Polanen #5: Een goede klant

4 oktober, 2017 - /blog/1609/dierenarts-polanen-5-een-goede-klant.html

* Elke dierenarts heeft volgens mij wel zo’n klant. Iemand die je graag ziet en met wie je een beetje medelijden hebt. Iemand die altijd op rekening mag, ook al is er geen reden om aan te nemen dat de rekening ooit betaald zal worden.     A., een Hongaar van een jaar of zestig, is zo’n klant. Ik ken hem al sinds ik de praktijk overnam, vijfentwintig jaar geleden. Hij is zo iemand van wie je vermoedt dat hij te veel heeft meegemaakt. Zo veel dat hij het vertrouw...


Het lid

6 april, 2016 - /blog/490/het-lid.html

‘Sinds wanneer bent u lid, meneer Van Deun?’      ‘Sinds eergisteren.’      ‘Dan kunt u 75% van uw lidgeld integraal recupereren. Wat is uw lidnummer?’      ‘Dat weet ik niet.’      ‘Het staat op uw lidkaart.’      ‘Ik heb mijn lidkaart opgegeten.’      ‘Waarom heeft u dat gedaan?’      ‘Als ik gefrustreerd ben ee...


Suriname

8 april, 2020 - /blog/3022/suriname.html

  Eigenlijk had ik u vanuit Paramaribo moeten schrijven. Vandaag zou ik een taxi landinwaarts nemen en daarna in een bootje stappen en de jungle in varen, om een paar dagen bij de oorspronkelijke bewoners te verblijven. Dit alles met het doel te onderzoeken hoe Surinamers de toekomst van hun land zien, met de verkiezingen in aantocht. Waar ik me het meest op verheugde was de ontmoeting met een van de militairen die in 1980 de coup pleegde met Desi Bouterse, het interview met een partt...


Balans

8 mei, 2017 - /blog/1329/balans.html

Inmiddels verwacht ik niet meer dat hij ’s nachts nog naast me komt liggen. Die lege plek is bij mij gaan horen. En als ik mijn dochters naar bed heb gebracht, weet ik dat er - als ik beneden kom  - niemand op de pastoor stoel in de huiskamer zit. Niemand met een rechte rug, een boek op zijn schoot, een leesbril op zijn neus en grijze, kapotte sloffen aan zijn voeten. Ook niemand die steeds zachtjes ‘ik wil jou niet, ik wil jou niet, ik wil jou niet’ fluistert. Op de plaa...


Naaimachine

26 september, 2019 - /blog/2785/naaimachine.html

Mijn geliefde gooide met tegenzin haar eerste naaimachine weg, de emotionele waarde was groot. Toen ik het ding aan straat zette, kwam de man van het naaiatelier tegenover ons op me af. Hij gaf me een hand en vroeg of hij de naaimachine mocht hebben. Als wederdienst zei hij: ‘Wil je een koffie met me drinken, ik heb ook wat te roken voor je.’ Hij leek me altijd een chagrijnige, hardwerkende man die geen zin had in onnodig menselijk contact. ‘Ga zitten,’ zei hij in de tl-...


Botsingen

29 november, 2017 - /blog/1769/botsingen.html

De auteur van de longread, Joris van Casteren, schreef een boek over de wanhoopsdaad van wat bleken te zijn een 69-jarige vrouw en haar 43-jarige dochter, een boek dat hij de titel Een botsing op het spoor  meegaf. Ik vind het, ook richting alle betrokkenen en nabestaanden, een waardige titel, ontdaan van elk slappe hap effectbejag. Een vriend van mij stapte enige tijd geleden uit het leven, onder invloed van de verkeerde medicijnen. Dat noemen we geen zelfmoord en geen zelfdoding, m...


Overbodig

25 september, 2017 - /blog/1585/overbodig.html

Kortom: hij is de redelijkheid zelve. De enige die dat niet is, ben ik. Maar dat was altijd al zo. Er verandert niets in de manier waarop je met elkaar omgaat. “Hoezó wil jij alleen maatjes blijven als ík dat kan?!” Toch zijn er dagen waarop het kinderachtig slecht met me gaat. Het zijn dagen waarin ik niets anders ben dan degene die aan de kant is gezet. Op die dagen bel ik mijn moeder. “Ik ben overbodig, mama”, zeg ik. “Alles zou goed zijn, als ik er maar...


NOG (2)

7 april, 2016 - /blog/493/nog-2.html

Toen egoïsme eindelijk erkend werd als een medische aandoening. Volgens experts hoogst besmettelijk en genetisch overdraagbaar. Daarom werd het ook de ultieme verzachtende omstandigheid. ‘Ja edelachtbare, ik had gewoon heel veel last van mijn egoïsme toen ik hem in mekaar sloeg. Ja, ik kon er niks aan doen. Mijn vader was een egoïst, zijn vader ook en ik al sinds de kleuterklas zegt mijn moeder.’ Meer en meer mensen beweerden egoïsten te zijn, voornamelijk voor de belastingvoord...


Dat onbekommerde meisje met dat rokje bleek een vechter

9 augustus, 2017 - /blog/1500/dat-onbekommerde-meisje-met-dat-rokje-bleek-een-vechter.html

15 augustus 1987. Ja, ik was helemaal afgegaan op haar uiterlijk van vrolijke, razendknappe spring-in-'t-veld, en nadat we van de schrik waren bekomen om het leeftijdsverschil (ik drieëntwintig, zij zestien) is het bijna vanzelf gegaan al die jaren. Liefde geeft het leven een aangename lichtheid mee, waardoor ouder worden niet zo zwaar voelt. Ze is nog steeds een schoonheid en menigeen schat haar achtendertig, maar de zoektocht naar haar innerlijk is zeker zo fascinerend geweest....


« 1 ... 96 97 98 ... 102 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: