Zoeken
Waarom 'Bezorgde burgers' vijf ballen van het NRC krijgt (Joost van der Vaart)

6 maart, 2017 - /blog/1153/waarom-bezorgde-burgers-vijf-ballen-van-het-nrc-krijgt-joost-van-der-vaart.html

Wat Steven aan flux de bouche ontbreekt, maakt hij meer dan goed door perfect schrijf- en redigeerwerk af te leveren. Hij is een fijne collega. We kunnen goed met elkaar opschieten. Ik was dan ook benieuwd naar zijn boek, dat hier nu in stapels voor ons ligt. Ik voel me vereerd dat ik een van de eerste lezers van Bezorgde Burgers ben. In een paar avonden heb ik het uitgelezen – happend naar adem. Wat een tempo, wat een gebeurtenissen, wat een stijl. En wat een goed taalgebruik. ...


Voorpublicatie HOOL (Philipp Winkler)

24 april, 2017 - /blog/1301/voorpublicatie-hool-philipp-winkler.html

Ik maak mijn nieuwe bitje warm in mijn hand. Draai het rond tussen mijn vingers en druk het een beetje in elkaar. Dat doe ik voor elk gevecht. De gel blijft stevig, geeft maar weinig mee. Dit ding is top. Iets beters is er niet. Speciaal voor mij gemaakt door een tandtechnicus. Geen massaproduct, zo’n flutding dat je na twee weken meteen weer in de vuilnisbak moet mikken omdat de randen in je tandvlees snijden. Of omdat je door de klotepasvorm en de chemische lucht de hele tijd moet kokhal...


Ik heb geleefd #2. Freek (72): ‘Koningin Beatrix wilde mijn witte wijn wat droger’

20 november, 2018 - /blog/2353/ik-heb-geleefd-2-freek-72-koningin-beatrix-wilde-mijn-witte-wijn-wat-droger.html

Of hij nog wijn drinkt. "Ik heb het gisteravond geprobeerd, de fles staat nog op tafel. Niet lekker, mijn smaak is veranderd. Dat is niet erg. Het is een mooi feest geweest."   Vanuit zijn woonkamer kijkt Freek Verhoeven (72) uit op de wijngaard. Geel blad, volle trossen. Het is oktober en dus oogsttijd. 2018 belooft een goed jaar te worden. Zijn wijnmaker zal er mooie wijnen van brouwen. Zelf bemoeit hij zich niet meer met het proces. Alleen de financiën moet hij no...


De picknicktafel

11 april, 2017 - /blog/1257/de-picknicktafel.html

Het duurt niet lang voordat de overbuurvrouw de straat oversteekt, met haar eigen glaasje. Een stiekem pakje sigaretten.   “We zouden hier eigenlijk een scherm omheen moeten zetten,” zegt zij. Was ik vroeger degene die erg kon zeuren over de sociale types op dit nieuwbouweiland, die dag in dag uit bij elkaar op de stoep hangen, tegenwoordig ben ik de eerste die buiten zit. De witte picknicktafel kregen we precies een jaar geleden cadeau van mijn schoonmoeder.  ...


Voorpublicatie 'Tot bloed op het droge'

11 september, 2017 - /blog/1557/voorpublicatie-tot-bloed-op-het-droge.html

7. Christiaan van B. had weleens gelezen dat het universum meer planeten telt dan er zandkorrels zijn op alle stranden ter wereld. Van het hemelse uitspansel had hij slechts een glimp opgevangen en het strand kende hij alleen van horen zeggen. Maar het zand was hem vertrouwd. Dat zat in zijn haar, in zijn klompen en in de plooien van zijn kleren. Het schuurde zijn witte huid, politoerde zijn nagels en deed zijn ogen regelmatig wateren. Dat iedere korrel die in zijn ooghoek waaide erge...


Als je van beren leren kan (Robert van Munster)

29 maart, 2016 - /blog/469/als-je-van-beren-leren-kan-robert-van-munster.html

'Papa blijft hier,' zegt Herman, hij heeft een hand van mama vast. Ik stap uit bed en heb mijn kleren ook al aan. Beneden zie ik papa in bed liggen, hij slaapt. Mama pakt mijn hand vast. 'Kom mee naar de auto,' zegt mama. We stappen met zijn drieën in. De deuren trekken we dicht en ze maken geen geluid. Mama start de auto en rijdt de schuur uit. Herman en ik zitten achterin. 'Ik heb wel zin om te verhuizen,' zegt Herman. Door de voorruit zien de bomen er geel uit, achter ons zijn ze rood. Mama...


Eindpunt IJburg

19 april, 2017 - /blog/1288/eindpunt-ijburg.html

HOE LANG WAS JE AL VERLIEFD OP DIE ANDER? We houden ons aan het kader waarbinnen wij nu dienen te praten. We doen het prima als gescheiden mensen. We hebben zo ons eigen leven waarin we onze eigen dingetjes doen. Daar weiden we niet over uit. IK HEB MET IEMAND GEZOEND. DAT WAS LEUK! We eten een hapje met het oude gezin. We kijken naar de modeshow die de meisjes voor ons houden. Bij het weggaan, kussen we éérst de kinderen, daarna pas krijgt de ander een zoen. Geen omhelzing mee...


Voorpublicatie 'Het boek Joan'

12 februari, 2018 - /blog/1913/voorpublicatie-het-boek-joan.html

Nacht. Telkens als de gitzwarte nacht de doffe prent van de dag verdringt, voelt Joan zich als een buitenaards wezen. Dat verdomde maanlandschap. Bijna niet te geloven dat dit de aarde is; ze moet zichzelf eraan herinneren dat ze niet op haar buik op de maan ligt. Dat het stof in haar mond geen voedingsstoff en bevat, dat het eerder op kalk lijkt. Ze weet tot in haar botten, tot in haar vlees dat haar lijf, tegen de grond, meer op een reptiel dan op een mens lijkt, want haar bestaan is terugg...


Wijde wereld

15 juli, 2020 - /blog/3121/wijde-wereld.html

Ik zal nooit een kattenvrouwtje worden, dacht ik. Want wij hadden vroeger een hond. Eenmaal een hondenmens altijd een hondenmens. Nu wandel ik hier in de ochtend met mijn babykatertje aan een lange riem door mijn buurt in Amsterdam-Noord. De kitten komt al naar mij toegerend zodra ik de riem pak. Hij wacht op de mat totdat we samen de voordeur uitgaan. De wijde wereld in. Ik met het slaapzand nog in mijn ogen. Nu sta ik hier kalm te wachten tot mijn katertje onder een geparkeerde...


Mijn lichaam is van mij

10 februari, 2017 - /blog/1079/mijn-lichaam-is-van-mij.html

Vorig jaar ontmoette ik aan de andere kant van de wereld een meisje dat mijn dochter had kunnen zijn, behalve dat ze in een sloppenwijk van Rio de Janeiro woonde. Livia was een tienermeisje als alle andere, dat van voetbal hield, maar ook urenlang met vriendinnen kon kletsen terwijl ze elkaars haren deden. Zoals alle kinderen in de wijk, ging ze in het weekend naar de funkfeesten die door de drugsbende worden gehouden in een oude sporthal. Een paar maanden geleden werd ze door één van de kops...


« 1 ... 96 97 98 ... 108 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: